نجات جهان راه های ساده ای هم دارد، مثل درخت کاشتن…

| این جهان گذرا خُردترین کتاب در زمینۀ تاریخ کلان است، کتابی که داستان عالم و آدم را در کمترین صفحات ممکن نقل می‌کند. از پیدایش ستارگان و نخستین موجودات زنده تا شکل‌گیری مرحله‌به‌مرحلۀ تمدن بشری، از تکوین شهرها و امپراتوری‌ها تا ظهور نظام سرمایه‌داری و شبکۀ جهانی اینترنت. دیوید کریسچن، نویسندۀ کتاب، همۀ این پدیده‌های پراکنده را، به‌نحوی وحدت‌یافته، در قالب یک کتاب راهنمای موجز، قابل‌فهم و برانگیزنده گردآورده است. یک مورخ بزرگ قادر است به نحوی تجربی پیوند‌های موجود میان نخستین انسان هوشمند و نسخۀ امروزی آن انسان را روشن سازد و یک قصه‌گوی بزرگ قادر است از پیوندهای پیش‌گفته تصویری زنده و جاندار به دست دهد. دیوید کریسچن، و به تبع آن کتاب حاضر، هر دو ویژگی را یکجا در خود دارد. کتاب در اصل داستان یک سفر است، شرحی دلکش از مسیری طولانی و پرفرازونشیب که آدمی از عصر غذاجوییِ اولیه تا عصر مدرن امروزی پیموده است.

| ژولیس سزار در عبارتی که اکنون زبانزد شده، همۀ شگفتی‌های ده‌سال جنگ قلمروگشایانۀ خود در سرزمین گل را در سه واژه لاتین خلاصه کرد: «veni, vidi, vici»: «آمدم، دیدم، فتح کردم». در کتاب حاضر دیوید کریسچن، در یک اقدام هنرمندانۀ مشابه،همۀ شگفتی‌ها و آشفتگی‌های 250 هزار سال تاریخ بشر را در کمترین صفحات ممکن خلاصه و به مخاطب عرضه کرده است؛ و هم او با نشان‌دادن این مطلب که چگونه یادگیری مستمر جمعی، در طی اعصار و قرون، بر مهارت‌های انسانی و نیز بر جمعیت، ثروت و قدرت آدمی افزوده است، حتی گامی فراتر از رجزخوانی‌های ژولیس سزار برداشته است. برای گام‌نهادن در مسیر فهم جهانی که پیچیدگی‌هایش پیوسته پراکندگی خاطر می‌آورد، چه راهی سهل‌تر و متقاعد‌کننده‌تر از این. (ویلیام مک‌نیل، استاد تاریخ دانشگاه شیکاگو)

“این والس را بپذیر” مجموعه ای است در پاسداشت “لئونارد کوهن” که در بیست و سه گفتار از “زندگی، ترانه ها و عشق” این خواننده، ترانه سرا و آهنگساز معروف می گوید. گفتار نخست از این مجموعه به حیات “لئونارد کوهن” پیش از خوانندگی می پردازد. در گفتار دوم به اولین آلبوم استودیویی وی و ترانه های معروفی همچون سوزان، غریبه و بدرود ماریان پرداخته شده است. گفتار سوم و چهار، آلبوم های دوم و سوم استودیویی “لئونارد کوهن” تحت عناوین ترانه هایی از یک اتاق و ترانه های عشق و نفرت را در بردارند و گفتار پنجم اولین آلبوم از گلچین کنسرت های وی را شامل می شود.
در ادامه آلبوم های پوستی تازه برای آیینی کهنه، مرگ مرد زنباره و ترانه های جدید قرار گرفته اند و گفتار دهم کتاب، که به هفتمین آلبوم استودیویی “لئونارد کوهن” به نام وضعیت های گوناگون اختصاص دارد، سه اثر از معروف ترین اشعار او با عنوان برقصان مرا تا پایان عشق، خداوند را حمد باد و اگر خواست تو چنین باشد را در بردارد. گفتار یازدهم نیز به یکی از محبوب ترین آلبوم های “لئونارد کوهن” با عنوان من مرد تو هستم اختصاص دارد و این آلبوم شامل ترانه ای به همین نام به همراه ترانه های معروف در ابتدا منهتن را تسخیر می کنیم، هیچ درمانی برای عشق نیست، همه گان می دانند و “این والس را بپذیر”، می باشد. پس از این بیشتر گفتارهای کتاب به گلچین کنسرت های “لئونارد کوهن” اختصاص داشته و چند آلبوم نهایی وی را نیز در بردارد. “این والس را بپذیر” علاوه بر دربرداشتن ترانه های این هنرمند تاثیرگذار، توضیحات مربوط به هر ترانه را نیز مطرح می کند و یک دید همه جانبه از “زندگی، ترانه ها و عشق” وی به دست می دهد.

