در کتاب ” یالوم خوانان ” به قلم جذاب و پرطرفدار “اروین دی یالوم” ، وی هم در خیالات و هم در مسائل واقعی خود برای کشف ماهیت انسان از زاویه ی دید روان درمانی استفاده می کند و به ما نشان می دهد که خط بین مسائل حقیقی و تخیلی همیشه قابل تشخیص نیست. آنچه دکتر “اروین دی یالوم” را از ابتدای کارش تا به امروز به این جهت سوق داده است ، علاقه ای شدید به روایت است و این شور و اشتیاق است که این انتخاب ها را به هم پیوند می دهد.
کتاب ” یالوم خوانان ” سفری از روان درمانی به داستان و گلچین و ترکیبی از آثار “اروین دی یالوم” است. این کتاب نوشته هایی از “اروین دی یالوم” را با موضوع گروه درمانی و درمان اگزیستانسیال و قسمتی از کتاب های دیگرش مثل دژخیم عشق، دروغگویی روی مبل و وقتی نیچه گریست را در بر می گیرد. می توان از دیدگاه های مختلف به این کتاب نزدیک شد و بسیار از آن بهره مند شد. خوانندگان متون بالینی دکتر “اروین دی یالوم” ، جذب مطالب داستانی این اثر جذاب و خواندنی خواهند شد. می توان گفت که با مطالعه ی کتاب ” یالوم خوانان “، در خوانندگان عمومی درک و فهم بیشتری برای تمرین روان درمانی ایجاد می گردد . دکتر “اروین دی یالوم” ، یک مقاله ی مقدماتی برای خوانندگان ، یک قسمت معرفی بخش ها و سه مقاله ی جدید نیز به رشته ی تحریر در آورده است. افرادی که از کتاب های دیگر این نویسنده لذت برده اند، قطعا از مطالعه ی ” یالوم خوانان ” حس رضایت به خصوصی را تجربه خواهند کرد.

داستان درباره کیت وستون دختری جسور است که در بحبوحه صلح میان شمال و جنوب آمریکا قصد دارد املاک پدری اش را از بارون کین که به عنوان قهرمان ملی در ایالات متحده آمریکا شناخته می شود باز پس گیرد.

سفرنامه ولادیمیر مایاکوفسکی، در سال 1363 برای اولین و آخرین بار توسط نشر نقره به زبان فارسی چاپخش شد و اینک نایاب است. وازریک درساهاکیان کتاب را از زبان ارمنی به فارسی برگردانده و بخش هایی از آن اولین بار در سال 1358 در جنگ نوین به همراه طرح هایی از احمد سخاورز شده است.

دکتر “حسین بهزادی اندوهجردی “در این اثر ضمن تشریح طنز، علل و اسباب پیدایش آن، نقش و تاثیر طنز، نیز تعاریفی از هزل و هجو و نظایر آن، و جلوه‌هایی از طنز و طنزپردازی در ایران را به دست می‌دهد .وی در تعریف طنز خاطر نشان می‌کند” :شیوه خاص بیان مفاهیم تند اجتماعی و انتقادی و سیاسی و طرز افشای حقایق تلخ و تنفرآمیز ناشی از فساد و بی‌رسمی‌های فرد یا جامعه را که دم زدن از آنها به صورت عادی و یا به طور جدی، ممنوع و متعذر باشد، در پوششی از استهزا و ریشخند، به منظور نفی کردن و برافکندن ریشه‌های فساد و موارد بی‌رسمی “طنز “می‌نامیم .به عبارت ساده‌تر، طنز را می‌توان انتقاد و نکته‌جویی آمیخته به ریشخند تعریف کرد .”در باب نخست کتاب، ضمن تعاریفی از طنز و فایده طنز، تفاوت آن با هزل و هجو تشریح می‌شود، نیز ارتباط طنز با جامعه‌شناسی، روان‌شناسی، اخلاق و تاریخ تبیین می‌گردد .در این باب همچنین عناصر اصلی طنز و برخی صنایع بدیعی که در خدمت طنز قرار می‌گیرند، معرفی می‌شود .علاوه بر آن، حکایات متعدد طنز در قالب “طنز و دین”، “طنز و عقل”، “طنز صوفیانه”، “طنز عامیانه “و نظایر آن در همین باب فراهم می‌آید .باب دوم کتاب به “هزل “و عناصر اصلی آن، نیز حکایاتی هزل آمیز مربوط می‌شود . در باب سوم علاوه بر تعاریف “هجا “و “قدح “معانی و مفاهیم هجو، نیز زمینه‌های روانی و اجتماعی آن بازگو می‌شود .

