نویسنده: ساموئل فلای شاکر
مترجم: مجید امینی
نشر: مرکز
توضیحات: عدالت توزیعی یعنی چه؟
تاریخ مختصر عدالت توزیعی: آشنایی با آرا فیلسوفان مهم درباره عدالت توزیعی از روسو تا رالز
کتابی مهم برای آشنایی اصولی با جان رالز

عدالت توزیعی به مفهوم مدرنش خواهان آن است که دولت تضمین کند دارایی به گونه‌ای در کل جامعه توزیع شود که همه از سطح مشخصی از امکانات مادی برخوردار شوند. بحث‌های جاری درباره عدالت توزیعی به طور معمول حول این متمرکز است که چه مقدار از امکانات باید تضمین شود و برای توزیع این امکانات به چه میزان از دخالت دولت نیاز است. دو موضوعی که با هم ارتباط دارند.
بازتعریف اصطلاح عدالت توزیعی از منظر نویسنده کتاب به سده هجدهم بازمی‌گردد. زمانی که شاهد تحولی دوران‌ساز در نگرش‌های موجود به تهی‌دستان بود. این اتفاق نه در ابتدا و میانه این قرن، بلکه درست در همان سال‌ها که آدام اسمیت در انتهای راه زندگی‌اش بود (او در سال 1790 درگذشته است) رخ داد: «پیش از پایان قرن، امانوئل کانت دیگر می‌توانست بگوید که همه باید بتوانند با اتکاء بر استعداد، تلاش و شانس به جایگاه اجتماعی مناسب دست یابند.
این تغییر مفهوم برآمده از کوشش متفکرانی بود که فصل دوم کتاب به مرور آرای آنان اختصاص دارد. کسانی نظیر «ژان ژاک روسو»، «آدام اسمیت»، «امانوئل کانت»، «تامس پین» که در کتابش به نام حقوق انسان «از طرح نوآورانه خود برای حمایت از تهی‌دستان، که می‌بایست از سوی دولت اجرا شود، رونمایی کرد» تا «فرانسوا بابوف» که جان خود را بر سر ایده «یکسان‌سازی ثروت در جامعه» گذاشت.
فصل سوم کتاب که «از بابوف تا رالز» نام دارد مفهوم عدالت توزیعی در قرون نوزدهم و بیستم را مورد بررسی قرار می‌دهد. به اعتقاد فلای‌شاکر «پس از بابوف مفهوم عدالت توزیعی وارد گفتمان سیاسی شد ولی تا مدت‌ها در حاشیه باقی ماند.» در سده نوزدهم کتاب‌های زیادی با عناوینی شبیه به «توزیع ثروت» نوشته و منتشر شدند و جنبش‌های سیاسی بر مبنای خواست عدالت توزیعی شکل گرفتند. به گمان ناشر اصطلاح «عدالت توزیعی» تا پس از جنگ جهانی دوم فراگیر نشده است، هر چند که آموزه‌هایی که این امکان وجود داشت که با نام عدالت توزیعی از آنها یاد شود در طول قرن نوزدهم به بخشی از زندگی روزمره تبدیل شدند.
در فصل سوم کتاب که آخرین فصل کتاب هم محسوب می‌شود، نویسنده به مرور آرای متفکران پوزیتیویست، کارل مارکس، متفکران مکتب فایده‌گرایی و جان رالز درباره مفهوم عدالت توزیعی می‌پردازد و در نهایت با بررسی وضع عدالت توزیعی پس از رالز کتاب را به پایان می‌رساند.

نویسنده: ریموند گویس
مترجم: حسن افشار
نشر: مرکز
توضیحات: معانی مختلفی که از دو اصططلاح «عمومی» و «خصوصی» اراده شده و می­شود چندان پرشمار و گوناگون­اند که من درمقاله­ای کوتاه نمی­توانم حق مطلب را در مورد آنها ادا کنم.از این­رو در عوض آن که بکوشم فشرده­ای از تاریخ انواع کاربردهای این دو اصطلاح نقل کنم،یا بکوشم تفاوت­های انتزاعی بیشتری میان آنها پیدا کنم،مایلم سه نمونه­ی کمابیش منجز از رفتار انسان را با خواننده در میان بگذارم….. ریموند گویس استاد بازنشسته­ی دانشگاه کمبریج در رشته­ی فلسفه­ی سیاسی و عضو پیوسته­ی فرهنگستان علوم بریتانیاست.او تاکنون نه اثر منتشر کرده که از میان آنها کتاب فلسفه و سیاست واقعی را یکی از بزرگترین دستاوردهایش می­دانند

نویسنده: موریس مرلوپوتنی
مترجم: ستاره هومن
نشر: مرکز
توضیحات: مرلوپونتی، فیلسوف مشهور معاصر فرانسوی، هنگامی که در 1952 کرسی فلسفه­ی کلدوفرانس به او واگذار شد، سخنرانی آغازینی داشت که در 1960 با نام در ستایش فلسفه منتشر شد. در این گفتار درونمایه­های اصلی فلسفه­ی مرلوپونتی کمابیش به صورتی فشرده و غیر مستقیم، یعنی از طریق سنجش با آرای کسانی که پیش از او صاحب کرسی ملژدوفرانس بوده­اند مانند برگسون و لاول، طرح شده است. این گفتار می­تواند چون مقدمه­ای برای آشنایی با اندیشه های یکی از بزرگ­ترین فیلسوفان معاصر که صادقانه به فلسفه عشق می­ورزید به کار آید و اصالت و آفرینندگی و نومایگی اندیشه­ی او را نشان دهد. مترجم برای روشن تر کردن برخی از پیچیدگی­های متن دیباچه­ای بلند در معرفی و شرح اندیشه­های مرلوپونتی به کتاب افزوده است.

نویسنده: روبرت صافاریان
نشر: مرکز
توضیحات: در خانه ی ما هیچ کتابی نبود، روزنامه و مجله هم نبود. کلاس دوم یا سوم ابتدایی بودم که شروع کردم به خواندن روزنامه هایی که گوشت و سبزی و چیزهای دیگری را که مادرم می خرید در آن می پیچیدند. چیزی که بیشتر از همه دوست داشتم بخوانم آگهی های روزنامه ها بود و بخصوص آگهی های سینماها که اعلام می کردند از فردا شب یا بزودی فلان فیلم در فلان سینماها به نمایش در می آید. آگهی های فیلم ها مصور بودند و من خیلی وقت ها آن ها را قیچی می کردم و جداگانه نگه می داشتم و یک دوره هم در دفترچه ای می چسباندم . در ضمن مدت ها فکری بودم که چطور این روزنامه را همین طوری مجانی به ما می دهند و کسانی که آن ها را می خرند چرا خودشان نگه شان نمی دارند.