کتاب این یک چپق نیست، اثری نوشته ی میشل فوکو است که اولین بار در سال 1973 وارد بازار نشر شد. نوشتن جمله ی «این یک چپق نیست» در کنار تصویری واضح از یک چپق، چه معنایی می تواند داشته باشد؟ نقاشی معروف رنه ماگریت، حکم نقطه ی شروع را برای تحلیل های هنری دلنشین فیلسوف و تاریخ دان برجسته ی فرانسوی، میشل فوکو، دارد. فوکو که بیشتر به خاطر کاوش های درخشان خود در مفاهیم قدرت و ساز و کارهای اجتماعی شناخته می شود، موضعی نسبتا متفاوت را در این کتاب اتخاذ کرده است. او با تحلیل و بررسی ظرافت ها و ابهامات موجود در نقد بصری ماگریت از زبان، یافته های فوق العاده ارزشمند و جذابی را درباره ی این نقاش بزرگ و تأثیرش بر هنر در اختیار مخاطبین قرار می دهد.

ایده‌ی تک‌محوری، استبدادی، ضد تکثر و چندصدایی کهن پیرامون جایگاه و کارکرد مغز، ریشه‌ی سلطانیسم تاریخی حکومت و ساختار قدرت و حکمرانی در جوامع قدیم و توتایتاریسم بعدتر در جوامع دو سده‌ی گذشته است؛ این چکیده‌ی منظری‌ست که در ابتدا از کتاب «با مغزمان چه باید بکنیم؟» نوشته‌ی «کاترین مالابو» به دست می‌آید. مغز انسان، این رهبر مقتدر و مستبد که عنان همه‌چیز در ذهن و زبان و اندام ما را به دست دارد، با یافته‌های پژوهشی جدید علوم اعصاب نو و انداختن نور به نقاط مختلف مسأله‌، به شکل درهم‌شکننده و دیوانه‌‎واری ایده‌های کهنه درباره‌ی مغز که آن را در مقام ماشینی خودبسنده نشانده بود و جایگاه پروردگاری را لایق او می‌دانست ازبین‌رفت و ایده‌ی شبکه‌ای بودن و پیوستار عظیم نورونی جای آن را گرفت. از این رو با برداشتن مغز از مقام امپراتوری، فرم مفصل‌بندی اجتماعی به کل تغییر کرد اما از درون آن رستگاری جمعی بیرون نیامد. مالبو در با مغزمان چه باید بکنیم؟ به غفلت همگانی پیرامون جزمیت همین تعریف تازه‌ در خصوص مغز می‌پردازد و سعی می‌کند نشان دهد که رویه‌ای رهایی‌بخش در منظر تازه به مغز وجود دارد که برآمده از دل ساختار و فرم کارکردی آن است.

در این کتاب از مجموعه کتاب‌های «به‌سوی موفقیت» در روایتی داستانی با زندگی «باب دیلن»، آشنا می‌شوید. باب دیلن (با نام کامل رابرت آلن زیمرمن، زاده ۲۴ مه سال ۱۹۴۱ در دولوث، مینه‌سوتا)، خواننده، آهنگساز، شاعر، و نویسنده آمریکایی و برنده جایزه نوبل ادبیات در سال ۲۰۱۶ است. وی که در سبک موسیقی بومی آمریکا به فعالیت می‌پرداخت، در دهه ۱۹۶۰ به سبک راک روی آورد و اشعار عاشقانه «راک اند رولِ» روز را با اشعار ادبی و روشنفکرانه کلاسیک درهم آمیخت. دیلن در پدیدارشدن سبکی در موسیقی به‌نام «راک بومی» در اواسط دهه ۶۰، بسیار تأثیرگذار بود و به «شکسپیر هم‌نسلان» خود شهرت یافت. برخی از کارهای دیلن به‌عنوان سرود جنبش‌های اجتماعی دهه ۶۰، مطرح شده‌ است. دیلن در پنج دهه اخیر در موسیقی آمریکا به‌عنوان یک پدیده، مطرح بوده و یکی از تأثیرگذارترین چهره‌ها در موسیقی معاصر آمریکا به‌حساب می‌آید.