“از پرفروش ترین هاى نیویورك تایمز در سال ٢٠١٧” بخشى از مقدمه ى كتاب: در روز هفدهم ماه مى سال ٢٠١٤، من افتخار این را داشتم که در جشن فارغ‌التحصیلی دانشجویان دانشگاه تگزاس در آستین سخنرانی کنم. اگرچه خودم هم از همین دانشگاه فارغ‌التحصیل شده بودم، ولی بعید می‌دانستم یک ژنرال جنگی که زندگی حرفه‌ای خود را در جنگ سپری کرده، خیلی مورد استقبال دانشجویان کالج قرار بگیرد. اما دیدن آن‌هایی که با اشتیاق برای شنیدن سخنرانی‌ام آمده بودند، مرا بسیار شگفت‌زده کرد. به نظر می‌رسید ده درسی که من در تمرینات نیروی دریایی یاد گرفتم و اساس صحبت‌هایم را شکل می‌داد، مورد توجه جمعیت بسیاری قرار گرفته است. این درس‌ها و تجربیات ساده را در تمرینات نیروی دریایی کسب کردم و هر ده درس در مقابل چالش‌های زندگی اهمیتی یکسان دارند و این مهم نیست که شما در چه مرحله‌ای از زندگی و دارای چه جایگاهی در جامعه باشید. در سه سال گذشته، بارها و بارها مردم در خیابان جلویم را گرفتند تا داستانشان را برایم تعریف کنند. همه‌ی آن‌ها می‌خواستند بیشتر در این‌باره بدانند که چطور این ده درس، زندگی‌ام را شکل داده و دوست داشتند افرادی را بشناسند که در دوران حرفه‌ای الهام‌بخش من بودند. این کتاب کوچک، تلاشی برای انجام این مهم است. هر فصل متن کوتاهی را در بر گرفته که حاوی یکی از همین درس‌هاست. امیدوارم از خواندن این کتاب لذت ببرید!

زیستن در لحظه
ناممکن است اگر نتوانی
فراچنگ آوری
ثانیه های گریزپا را
«اول شخص مفرد» هشت داستان جداگانه است که هفت راوی ناشناس دارد و فقط یک نفرشان نام دارد، هاروکی موراکامی. راویان میان سالی که علایق مشترکی از جمله موسیقی جزو بیسبال با نویسنده دارند. موراکامی خواننده را با خود به هزارتوی پر پیچ و خم رئالیسم جادویی می برد، مرز بین واقعیت و رؤیا را در می نوردد و داستان های رئالیستی را با داستان های سوررئالیستی درهم می آمیزد.
پرنده گفت: «مرگ همیشه مثل اجل معلق سر می رسد؛ و درعین حال سر وقت و با حوصله کارش را انجام می دهد؛ مانند عبارات زیبایی که به ذهنت خطور می کند. به آنی بند است، اما آنی ابدی. به گسترۀ کرانۀ شرقی تا کرانۀ غربی، و تا بی کرانگی شاید. در این ساحت مفهوم زمان گم می شود. از این منظر ممکن است قبل از اینکه به پایان عمرت برسی، مرده باشی و مرگ حقیقی، زمان اضمحلال و فروپاشی است؛ لحظه ای که باقیمانده وجودت نیز به ناگاه و به تمامی محو می شود و به عدم بازمی گردد؛ و این بیان حال من بود.»

در این کتاب بهترین درس هایی را که میتوانید از داستان مایکروسافت بیاموزید برایتان آورده ایم.

مایکروسافت در صنعت نرم افزار برتری خود را به همگان ثابت کرد.پلتفرم های جهان را زیر استراتژی برد را برای بازی های ویدیویی توسعه داد و در حال حاضر در در جایگانی قرار گرفته که با واحد تحقیقات و کتاب ها ابری عرضه شده ی خود مسیر حرکت نوآوری به سوی قرن بیست و یک را به خوبی هدایت میکند.

زمانی که در شانزده سالگی دبیرستان گوان (۲) را در گلاسکو ترک کردم تا دوره کارآموزی را در کارگاهِ تولید ابزار در رمینگتون راند (۳) بگذرانم و همچنین فوتبال را در کوئینز پارک (۴)، شروع کنم، هرگز نمی‌توانستم تصور کنم که قرار است پنجاه‌وپنج سال بعد در دانشکده بازرگانی هاروارد (۵) برای دانشجویان رشته ام.بی.ای (۶) درباره خودم سخنرانی کنم.

