خودم را مانند تبهکاری یافتم که به سبب دزدی تکه نانی محاکمه‌اش کنند،‌ حال آنکه او مرتکب قتل شده باشد.

احساسی بود نفرت‌انگیز و ناجور،‌ اما قوی و به شدت گیرا که مرا محکم‌تر از دیگر اندیشه‌ها به راز و گناهم گره می‌زد. فکر کردم شاید اکنون دیگر کرومر نزد پاسبان رفته و مرا لو داده باشد و در همان حال که اینجا مرا به چشم بچه‌ای کوچک می‎نگرند،‌ توفان بر فراز سرم در حال تکوین باشد.

دمیان یکی از مهم‌ترین کتاب‎های کارنامه‌ی ادبی هرمان هسه، نویسنده‌ی نامدار آلمانی است. هسه که در سال 1946 برنده‌ی نوبل ادبی نیز شده است کتاب دمیان را بلافاصله پس از جنگ جهانی اول نوشت؛ کتابی که می‌توان آن را آینه‌ی تمام نمای اندیشه‌ی هسه دانست. رمانتیسم آلمانی، عرفان و شرق‌گرایی، آثار و اندیشه‌های نیچه و یونگ و همچنین زمانه‌ای که اثر در آن به نگارش در آمده است،‌ از مضامین اثرگذار در کتاب دمیان بوده‌اند. این کتاب از زبان آلمانی ترجمه شده است و نشر افق آن را با خرید حق انتشار در ایران منتشر کرده است.

از پررنگ‌ترین درون‌مایه‌های دِمیان، وجود نیروهای متضاد و باورِ این است که هر دو نیرو، برای معنادار شدنِ حیات، ضروری‌اند؛ هسه در دِمیان به مسئله‌ی دوگانگی پرداخته و در کنار مفاهیم دیگری از جمله روشن‌ضمیری و کهن‌الگوها، جهانی خلق کرده به مثابه‌ی جوهرِ اصلِ حیات. قهرمان داستان، اِمیل سینکلر نامش را از رویارویی همین تضادها گرفته: سین در لغت به معنای نیروهای شر و کلر به معنای نیروی نور. و همین نمونه‌ای ساده از بازی‌های نمادشناختی و روان‌شناختی است که هسه در این اثرِ درخشان و ماندگارش، به کار گرفته است.

“در ساده ترین تعریف، گذار به دموکراسی از یک سو از لحاظ سیاسی به معنی استقرار حکومت انتخابی و مسئول از طریق رقابت آزاد و عادلانه میان هم? نیروهای سیاسی موجود و از سوی دیگر از لحاظ اجتماعی به مفهوم برخورداری عموم مردم از آزادی ها و حقوق مدنی و سیاسی و پیدایش انجمن ها و نهادهای مدنی فعال و موثر است. از جمله عواملی که برای تحکیم نهایی دموکراسی در ادبیات گذار بر آن تاکید شده عبارت است از: تجرب? پیشین حکومت دموکراتیک یا شبه دموکراتیک که سابقه ای برای استقرار دموکراسی ایجاد می کند؛ توانمندی نسبی نهادهای جامع? مدنی و فعالیت آن ها؛ ظهور ایدئولوژی دموکراسی به عنوان رقیبی نیرومند در برابر ایدئولوژی غیردموکراتیک و گرایش رهبران گذار به آن؛ و محیط بین المللی مناسب برای تحکیم و استقرار دموکراسی از جمله فشارهای بین المللی مساعد. کتاب حاضر پس از درج زمینه های نظری و تاریخی گذار به مردم سالاری، همچنین موج جدید نظریه های گذار به دموکراسی، مباحث زیر را شامل می شود: زمینه های سیاسی و اجتماعی فروپاشی رژیم های غیردموکراتیک و گذار آن ها به دموکراسی؛ کارکردهای اپوزیسیون در گذار به دموکراسی؛ گذار به دموکراسی از چشم انداز بسیج سیاسی؛ گذار به دموکراسی از چشم انداز نظری? تصمیم گیری؛ وضع دولت رفاهی به عنوان پشتوان? دموکراسی در عصر جهانی شدن سرمایه داری؛ و در آستان? آنومی سیاسی در ایران.”

هایدگر در زمستان سال 1951 كه دوباره اجازه‌ی تدریس در دانشگاه فرایبورگ یافت درس گفتاری در ده جلسه ایراد كرد كه در این كتاب آمده است و در ترم تابستانی 1952 نیز آن را تدوام و تكمیل بخشید. او بدین درس گفتار‌ها بسیار علاقه‌مند بود و شكوه داشت كه چرا كم‌تر از دیگر آثارش خوانده شده‌اند. پرسش از معنای تفكر را او با این نكته آغاز می‌كند كه “اندیشه برانگیزترین امر آن است كه ما هنوز فكر نمی‌كنیم.

کتاب «ادبیات شفاهی زبان‌های ایرانی» به کوشش فیلیپ کرینبروک، رییس مرکز مطالعات ایرانی دانشگاه جورج آگوست -گوتینگن- ایرانیستیک در آلمان تدوین شده است.

