نویسنده:ژان کلنز
مترجم:احمدرضا قائم مقامی
نشر: فرزان روز
توضیحات:
ژان کلنز از بزرگ‌ترین متخصصان ادبیات ایران باستان است که وقت خویش را صرف فهم و شرح دشوارترین آثار کهن ایرانی اوستا (کتاب مقدس زرتشتیان) کرده است. کتاب حاضر ترجمه‌ی فارسی برخی مقاله‌های فارسی و انگلیسی و در بین سال‌های 1987 و 1994 است. عنوان مقالات بدین‌قرار است: “خصوصیات دین قدیم مزدایی”، “دین هخامنشیان؛ سوالات اولیه”، “زردشت و اوستای قدیم، چهار خطابه در کلژدفرانس”، “جم و مرگ” و “آیین‌های نظری دین مزدایی قدیم”. به گفته‌ی کلنز هدف وی از اولین مقاله بررسی توحید یا ثنویت مزدیسنا بوده است. وی در “چهار خطابه‌ی کلژدفرانس” تصور خویش از تاریخ مطالعات اوستایی و نیز خدایان و در خطابه‌ی سوم مناسک زرتشتیان را بنابر تصور خویش از ثنویت مزدایی بیان می‌کند. در مقاله‌ی “جم و مرگ” به تعریف اصطلاح “Cinuuato paratu” به کار رفته در اوستا می‌پردازد و آن را به معنای “کسی که توده‌ای یا تلی می‌سازد” بررسی می‌نماید. وی در مقاله‌های دیگر خویش بر تاریخی بودن زردشت، معنای معاد در آیین‌ها و برخی تردیدها در خصوص شخصیت زردشت می‌پردازد. آرای کلنز اغلب خلاف دانسته‌های ما است و خواننده را به دقت و مطالعه‌ی بیش‌تری در ادیان هندی و ایرانی برمی‌انگیزد.

نویسنده: مریم معین زاده
نشر: ابرار معاصر
توضیحات:
کتاب حاضر جلد اول برآورد استراتژیک کشور “ژاپن” است که در آن ویژگی‌های “سرزمینی” و “سیاسی” این کشور بررسی می‌شود در بخش اول که به مشخصات سرزمینی ژاپن اختصاص دارد اطلاعاتی در این زمینه آمده است: موقعیت سرزمینی؛ فضاسازی کشور؛ جمعیت و شاخصه‌های آن؛ قرارگیری نهادهای اقتصادی، اجتماعی و نظامی؛ وسعت کشور، آسیب‌پذیری و مشکلات سرزمینی کشور. در بخش دوم که شامل بررسی اوضاع و ویژگی‌های سیاسی ژاپن است این اطلاعات درج شده است: ساختار و ماهیت نظام سیاسی ژاپن، سازمان‌های اطلاعاتی و امنیتی؛ احزاب و گروه‌های سیاسی، سیاست‌های داخلی و خارجی، تهدیدات و آسیب‌پذیری‌های کشور.

نویسنده: پال یوئیچل
مترجم: مینو ارژنگ
نشر: ایساتیس
توضیحات:
کتاب حاضر مشتمل بر نامه‌هایی از “پال توئیچل “به “گیل “است که طی آنها از اکنکار و زندگی معنوی سخن به میان آمده است .نامه‌های ذیل عناوینی از این دست به طبع رسیده‌اند” :مسیحیت و بودیسم”، “ذهن عکس‌العمل”، “خیال”، “عرفان و جادوگری”، “مراحل عرفان”، “انضباط معنوی”، “صوفی‌ها”، “سفر روح”، “روح الهی”، “ساختار آدمی “و “ذن بودیسم .”

نویسنده: محمد حسن روزی‌طلب
نشر:مرکز اسناد انقلاب اسلامی
توضیحات: اگر مدعی شویم که یکی از ارکان خروش مردم در طی چند دهه ی قبل از پیروزی انقلاب، سرخوردگی در حوزه ی سیاست خارجی بوده است سخن گزافی نگفته ایم؛ آن چنان که شعار «استقلال» در کنار «آزادی» تبدیل به مهمترین شعار جمهوری اسلامی شد.

سرخوردگی ایرانیان در مواجهه با قدرت های منطقه ای و فرا منطقه ای از قاجاریه آغاز شد؛ آن چنان که دیپلمات های ما آموختند در مقابل قدرت بیشتر به جای تاکتیک و نرمش، بیشتر کرنش کنند تا کشور دچار تضرر بیشتر نشود. از قراردادهای ترکمانچای و گلستان تا تعیین تکلیف و پذیرفتن انواع اولتیماتوم های خارجی، سکوت در برابر توهین بیگانگان به اعتقادات هم میهنان و حتی اشغال ایران توسط متفقین این سیاست بر دستگاه سیاست خارجی ما حکم فرما بود.