اولین کلاسم در اکتبر سال ۲۰۱۲ بسیار شلوغ شده بود. از پشت تریبون به راحتی می‌توانستم ببینم دانشجویان به‌طور فشرده روی صندلی‌ها و حتی در فاصله میان صندلی‌ها نیز نشسته‌اند. صحنه ترسناکی بود، ولی در عین حال این حضور ناشی از جذابیتی بود که تیم منچستریونایتد (۷) برای آن‌ها به ارمغان آورده بود. باشگاه ما یک شرکت بسیار موفق به شمار می‌رود، چون در میان سازمان‌هایی قرار دارد که در واحد “بازاریابی استراتژیکِ صنایع خلاق”(۸)، در دانشکده بازرگانی هاروارد مورد بررسی قرار گرفته است. در میان این سازمان‌های موفق، نام شرکت‌هایی مانند بوربری (۹)، شرکت بازرگانی مد؛ کام کست (۱۰)، غول آمریکایی اپراتور تلویزیون کابلی؛ شرکت مارول (۱۱)، استودیوی هالیوودی تهیه‌کننده فیلم‌های اسپایدرمن (۱۲) و مرد آهنی (۱۳)، فعالیت‌های تجاری سوپراستارهای موسیقی مثل بیانسه (۱۴) و لیدی گاگا (۱۵) به چشم می‌خورد.

هنگامی که به دانشجوهایی نگاه کردم که در یکی از اتاق‌های سخنرانی آلدریچ (۱۶) جمع شده بودند، از تنوع سنی و ملیتی آن‌ها شوکه شدم. تنوع ملیتی این دانشجویان به‌اندازه تنوع ملیتی بازیکنان حاضر در لیگ برتر (۱۷) بود. دانشجویان همگی سطح علمی بالایی داشتند و برای تعدادی از شرکت‌های موفق در سرتاسر دنیا کار می‌کردند و یا قرار بود در آن‌ها مشغول شوند. همه آن‌ها بهترین سال‌های عمرشان را پیش‌رو داشتند. این‌طور فکر می‌کردم که ساکت‌ترین آن‌ها که همه‌چیز را به خوبی در خاطره‌اش ثبت می‌کند، موفقیت‌ترین‌شان خواهد بود.

در اکتبر ۲۰۱۲ در نتیجه بروز یک سری اتفاقات که خودم را در محوطه دانشگاه هاروارد دیدم، قدردانِ شرایط موجود بودم. حدود یک سال قبل، دعوت‌نامه‌ای از سوی آنیتا البرس (۱۸)، استاد دانشکده بازرگانی هاروارد دریافت کرده بودم. او در مورد نحوه مدیریتم در باشگاه منچستر و به موفقیت رساندن آن بسیار کنجکاو بود. این مسئله به پژوهشی در دانشگاه هاروارد به نام «سِر الکس فرگوسن: مدیریت منچستریونایتد (۱۹)» منتهی گردید. این مطالعه پس از نظارت چند روزه آنیتا از تمرینات تیم و مصاحبه‌هایش با من به نگارش درآمد. در همین حین، از من دعوت کرد تا به دانشکده‌شان در بوستون (۲۰) بروم و برای دانشجویان سخنرانی کنم. تا حدودی وسوسه شدم و دعوت را قبول کردم.

بخواب هلیا، دیر است. دودْ دیدگانت را آزار می‌دهد. دیگر نگاه هیچ‌کس بُخارِ پنجره‌ات را پاک نخواهدکرد. دیگر هیچ‌کس از خیابانِ خالیِ کنارِ خانه‌ی تو نخواهدگذشت. چشمانِ تو چه دارد که به شب بگوید؟ سگ‌ها رؤیای عابری را که از آن‌سوی باغ‌های نارنج می‌گذرد پاره‌می‌کنند. شب از من خالی‌ست هلیا. گل‌های سرخِ میخک، مهمانِ رومیزی طلایی‌رنگِ اتاق تو هستند؛ اما گل‌های اطلسی، شیپورهای کوچک کودکان. عابر در جست‌وجوی پاره‌های یک رؤیا ذهن فرسوده‌اش را می‌کاود. قماربازها تا صبح بیدار خواهندنشست و دود، دیدگانت را آزار خواهدداد. آنها که تا سپیدِ صبح بیدار می‌نشینند ستایشگران بیداری نیستند. رهگذرْ پاره‌های تصوّرش را نمی‌یابد و به خود می‌گوید که به همه‌ چیز می‌شود اندیشید، و سگ‌ها را نفرین می‌کند. نفرینْ پیام‌آور درماندگی‌ست و دشنامْ برای او برادری‌ست حقیر…

هلیا بِدان که من به‌سوی تو بازنخواهم‌گشت. تو بیدار می‌نشینی تا انتظارْ پشیمانی بیافریند. بگذار تا تمام وجودت تسلیم‌شدگی را با نفرین بیامیزد، زیرا که نفرینْ بی‌ریاترین پیام‌آور درماندگی‌ست.

شب‌های اندوهبارِ تو از من و تصویر پروانه‌ها خالی‌ست.

ملخ‌های سبزرنگ به تصرّفِ بوته‌های پنبه آمده‌بودند. صدای آب‌های به‌زهرآلوده‌یی را می‌شنوم که در هوا گَرد می‌شوند و به روی بوته‌ها می‌نشینند. ملخ‌های سبزرنگ، کنار پنبه‌ها، بر خاک انباشته‌شده‌اند. بلوچ‌ها می‌خندند.

