این كتاب دربردارندۀ مجموعه مقالاتی است که در گردهمایی «جهان هخامنشیان» در مرکز آموزش های erolC در موزه بریتانیا، از 29 سپتامبر تا اول اکتبر 2005 ارائه شده است.

ایده‌ی حذف، بازنویسی و مخدوش کردن تاریخ، از همان جمله‌ی نخ‌نما و مستعمل «تاریخ را فاتحان می‌نویسند» از دیرباز وجود داشته است. در خصوص بسیاری از وقایع تاریخی در گذشته شک و شبهه‌های بسیاری وجود دارد که برطرف شدنی هم نیستند چون هیچ سند مکتوبی جز آن‌چه برندگان نوشته‌اند وجود ندارد و این خود نشانی‌ست بر تناقض ابدی تاریخ در روایت حقیقت. در سده‌ی بیستم اما ماجرا کمی تغییر کرد و مانند گذشته نمی‌شد به این راحتی‌ها دست به حذف یا تغییر در واقعه‌ای تاریخی زد، آن‌گونه که اصحاب قدرت و ثروت در گذشته‌ها کرده بودند. با این همه از حذف تروتسکی و بسیاری از رفقای بلشویک در عکس‌های استالین تا همکاری دولت آمریکا در نادیده‌انگاری اسناد سلاح‌های بیولوژیک ارتش ژاپن در منچوری و حذف روایت‌های کشتار میدان تیان‌آ‌من پکن توسط حکومت چین و … فقط بخش کوچکی از مخدوش کردن تاریخ به دست جنایتکاران پیروز است. کتاب «جمهوری خلق نسیان» به یکی از عجیب‌ترین محذوفات تاریخ معاصر جهان می‌پردازد و استفاده‌ی حداکثری حاکمیت چین از این واقعه برای برساختن چیزی درست مقابل آن چیزی که به‌واقع اتفاق افتاده بود. لوئیزا لیم در این کتاب با مجموعه‌ای از گزارش‌ها، اسناد، گفت‌وگوها و شاهدان زنده، به درون واقعه‌ی سال 1989 میدان تیان‌آن‌من رفته و نشان می‌دهد چه‌گونه حاکمان چین از پس جنبشی اعتراضی و دگراندیش، فرمی از ملی‌گرایی را بازتولید کرده و با فعالیت رسانه‌ای، فرهنگی و اقتصادی، کل آن ماجرا را از اذهان نسل جدید چینی پاک کرده و به سمت و سویی که می‌خواستند سوقشان دادند. جمهوری خلق نسیان، بازخوانی تاریخ در زمانه‌ای‌ست که روشنفکران و روزنامه‌نگاران نمی‌‎خواهند دیگر حقیقتی وارونه جلوه داده شود و تلاشی‌ست سترگ برای رسیدن به این نکته که قدرت در همه‌ی ابعادش در دست شیاطین است.

در بررسی و تحلیلی که بر روی شخصیت های اسطوره ای، افسانه ای و تاریخی بدون پا فشاری و اصرار بر اثبات حقیقی بودن وجود آن ها با خیالی و وهمی بودنشان انجام داده ام، سعی کرده ام از روی کلماتی که زندگی آن ها را توصیف کرده است و دوباره نگری نقش ها و گرته هایی که به جای مانده است بر واقعیات و نحوه ی زیست زن در جامعه ی آن زمان دست یابم و به نوعی زمینه ی شکل گیری افکار امروزی راجع به زن را روشن نمایم.

این‌که بخواهید از اشتباه کردن اجتناب کنید، امری طبیعی است، اما کامل نبودن بخشی از بشر بودن است. گرچه کمال‌طلب‌ها اغلب به‌خاطر توانایی‌هایشان مورد قدردانی قرار می‌گیرند، ولی اضطراب مدام دربارۀ جزئیات‌هایشان می‌تواند مایۀ عقب ماندنتان شده و نگذارد که بالقوه‌هایتان را بالفعل کنید.
در چاپ دوم و بازنگری شدۀ کتاب “دردسرهای کمال‌طلبی” می‌توانید دلایل کمال‌طلبی خود را بیابید، تاثیر کمال‌طلبی بر زندگیتان، و مهارت‌های جدید اثبات شده برای غلبه بر کمال‌طلبی خود را یافته و بفهمید چرا کمال‌طلبی با نگرانی، افسردگی، خشم، اضطراب اجتماعی و نشانگان جسمانی همراه است. هنگامی که تمرینات این کتاب را انجام می‌دهید، متوجه خواهید شد که کنار نهادن نگرانی‌ها و لذت بردن از زندگی تا چه اندازه ساده است.

«محمود درویش»، شاعر بزرگ و فقید فلسطینی در شعر «بدرود با ادوارد سعید» می‌نویسد: «زیبایی‌شناسی یعنی رسیدن به تناسب». اگر تناسب را ورای هر منظر زیبایی‌شناسانه، آنی بدانیم که کلیت شاکله‌ی فکر فلسفی را می‌سازد، آن‌گاه است که می‌توان به درک و فهم روابط بین دستگاه‌ها و ایده‌های فلسفی رسید. کتاب «کنش‌پذیری ریشه‌ای» نوشته‌ی «تامس کارل وال» اتصال کنش‌پذیری به واسطه‌ی گرانیگاه‌هایی‌ست که امانوئل لویناس، موریس بلانشو و جورجو آگامبن درعین جدایی منظر فلسفی‌شان داشته و دارند، آن هم در ریشه و پیوند با منطق استعلایی امانوئل کانت: بلانشو که کنش‌پذیری را نسبت به تصویر می‌دانست، لویناس که آن را نسبت به دیگری تعریف می‌کرد و پس‌از‌آن دو، آگامبن که کنش‌پذیری را نسبت به در-زبان-بودن شرح داده و می‌دهد. این کتاب به یکی از پرسش‌های اساسی فلسفه هم می‌پردازد: چه چیزی دازاین را نمایان می‌کند؟ نویسنده از منظر بلانشو، لویناس و آگامبن می‌نویسد: وقتی هیچ چیزی نباشد(؟!). البته که کتاب کنش‌پذیری ریشه‌ای دائما با این پرسش و ده‌ها پرسش دیگر کلنجار می‌رود و در بسیاری از مواقع پاسخی هم در کار نیست، اما جست‌وجو در وجود رازآمیز اثر هنری و اخلاق تصویری لویناس در کنار زبان تصویری بلانشو و بعد، اجتماع تصویری آگامبن، کتاب را عجیب مهم و خواندنی کرده‌است، هرچند نمی‌توان منکر پیچیدگی‌های سرشار از آزار آن شد که شاید به هر روی طبیعت مواجهه با این سه فیلسوف باشد.

مرگ و به‌خصوص نحوۀ مواجهۀ انسان با آن تاریخی دارد که کتاب تاریخ مختصر مرگ شرحی مختصر از این مواجهه است. انسان‌ها از پیشاتاریخ تا اکنون درگیر تعریف چیستی مرگ بوده‌اند و متناسب با پاسخی که به آن داده‌اند، ترس از مرگ را تخفیف داده‌اند. از این‌رو، تاریخ مرگ در عین حال تاریخ انسان و آیین‌های او است؛ از طرز رفتار با جسد مردگان تا مراسم تشییع و سوگواری و فکر زندگی ابدی و سپس آیندۀ خود مرگ. باری، تاریخ مرگ همان تاریخ انسان و نحوی مواجهه با فقدان خودش و دیگران است. با نگاهی مختصر به فهرست مطالب، دامنۀ وسیع این مواجهات روشن‌تر می‌شود.