جهان هستی مادی و انسان را می‌توان از دو منظر کمی و کیفی مورد مطالعه قرارداد. انسان از منظر کیفی دارای قابلیت‌ها و توانایی‌های ویژه‌ای است. فرادرمانی نگاهی به انسان از منظر دیگر و دستاوردی از عرفان کیهانی است. در این نوع درمان، بیمار توسط فرادرمانگر به شبکه‌ی شعور کیهانی متصل می‌شود و با روش اسکن مورد کاوش درونی قرار می‌گیرد، به وسیله‌ی اسکن، اعضای معیوب و تنش‌دار بیمار مشخص شده و با حذف علایم، درمان آغاز می‌شود. فرادرمانی برای درمان، از شعور الهی و از نیرو و قدرت الهی، که با نام “قائم” و “دائم” در عالم جاری است، استفاده‌ می‌کند. نگارنده در کتاب حاضر نخست فرادرمانی، فراکل‌نگری و شبکه‌ی شعور کیهانی را معرفی می‌کند و سپس به جهان مجازی، قوانین شعورحاکم بر جهان هستی، عرفان، اتصال و در نهایت به هدف و نحوه‌ی فرادرمانگری می‌پردازد. در ادامه نیز انواع افسردگی‌ها، آزمایش‌های لازم برای تشخیص، اسکن، هیپنوتیزم‌ها، تشخیص و تحول انسان را بررسی می‌کند.

کتاب میهمانی سقراط؛ کاوش های خرد نقاد نوشتهٔ کورش نوابی در نشر نگره چاپ شده است. پلوتارخ، نویسنده‌ٔ نامدار یونانی، می‌گفت: «ذهن آدمی ظرفی نیست برای انباشتن؛ آتشی است برای بر افروختن». این کتاب به این امید نگاشته شده که دریچه‌ای باشد به سوی خردگرایی و تفکر انتقادی و تنها اگر بتواند شراره‌ٔ خردِ نقاد را در ذهنِ مخاطبانش بر افروزد، مقصود نهایی از نوشتنش به دست آمده است.

این رمان به ظاهر ساده است . و این را کامو به شدت احساس کرده است : یک «اضطراب» در تمام طول کتاب وجود دارد،حتی در لحظاتی که احساس می شود همه چیز دارد راحت می گذرد ، خواننده کنجکاو می شود و وادار می شود در مورد تردید هایش از خود سوال کند . انگار نویسنده خواسته است به او یادآوری کند که در این جا چیزی رازآمیز وجود دارد که باید کشف شود.

بدون اعتماد و اطمینان، انجام اغلب کارها سخت و غیرممکن می‌شود، برای اینکه شرکت و کسب‌و‌کارمان پیشرفت کند و به موفقیت‌های بیشتری دست پیدا کند، باید اعتماد را در سازمان و یا شرکت‌مان نهادینه کنیم و آن را به یک فرهنگ تبدیل کنیم. این کتاب به شما می‌آموزد که چگونه اعتماد را در خود، اطرافیان، دوستان، همکاران و کارمندان‌تان ایجاد کنید و آن را همیشگی و ماندگار کنید.

«کوالسکی» یکی از افراد وفادار به نظام کمونیستی و از اشخاص برتر این حزب بود که در سمینارها و جلسه های زیرزمینی سخنرانی می کرد و همرزمانش را به وجد می آورد. بعد از این که اخبار توهین کوالسکی در بین مردم پخش شد، کارش را از دست داد و پس از آن مجمع زیرزمینی ها او را اخراج کردند. پسرش «میکلای»، که یکی از همرزمان پدرش در زیرزمین بود، به همین علت پدر را ترک کرد. کوالسکی تصمیم می گیرد برای برگرداندن ایمان از دست رفته خود به نظام، سراغ دوستان قدیمی اش برود تا بتواند از آن ها کمک بگیرد، اما سراغ هر کدام از دوستانش می رود به این ماجرا پی می برد که …

«ما همه افسون سادگی رؤیای «تری» شده بودیم، رؤیای جوانی که از طرفی آنقدر معصوم بود که باور داشت می‌تواند دنیای بهتری بسازد و از طرف دیگر آنقدر عاقل بود که نهضت خودش را آرام‌آرام پیش ببرد. ما از تری قهرمان ساختیم؛ زیرا او آنچه را که لازمهٔ قهرمانی است انجام داد: او با حضورش دنیای ما را بهتر کرد. ما تری را قهرمان شمردیم زیرا او از میان مردم عادی برخاسته بود و ما تکه‌ای از وجود خودمان را در او می‌دیدیم.»

تری فاکس یک جوان معمولی کانادایی بود با زندگی معمولی هر جوانی در سن و سال او، سرگرم درس و ورزش و تفریح؛ اما اتفاقی زندگی‌اش را زیرورو کرد. در 19سالگی تشخیص دادند که سرطان پیشرفته استخوان دارد و در نتیجه بیماری یک پایش را از دست داد و این انتخاب‌های آدم ها در شرایط دشوار است که می‌تواند از یک آدم معمولی، قهرمانی بسازد.

تری فاکس بعد از اینکه بر افسردگی ناشی از شرایطش فائق آمد، تصمیم گرفت گامی فراتر بردارد. او که در دوران بستری‌شدنش از نزدیک شرایط دشوار بیماران سرطانی را دیده بود عزم کرد برای مبارزه با این بیماری کاری بکند و این‌گونه بود که ماراتون امید شکل گرفت.

او تصمیم گرفت از شرق تا غرب خاک کانادا را بدود و برای تحقیقات مربوط به مبارزه با سرطان پول جمع کند. تصمیمی که برای هر دوندهٔ حرفه‌ای اقدامی بسیار بلندپروازانه و دیوانه‌وار تلقی می‌شود چه رسد به دونده‌ای با یک پا. او شش ماه تمام هر روز حدود 40 کیلومتر یعنی مسافتی نزدیک به یک مسابقه دوی ماراتون را دوید و تا آخرین نفس تسلیم نشد.

«کاروان امید» داستان مبارزه تری است با ناامیدی و یأس و نمایشی است شگفت‌انگیز از پیروزی ارادهٔ انسان.

ام‌الخیر برایم تعریف کرد چه بر سر سیده آمده است. پدر و برادرش او را با ضربات چاقو کشته بودند. سیده بزرگ‌ترین بچه خانه بوده و خودش خواهر و برادرهایش را بزرگ کرده بود. رتیبه را هم همین‌طور. شبی او را با مردی نزدیک نخلستان می‌بینند. خبر به گوش پدر و برادرش می‌رسد. سیده بیوه بود اما حالا او را با مرد دیگری دیده بودند. این دیگر ننگ بود. پدر و برادرش سرافکنده شدند و آبرویشان رفت و با دست خودشان سیده را کشتند!