فلسفه، مفهومی تکرارشونده در طول زندگی و در عین حال اقیانوسی بی انتهاست، که هر کس به اندازه ی تلاش خود برای درک آن، به ابعاد مختلفش پی می برد. در این راستا کتاب “تاریخ سیر فلسفه در اروپا” اثری است دو جلدی که دکتر “علی اصغر حلبی”، پژوهشگر برجسته در زمینه ی فلسفه و عرفان، کار تالیف و نگارش آن را بر عهده داشته است. این اثر مطالب را از دوره ی پیش سقراطی آغاز می کند و تا پایان عصر روشنگری ادامه می دهد. دکتر “علی اصغر حلبی” برای ارائه ی هر چه بهتر این اثر، آرا و نظریات فیلسوفان بزرگی را دخیل نموده است که از جمله ی آن ها می توان به ارسطو، سقراط، دیوژن، طوماس آکوئینی، بیکن، مالبرانش،لایب نیتز، افلاطون، پلآگیوس، دکارت، اسپینوزا،لاک، کانت، ولتر، هیوم، هگل، نیچه و مکاتبی چون سوفسطائیان، شکاکان و رواقیان اشاره کرد. علاوه بر این، مولف فهرستی از “ایسم”های معروف فلسفی و طرفداران آنان را نیز معرفی نموده و اصطلاحات، تعابیر و اعلامی از اشخاص و مکان های نام برده شده در کتاب “تاریخ سیر فلسفه در اروپا” را به خوانندگان ارائه می دهد.
به این ترتیب دکتر “علی اصغر حلبی” در کتاب “تاریخ سیر فلسفه در اروپا” کوشیده است تا روند ظهور تعداد زیادی از اندیشه های فلسفی و تداوم و تکامل آن ها را از ابتدا تا به امروز، حتی به صورت خلاصه بیان کند. بنابراین می توان گفت این کناب برای آن دسته از علاقه مندان به فلسفه و دانشجویانی نوشته شده است که وقت زیادی در اختیار ندارند اما مایل هستند چکیده ای از اندیشه فلاسفه ی مهم را در کنار دوره و مکان زندگیشان مطالعه کنند و سرنخی برای آشنایی بیشتر با آن ها داشته باشند.

این کتاب، شرحی است از احوال، عقاید و آثار 45 فیلسوف ایرانی از شکل گیری اسلام تا پایان قرن سیزدهم هجری قمری. نخستین فیلسوفی که از زندگی و افکارش سخن رفته است، «ابوالعباس سرخسی»، فیلسوف قرن سوم هجری و آخرین آنها، «حاج ملاهادی سبزواری»، برجسته ترین فیلسوف سده سیزدهم هجری قمری است. کتاب تاریخ فلاسفه ایرانی به شرح زندگی و فعالیت‌های فیلسوفان ایرانی پرداخته است. ابوالعباس سرخسی،‌ ابوزید بلخی، علی‌بن‌ربن‌طبری،‌ زکریای رازی، فارابی، عامری، ابن‌مسکویه، ابن‌سینا، ابوسهل مسیحی جرجانی،‌ ابوریحان بیرونی، بهمنیار آذربایجانی،‌ امام محمد غزالی، خیام نیشابوری، سهروردی، فخر رازی، خواجه نصیرالدین طوسی، اثیرالدین ابهری، عبدالحمید خسروشاهی، قطب‌الدین رازی، باباافضل کاشانی، شیخ بهایی، میرفندرسکی، میرداماد، عبدالرزاق لاهیجی، حاجی سبزواری و… از مهمترین فیلسوفان ایرانی هستند که در این کتاب مهم از آن‌ها یاد شده است.