دیر است برای بازگشتن، برای خواندنِ تصنیف‌های کوچه‌ و‌ بازار

برای بوییدنِ کودکانه‌ی گل‌ها…

هلیا، برای خندیدن، زمانی‌ست بی‌حصار و گریزا.

آیا هنوز می‌انگاری که من از پای پنجره‌ات خواهم‌گذشت؟ یا کنار پلّه‌ها خواهم‌نشست؟ من جیب‌های کهنه‌ام را از بادام‌زمینی پُرمی‌کنم و فریادمی‌زنم: هلیا بیا برویم توی باغِ قصر بگردیم.

پنجره باز می‌شود. تو می‌خندی.

ــ هنوز عصرانه نخورده‌ام، کمی صبرکن.

جهت مقابله موثر و جامع با پدیده‌ای همچون داعش، شناخت عمیق ریشه‌ها و بررسی دقیق نقاط ضعف و قوت آن اولین گام است. کتاب کالبدشکافی قدرت داعش بر اساس چنین باوری و با هدف درک علل و ریشه‌های شکل‌گیری داعش، شناسایی ابعاد مختلف قدرت آن، جایگاه ایدئولوژی در کنار سایر مولفه‌های قدرت، و نحوه ترویج ایدئولوژی آن شکل گرفت.

این پژوهش بخش هایی از رساله دکتری نویسنده از دانشکده رسانه‌ها و ارتباطات دانشگاه وست مینیستر لندن است که با عنوان قدرت ایدیولوژی و تبلیغات: مطالعه انتقادی گفتمان رسانه‌های داعش نوشته شده است. استاد راهنمای این پروژه دکتر کریستین فوکس و پروفسور نوامی سکر بوده‌اند. مریام اورق به عنوان مشاور در کنار نویسنده حضور داشته است.

این پژوهش بر اساس این بـاور شـکل گرفـت کـه بـرای مقابلـه مـؤثر بـا پدیده‌ای همچون داعش، شناخت عمیق ریشه‌ها و بررسی دقیق نقاط ضـعف و قوت آن گام نخست است.

به رغم فجایع و جنایت‌های تکان‌دهنده و قساوت بی‌سابقه داعش در سال‌های اخیر، در این پژوهش سعی شده داعش را همچون پدیده‌ای چند وجهی واکاوی نماید و به دور از واکنش‌های تند و هیجان زده، مبانی سخت و نرم قدرت آن را بررسی کرده، نقش عناصر مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و رسانه‌ای قدرت داعش را مطالعه کند. این کتاب، مبتنی بر منابع اصلی داعش بـه زبان‌هـای عربـی، انگلیسـی و فارسی و مصاحبه با نوزده صاحب‌نظر حوزه داعش و افراطگرایی تنظیم شـده است.

داستان «آنجا که دیگر دلیلی نیست» گفت‌و‌گویی خیالی است بین یک مادر و پسر شانزده ساله‌اش بعد از خودکشیِ او. کتاب در چند فصل کوتاه گرد آمده و هر فصل با جمله‌ای شروع می‌شود که عموماً آغاز گفت‌و‌گوهای روزمره است.
این کتاب تنها داستانی ساده درباره‌ی فقدان یک عزیز یا از دست دادن او نیست، بلکه دست‌یازیدن به قالبی جدید یا فرمی نو در بیان فقدان است.
«کتاب حاضر زاییده ی درد است، داستانی ورای تاب و توان عقل یا منطق. مادری فرزندش را از دست داده و حالا در این واگویه ها جسمیت او را کنار گذاشته و با خود نیکولای حرف می زند.»
نیویورک تایمز
«درد غیرقابل تحمل است و عشق عمیق. ما هرگز رابطه ی میان مادر و فرزند را با این عمق تماشا نکرده ایم.»

آنچه اکنون به عنوان رمان عدالت پیش روی خواننده قرار گرفته بازنویسی داستانی است که نوشتن آن در سال‌ ۱۹۵۷ شروع شده و به گفته‌ی خود نویسنده قرار بوده در سال ۱۹۸۵ نیمه‌کاره منتشر شود، اما به‌ناگاه شکل و شمایلی پیدا می‌کند غیر از آنچه او سال‌ها پیش گمان می‌برده و با یک پایان‌بندی متفاوت به دست ناشر سپرده می‌شود. عدالت، چهارمین رمان جنایی فردریش دورنمات، بعد از سه‌گانه‌ی مشهورش «قول، قاضی و جلادش، و سوءظن» منتشر می‌شود. بخش اصلی داستان در قالب گزارشِ وکیل جوانی روایت می‌شود که در پیچ‌و‌تاب پرونده‌‌ی یک قتلْ زندگی و حرفه‌اش را می‌بازد. او تلاش می‌‌کند تمام جزییات آنچه اتفاق افتاده و قرار است بیفتد را برای مافوق‌ها، دستگاه عدالت و اطرافیانش تعریف کند، یا گزارشی بنویسد تا به قول خودش یک‌بار دیگر ماجرا جلوی چشمش بیاید و اشتباهاتی را بررسی کند که منجر به مرگ چندین آدم بی‌گناه شده است.