قانون پدیده‌ی جدیدی نیست و با زندگی بشر ملازمه دارد. همواره و برای هر جامعه و ملتی، مفهومی از قانون وجود داشته که معیاری برای تنظیم زندگی مدنی بوده است: قانونْ نسبتی با عدالت دارد و عدالت نیز جایی مطرح می‌شود که ممکن است ظلم رخ دهد یا رخ داده است. بدین‌سان، مسئله‌ی اصلی نه بودونبود قانون، که امری قهری است، بلکه سازوکار استنباط، وضع، اجرا و تعلیق قانون، و البته تحول در معیار و مفهوم قانون در هر مکان و زمان است. اما این تحول در ایران، سرگذشت و سرنوشت خاصی دارد و منحنی قابل ملاحظه‌ای از حکمرانیِ سنتی تا بحران و بی‌قراری سنت و ظهور تلاش‌های نوگرایانه را نشان می‌دهد. این پژوهش به سرشت و سرنوشت قانون از بحران تا فروپاشی نظم سنتی در ایران پیشامشروطه می‌پردازد؛ سرگذشتی طولانی و پرفرازونشیب که از پایان صفویه (۸۸۰ ـ ۱۱۰۱ ش/ ۹۰۷ ـ ۱۱۳۵ ق) تا جنبش مشروطه‌خواهی (۱۲۸۵ ش / ۱۳۲۴ ق) و آغاز دولت مدرن در ایران را دربرمی‌گیرد.

اگر جلساتی که برگزار می‌کنید:

به بحث‌های حاشیه‌ای کشیده می‌شود
به نتیجه خاصی نمی‌رسد
مسئولیت و وظایف افراد به صورت شفاف مشخص نمی‌شود
و نهایتا تصمیمی گرفته نمی‌شود
در چنین شرایطی جلسات‌تان اتلاف وقت است و نه فرصتی برای رشد و سودآوری بیشتر

اگر چه برگزاری جلسه، بخش جدایی‌ناپذیر هر سازمانی است اما طبق آمار، اکثر جلسات خروجی و بازدهی چندانی ندارند. به طور مثال جلسه‌ای که قرار بود یک ساعت باشد بیشتر از دو ساعت به درازا می‌کشد بی آن که خروجی خاصی داشته باشد. بنابراین مساله‌ی اصلی، جلسه نیست بلکه چگونگی‌ برگزاری‌ آن است. آن هم به شکلی که به نتایج و تصمیمات درستی منتهی شود.

این‌بار پاتریک لنچونی که مشاور و نویسنده‌ی شناخته‌شده‌ای در حوزه‌ی مدیریت است دست روی یکی از مسائل مهم و دست‌کم گرفته‌شده‌ی دنیای کسب‌وکار گذاشته است. او در کتاب فرار از جلسه، ابتدا در قالب داستانی پرکشش از اهمیت جلسات اثربخش صحبت می‌کند و در ادامه راهکارهایی کاربردی برای برگزاری این‌گونه جلسات ارائه می‌کند.

مادر، با هر رنگ پوست، هر نژاد، هر زبان و هر ملیتی، همیشه در کنار فرزند است. روزی که هیچ‌کس به داد فرزند نرسد؛ فقط مادر است که غمخوار اوست. تغذیۀ فکری و روحی فرزندان هم از منبع لطیف لالایی ها، پندها و اندرزهای مادران صورت می‌گیرد. مادر پشتیبان فرزند است، برایش دعا می‌کند و در غم و شادی اش شریک راستین اوست. پشت سر مردان موفق و تاریخ ساز هم مادری است که او را لحظه‌به‌لحظه برای در آغوش‌ گرفتن آن افتخار و آن شکوه تربیت‌کرده است. مردان بزرگی چون مارتین لوترکینگ، مالکوم ایکس و جیمز بالدوین که برای حقوق مدنی سیاه‌پوستان آمریکا مبارزه کردند از همین دست مادران داشته اند. در لابه‌لای سخنان و نوشته های این فرزندانْ آموزه های مادرانشان می‌درخشد. این فرزندان در حقیقت رویاهای مادرانشان را تبدیل به آرمان و شعار سیاسی و اجتماعی کردند تا به کمک آنْ وضعیت سیاه‌پوستان آمریکا، مناسبات نژادی در جامعۀ ایالات‌متحده آمریکا و بی عدالتی های آشکار و پنهان نژادپرستی در جهان را دگرگون کنند. این کتابْ داستان سه مادری است که سه فرزند مبارز و آزادیخواهْ تقدیم جامعۀ سیاه‌پوست آمریکا کردند، حدود یک قرن زیستند، قربانی دادند و آمریکای قرن هیجدهم را با ویژگی هایی متفاوت به آمریکای قرن بیست و یکم تبدیل کردند، آمریکاییْ که هنوز به نصیحت های این مادران و آموزه های فرزندانشان نیازمند است.