کتاب آسایش، کتابی است جذاب و دلنشین، پر از داستان‌های کوتاه و بلند از زندگی انسان‌هایی تأثیرگذار، کسانی که مدتی گم شده و بعد خود را پیدا کرده‌اند، کسانی که به مدد آگاهی و خودشناسی در شلوغی روزگار و در انبوه مشکلات و سختی‌ها ناامید نشده‌اند و راه خود را یافته‌اند.
این کتاب از تو می‌خواهد نقاب‌هایت را دور بیندازی و خودت باشی، خود واقعی‌ات. داستان‌ها و رهنمودهایش نور امید را در دلت زنده نگه می‌دارد و مسیرهای دستیابی به زندگی پرمعناتر را برایت روشن می‌‌کند و زمانی که آشفته و درمانده هستی، راه پرپیچ‌وخم رسیدن به آسایش را برایت هموار می‌سازد. کتابی که مطمئناً بارها و بارها به آن رجوع خواهی کرد.

«تو ضدآب هستی؛ این‌که یاد بگیری خیسِ باران شوی و شاد باشی آسان‌تر از این است که یاد بگیری چطور جلوی بارش باران را بگیری.»

«کتاب آسایش، مجموعه‌ای است از گزین‌گویه‌ها و داستان‌های الهام‌بخش درباره‌ی دوام‌آوردن در برابر ناملایمات. این کتاب راهنمایی است برای زیستن و یافتن امید خصوصاً در این روزگار که همه‌چیز از هم گسیخته است.»
ـ گاردین

«هر زمان که به حمایت و تقویت روحی، آرامش و همان‌طور که از عنوان این کتاب پیداست ـ آسایش ـ نیاز داشتید، سراغش بروید.»
ـ مجله‌ی اِل

«مت هیگ با همه‌ی شرایط زندگی بشر همدردی می‌کند، از سیاه گرفته تا سفید و برای به‎تصویر‌کشیدن داستان‌های فوق‌العاده‌ی خود از همه‌ی رنگ‌های پالت زندگی بهره می‌برد.»
ـ نیل گیمن

این اثر در سه بخش و 11 فصل تدوین شده است. کلیاتی درباره زبان، ‌زبان‌شناسی و دستور زبان، ‌کلیاتی درباره دستور زبان فارسی، ‌اشاره‌‌ای به نحو فارسی،‌ جمله و تحول آن در زبان فارسی، ‌اسم و گروه اسمی، صفت و گروه وصفی، ‌فعل و گروه فعلی،‌ حرف و تحول آن در زبان فارسی، ‌حرف ربط و گروه‌های ربطی، ‌قید و گروه قیدی،‌ صوت و گروه صوتی،‌ سرفصل‌های این کتاب هستند. این کتاب خلاصه‌ای است از کتاب‌های چاپ نشده یا چاپ شده نگارنده درباره دستور تاریخی زبان فارسی که عمر پاره‌ای از آنها به چهل و پنج سال می رسد که اکنون به صورت کتابی مستقل درآمده است تا به‌ نظر دوستداران زبان‌شناسی ایرانی و زبان و ادب فارسی برسد. به اعتقاد نگارنده، دستور قدیم و دستور تاریخی برای فهم و تفسیر متون کهن بسیار سودمند است، به طوری‌که بدون یادگیری قواعد ابدال و تخفیف و صرف و نحو قدیم، بسیاری از آثار گذشته برای ما غیر قابل فهم باقی میماند، ولی متاسفانه اکثر استادان این‌گونه آثار، ‌به این امر چندان توجهی ندارند و از دستور و زبان‌شناسی و معنی شناسی و فرهنگ قدیم و اطلاعات لازم دیگر برای تعلیم نوشته‌های قدیم بهره‌ای نمی جویند.

