در پشت جلد کتاب می‌خوانیم: زیگموند فروید اکنون یکی از مشهورترین مردان جهان شده بود. نازی‌ها که آثار او را به طور رسمی جز اوراق ضاله و کتب گمراه کننده اعلام کردند، طی یک مراسم پر سر و صدا کتاب‌هایش را از کتابفروشی‌ها جمع کردند و آتش زدند. بولیت سفیر ایالالت متحده در پاریس از روزولت خواست که در ماجرا وساطتت کند. بولیت همچنین به سفیر آلمان در پاریس فشار آورد که دولت خود را برای صدور مدارک لازم برای خروج خانواده‌ی فروید متقاعد کند. فروید به اصرار پدر یکی از بیمارانش نسخه‌ای از کتابش را برای موسیلینی فرستاد و او شخصاً از آدلوف هیتلر خواست اجازه‌ی خروج خانواده‌ی فروید را از وین صادر کند.

تاریخ فلسفهٔ سیاسی، علاوه بر اینکه به ما کمک می کند اصل و ریشهٔ خودمان را فهم کنیم، بصیرتی اساسی برای فهم دلایل این که چرا دیدگاه های فعلی مان را داریم به ما می دهد. با مقایسهٔ اندیشه های خودمان با اندیشه های گذشتگان، می توانیم مفروضات حیاتی دربارهٔ سؤالات فلسفی گسترده تر دربارهٔ ماهیت واقعیت، هستی، احتمال دست یافتن به نوعی از شناخت، شناخت پذیری حقیقت اخلاقی، طبیعت انسان، و احتمال بهبود و کمال بخشیدن به انسان را دریابیم. فلسفهٔ سیاسی یک رشتهٔ اشتقاقی است. اندیشه های سیاسی هر متفکّری سخت تحت تأثیر پاسخ هایی است که به این سؤالات غائی می دهد. بنابراین، اگر متفکری دیدگاه خاصی دربارهٔ طبیعت انسان یا حقیقت اخلاقی دارد، این دیدگاه، عمیقاً بر آن صورت سازمان سیاسی که مرجّح می دارد تأثیر می گذارد. با وارسی طیفی از فلسفه های سیاسی که دیدگاه های مختلفی را دربارهٔ جهان سیاسی عرضه می کنند و در ضمن پاسخ های مختلفی که به این سؤال های غائی می دهند، به فهم ارتباط های میان اجزاء یک فلسفهٔ سیاسی معین نائل می شویم و می فهمیم چگونه میان این اجزاء کنش و واکنش وجود دارد و چه کارکردی پیدا می کنند. اندیشه های سیاسی ما تصادفی نیستند. این اندیشه ها از عناصر بنیادین جهان بینی کلّی ما نشئت می گیرند. رسیدن به بصیرتی ژرف تر دربارهٔ این که چرا ما چنین فکر می کنیم به ما کمک می کند که در مفاهیم سیاسی مان دقیق شویم و احتمالاً در آن ها تجدیدنظری بکنیم.

نظریة جامعه شناختی عبارت است از: مجموعه ای از ایده های مرتبط به هم که نظامند کردن شناخت جهان اجتماعی، تبیین آن جهان و پیشبینیهایی دربارة آیندة جهان اجتماعی را میسّر میسازند. نظریه های جامعه شناسی در دوره های قبل بیشتر بر مسائل سنّتی تأکید میکرد و میتوان گفت راه های آرمانگرایانه را برای حل مشکلات پیشنهاد میکرد، این در حالی است که نظریة جامعه شناختی معاصر، بیشتر رئالیستی است تا آرمانگرایانه. نظریة جامعه شناختی فمنیستی، چند فرهنگی، تک بعدی و… از نمونه های نظریه های جامعه شناختی معاصر است. در کتاب حاضر، ضمن معرفی نظریه ها و نظریه پردازان جامعه شناختی اصلی دوران کلاسیک نظیر: «امیل دورکیم»، «تورلیستین وبلن»، «گئورگ زیمل» و… به بررسی نظریه های جامعه شناختی معاصر، به ویژه «نظریه های زندگی روزمره» و «نظریة کلان» پرداخته شده است. همچنین در کتاب، نظریه های ساختاربندی، فمینیستی، و پست مدرن نیز شرح داده شده است. علاوه بر آن دیدگاه چند تن از متفکران جامعه شناس نظیر: «آنتونی گیدنز»، «اولریش بک» و… دربارة جهانی شدن آورده شده است. لازم به ذکر است هر فصل از کتاب با خلاصه ای از آن فصل به صورت فهرستی که مسائل کلیدی را در بر میگیرد به پایان میرسد.

موضوع اصلی کتاب لیبرالیسم سیاسی، چونان بازنگری روزآمد کتاب نظریه‌ای در باره عدالت ، بررسی امکان پایداری جامعه‌ای است که با اصول عدالت سامان یافته است، این بررسی در چارچوب تاکیدخاص رالز بر برداشت سیاسی از عدالت ، یا روشن سازی عدالت سیاسی ، و تصحیح پاره‌ای از نکات کتاب نظریه‌ای در باره عدالت روی می‌دهد تا لیبراسیم ویژه رالز را ،به عنوان لیبرالیسمی سیاسی ،در برابر لیبرالیسم‌های فراگیر دیگر تجسم بخشد.رالز در این کتاب برداشتی سیاسی از عدالت مطرح می‌کند که مردمان به رغم باور به نگرش‌های ناسازگار،ولی معقول دینی ،فلسفی و اخلاقی آن را می‌پذیرند و با چنین برداشتی از عدالت ساختار اساسی جامعه را سامان می‌بخشند.