کار به جایی می رسید که حتی سیاستمداران ایرانی برای حل مشکلات داخلی و خارجی و افزایش تأثیرگذاری منطقه ای و بین المللی به جای تکیه بر داشته های ملی، دست به دامن نیروی سوم می شدند: از ارسال نامه به ناپلئون و درخواست کمک از وی تا کمک از لیاخوف روس تا تغییر موضع 180 درجه ای از انگلیس به آلمان و بالعکس و اجرای بند به بند نسخه ی آمریکایی تا …!

بسیاری می پنداشتند وادادگی ایران در مقابل بیگانگان و این نوع سیاست با پیروزی انقلاب اسلامی به نقطه آخر رسیده است. انتظار می رفت انقلابیون در قامت دیپلمات هایی باهوش و بادرایت با آزمون و خطا به الگویی نو از راهبرد سیاست خارجی برسند. اما سال ها بعد از پیروزی انقلاب یکی از مسئولین ارشد نظام که سال ها وظیفه ی مدیریت پرونده های حساس را به عهده داشته است و در مقطعی از تأثیرگذارترین افراد در تبیین سیاست خارجی کشور به حساب می آمد، بارها در مصاحبه ها و حتی کتاب خاطرات خود تأکید می کند: آمریکا بنز، اروپا پیکان و کشورهای عدم تعهد دوچرخه هستند و نگذاشتند ما سوار بنز شویم؟!
یعنی باز هم همان نگاه دیپلماسی قجری و تکیه به نیروی سوم!
گویا مسئولانی نظیر ایشان تا به حال به سر در وزارت خارجه نگاهی نیفکنده اند که«نه شرقی نه غربی جمهوری اسلامی».

البته همین دیپلمات های قجری همواره کوشیده اند تا دیپلماسی حرفه ای را موجب بدبختی یک ملت و جنگ و بحران معرفی کنند تا در سایه ی ایجاد هراس به بقای این نوع از دیپلماسی که مختص کشورهای جهان سوم است، کمک کنند. این در حالی است که دیپلماسی حرفه ای به معنی حرکت های رادیکال و شتابزده نیست بلکه تضمین کننده ی پیشرفت استقلال و قدرت یک ملت در سایه صلح و دوستی است.

مجموعه پیش رو مصاحبه ها و گفتگوهایی با متصدیان سیاست خارجی جمهوری اسلامی است که با پیروزی انقلاب در دستگاه سیاست خارجی منشأ اثر بودند. از لابه لای مصاحبه ها نحوه ی شکل گیری سیاست خارجی ایران، موضع کشورهای مختلف در قبال جمهوری اسلامی ایران، فعالیت سفرا برای رساندن پیام انقلاب به اقصی نقاط جهان و فراز و نشیب های سیاست خارجی در زمان جنگ تحمیلی، دولت سازندگی، دولت اصلاحات و دوره ی حاکمیت اصول گرایان روشن می شود.

نویسنده: اندرو لینکلیتر
مترجم: علیرضا طیب
نشر: وزارت امور خارجه
توضیحات: نوشته “روابط بین الملل و جامعه شناسی تاریخی، فروریزی مرزها” که استفن هابدن، استاد دانشگاه ویلز، به گونه ای روال مندانه و دانشورانه آن را به نگارش درآورده است، یکی از نوشته های خوب و بینش بخش در زمینه نظریه پردازی های روابط بین الملل با نگرشی جامعه شناسانه و تاریخمند می باشد. که چنین روالی به خودی خود از خشکی و ناپویایی که از چند دهه پیشتر گریبانگیر رشته روابط بین الملل بود، می کاهد. البته همانگونه که هابدن در نوشته خود آورده است، شالوده این نگرش نو از دهه های 1960 و 1970 گام به گام پی ریزی شده است…

سرفصل های کتاب عبارتند از:
دیباچه: یک چرخه تاریخی در روابط بین الملل
تاریخ: جامعه شناسی و جامعه شناسی تاریخی
کنت والتز و برداشت وی از نظام روابط بین الملل
تدا اسکاکپل
چارلز تیلی
مایکل من
امانوئل والرشتاین
جامعه شناسی تاریخی و روابط بین الملل