از صوفی ای نقل کرده اند: (گمان می بری در راه بغدادی، حال آنکه به سمرقند می روی.) ما در زندگی راه هایی را می پیماییم که دروغ هایمان مشخص کرده اند و فقط به رنج می انجامند. وقتی رنجمان طاقت فرسا و جانکاه می شود ، نیازمند کسی می شویم که در دیدن دروغ هایی که باور کرده ایم و دروغ هایی که به خودمان می گوییم، ما را یاری دهد. چون، تنها با دیدن این دروغ هاست که با حقایق زندگی مان مواجه می شویم و به راه حقیقت باز می گردیم، و چون، دروغ های ما بیمارمان و مواجهه با حقایق درمانمان می کنند. این کار مستلزم وجود کسی است که ما را در دیدن آن دروغ ها و تحمل دردی که پنهان کرده اند، یادری دهد و هنگام فرو افتادن در حقایقی که از آن ها اجتناب می کنیم، دستمان را بگیرد.

ما اغلب می پنداریم دردی که به آن دچاریم مشکل است، اما فراموش می کنیم، که این درد صدای حقیقتی است که در گوش ما نجوا می کند . تو گم شده ای، به خانه برگرد.

حقیقت، واقعیت. وقتی شما به این کاروان که در منزل های متعدد توقف می کند ، می چیوندندید ، ممکن است خودتان را ببینید . در مردم، در داستان ها، در دروغ هایی که آن ها به خوشان می گویند و در حقایقی که ما همه مجبوری در زندگی با آن ها رو به رو شویم. و در این سفر همچنان که دروغ های شما ناپدید می شوند، شاید شما آن کسی را که هستید و همواره بوده اید کشف کنید، چیزی نامیده نشدنی، وصف ناپذیر و اساسا ناشناختنی – یک راز .

بیایید نگاهی بیندازیم به حقایقی که همیشه در پس دروغ هایمان پنهان کرده ایم.

عکس‌ها یادگارهای گذشته‌اند، آثاری از آن‌چه رخ داده ‌است. اگر زندگان آن گذشته را به دوش کشند، اگر گذشته تبدیل به بخش جدایی‌ناپذیر از فرایندی شود که در طی آن مردم تاریخ خود را می‌سازند، آن‌گاه همه‌ی عکس‌ها دوباره متنی زنده به‌دست خواهند‌ آورد، و به‌ جای آن‌که لحظه‌هایی بازداشته ‌شده باشند، هم‌چنان در زمان وجود خواهند ‌داشت. شاید عکاسی پیشگویی حافظه‌ای انسانی است که باید در آینده به طور اجتماعی و سیاسی تحقق یابد. چنین حافظه‌ای هر تصویری از گذشته را، هرقدر فاجعه‌آمیز و هرقدر به گناه آلوده، در حصار تداوم خویش خواهد گرفت. تمایز میان استفاده‌های خصوصی و عمومی از عکاسی از میان برخواهد خاست، خانواده‌ی انسان وجود خواهد داشت. ( از متن کتاب )

جان برجر، رمان‌نویس، منتقد هنری، تاریخ‌نگار فرهنگی و برنده‌ی جایزه بوکر ۱۹۷۲، نویسنده‌ای است با فصاحت خیره‌كننده و بینشی گیرا، كه در آثار دقیق و قدرتمندش معیارها و ارکان امروزه‌ی تمدن ما را به نقد می‌کشد. او در كتاب درباره‌ی نگریستن نقش ما را به عنوان ناظر و مشاهده‌كننده‌ای بررسی می‌كند تا لایه‌های تازه‌ای از معانی را در آن‌چه می‌بینیم، آشكار كند. چگونه حیواناتی كه در باغ‌وحش‌ها می‌بینیم برای ما یادآور رابطه‌ی میان انسان و حیوان‌اند كه در قرن بیستم به كلی از دست رفته است؟ چه چیزی در دیدن عكس‌هایی از جنگ نهفته است كه خشونتِ پیش ازاین نیرومندشان را دوچندان می‌كند؟ چگونه بدن‌های برهنه‌ی ساخته‌ی رودن تهدیداتی را که از جانب پیکره‌های گلی متوجه اقتدار و قدرت مردانه‌ی اوست برملا می‌کنند؟ و چگونه انزوا به هنر جاکومتی شکل می‌دهد؟ برجر با پیش‌كشیدن این پرسش‌ها و پرسش‌های از این دست در آثارش،‌ به شكل بنیادینی نگاه هر خواننده‌ای را‌ دگرگون می‌سازد.