آپولوژی افلاطون از جایی آغاز می‌شود که سقراط خطاب به آتنیان سخن آغاز می‌کند و به تدریج و از فحوای سخنان، بر ابهامات وارده بر او پی می‌بریم، اما همان‌گونه که از این سخنان آغازین نیز برمی‌آید، بدیهی است که دادخواهان سقراط، پیش از آن که ادعانامة خود را به گوش حاضران رسانیده‌اند. متن این ادعانامه در آپولوژی نیامده است. بر اساس این ادعانامه، سقراط متهم به آن بود که خدایان رسمی آن را انکار کرده و به جای آنها خدای دیگری را معرفی نموده و هم‌چنین جوانان را به فساد کشانیده است. این ادعانامه را ملتوس تنظیم کرده بود، ولی افلاطون در همان آپولوژی به ما می‌گوید که اتهام‌زنندگان در اساس سه نفر بودند: آنیتوس، لیکون و ملتوس. گفته می‌شود که از این جمع سه نفره آنیتوس بیش‌تر سخنگوی سیاست‌مداران و صنعت‌گران و لیکون نمایندة خطیبان و سخنوران بود و ملتوس نیز از سوی شاعران سخن می‌گفت. کتاب حاضر بخشی از مطالعات نویسنده دربارة سقراط بر اساس آپولوژی Apology افلاطون است. متن اصلی مورد ارجاع وی در وهلة اول، متن دو زبانة دانشگاه هاروارد از مجموعة معتبر Loeb ترجمه (Fowler 1971) است. در کنار این متن، متن دانشگاه یرینستون (1989) نیز مورد توجه بوده است.

ترکان سلجوقی از سرزمین مادریشان در سواحل دریاچه ی آرال در جستجوی قلمرو به غرب رو کردند.فتوحاتشان موجب سلطه ی ایشان بر امپراتوری اسلامی شد و از ای طریق سرزمین های شرق اسلامی را به هم پیوستند و عناصر ترکی را با عناصر ایرانی آمیختند و نفوذ فرهنگ ایرانی را به آناتولی گستردند.در قرون پنجم و ششم هجری همزیستی ترکی-ایرانی که پیش از آن در دوره های سامانیان،غزنویان و قره خانیان پدید آمده بود،در سلطنت پادشاهان سلجوقی با جاه طلبی های امپراتوری در هم آمیخت و سبب پیدایش آثار هنری چشمگیری شد. این مجلد از دوره ی ایده ی ایران بر نظام حکمرانی سلجوقیان متمرکز است که متشکل بود از نظامیان ترک و دبیران ایرانی،کتاب همچنین در پی بررسی موضوعاتی است که از شاخصه های دوران سلجوقی به شمار می آید:نزاع های فرقه ای و مواجهه سلجوقیان سنی با فاطمیان شیعی؛و هنر و سیاست و ادب این دوره

داستان سلحشور نور با لحنی شاعرانه و به صورت نمادین ، با گفتگوی زنی زیبا که جامه ای متفاوت دارد با کودکی جستجوگر ، روایت می شود . زن از کودک می خواهد که به ساحل دریا برود و در آن جزیره ای را مشاهده کند که دارای معبد عظیم و ناقوس های بی شمار است اما کودک هر چه جستجو می کند ، چنین معبدی را نمی بیند و حتی صدای ناقوسی را هم نمی شنود .

و مرد از او می پرسد : سلحشور نور کیست ؟ و او چنین پاسخ می دهد : آن کسی که قادر به درک معجزه باشد و به خاطر باورهایش تا پای مرگ بجنگد و … صدای ناقوس فروخفته در دل دریا را بشنود.

داستان نمادین این کتاب که لحنی شاعرانه دارد با گفت و گوی زنی زیبا که با کودکی جست و جوگر آغاز می‌شود. زن از کودک می‌خواهد که به ساحل دریا برود و در آن جزیره‌ای را مشاهده کند که دارای معبد عظیم و ناقوس‌های بی شمار است.