این کتاب از مجموعه‌ی 18 جلدی «تاریخ ادبیات ایران» است که در سال‌های اخیر و با ویراستاری کلی احسان یارشاطر، منتشر شده است.

این مجموعه تلاشی برای به تصویر کشیدن سرگذشت ادبی زبان فارسی و دیگر گویش‌ها و زبان‌های ایرانی در گستره‌ی ایران فرهنگی و در طول تاریخ است.

کتاب «ادبیات شفاهی زبان‌های ایرانی» که هجدهمین جلد از مجموعه‌ی «تاریخ ادبیات ایران» است، توجهی خاص به گویش‌ها و زبان‌های ایرانی کردی، پشتو، بلوچی، اوستی، فارسی و تاجیک دارد.

این کتاب شامل یک مقدمه، سیزده فصل و یک کتابنامه‌ی مفصل است و مباحثی چون؛ بررسی ادبیات عامه در زبان فارسی، نگارش ادبیات کردی، ادبیات شفاهی کردی، بررسی مذهب و سنن شفاهی در کردستان با محوریت سنن مردم ایزدی و اهل حق، دوران کلاسیک ادبیات پشتو، ادبیات نوشتاری جدید پشتو، ادبیات شفاهی و عامه پشتو، ادبیات بلوچی، ادبیات اوستی، ادبیات عامه فارسی، نقالی، سخنی پیرامون کربلا و روضه‌الشهدای کاشفی و فرهنگ و ادبیات دینی، ادبیات عامه تاجیک‌ها و در نهایت ادبیات شفاهی و عامه فارسی دری در افغانستان.

فیلیپ کرینبروک، در طول سال‌ها تحصیل و پژوهش، سفرهای متعددی به ایران داشته و حدود صد اثر در زمینه‌ی فرهنگ ایرانی به رشته تحریر درآورده است.
کتاب «ادبیات شفاهی زبان‌های ایرانی» به کوشش فیلیپ کرینبروک و اولریخ مارزلف نگاشته شده و ویراستاران فارسی آن، سید احمدرضا قائم‌مقامی و غلامحسین کریمی دوستان آن را برای مخاطب فارسی زبان تدوین کرده‌اند. این اثر که هجدهمین جلد از مجموعه‌ی «تاریخ ادبیات ایران» به شمار می آید،

پدیدارشناسیِ روح دانشِ پدیدارشونده را عرضه می‌کند و می‌بایست جایگزینِ تبیین‌های روان‌شناسانه یا همچنین مباحث انتزاعی‌تر درباره‌ی بنیان‌گذاریِ دانش شود. این اثر تمهید برای علم را از نظرگاهی موردِ ملاحظه قرار می‌دهد که به‌وسیله‌ی آنْ این تمهیدْ نوعی فلسفه‌ی تازه، جالبِ توجه و نخستین علمِ فلسفه است. این اثر قالب‌های مختلفِ روح را در مقام منزلگاه‌های یک راه دربرمی‌گیرد، راهی که از طریقِ آنْ این روح به دانشِ محض یا روحِ مطلق بدل می‌شود. از این رو، در بخش‌بندی‌های اصلیِ این علم، بخش‌هایی که دوباره به چندین بخش تقسیم می‌شوند، آگاهی، خودآگاهی، عقلِ مشاهده‌گر و کنش‌گر، خودِ روح، به‌منزله‌ی روحِ اخلاقی عرفی، فرهیخته و اخلاقی، و نهایتاً به‌منزله‌ی روحِ دینی در صورِ مختلف‌اش، موردِ ملاحظه قرار می‌گیرند. غنای نمودهای روح، غنایی که در نظرِ اول آشوبناک به نظر می‌رسد، در این اثر به قالبِ نظمی علمی درمی‌آید که این نمودها را بر حسبِ ضرورت‌شان نمایش می‌دهد. امورِ ناکامل خود را در این نظمِ علمی منحل می‌کنند و به امورِ والاتری برمی‌گذرند که حقیقتِ قریب‌شان‌اند. آن‌ها حقیقتِ فرجامین‌شان را ابتدا در دین و سپس در علم، به‌مثابه‌ی نتیجه‌ی کلِ این فرایند، می‌یابند.

جلو پنجره آپارتمان پوآرو ایستاده بودم و از بیکاری داشتم بیرون خیابان را نگاه می کردم. ناگهان آرام و بی اختیار گفتم: عجیب است. چی دوست من؟ پوآرو با خونسردی و در حالی که بی حرکت در اعماق مبل راحتی اش فرو رفته بود، این را پرسید: از این اطلاعاتی که بهت می دهم نتیجه گیری کن، پوآرو! زن جوانی اینجاست. با لباس های گران قیمیت… کلاه مد روز از جنس خز خیلی عالی. آهسته به حرکتش ادامه می دهد، در حین راه رفتن نگاهی به خانه ها می اندازد. انگار خودش نمی داند، سه مرد و یک زن میانسال دارند تعقیبش می کنند. همین الان پسر پادویی به آنها ملحق شد که او هم دنبال دختر است و انگار دارد با سر و دست به او اشاره می کند. این دیگر چه جور نمایشی است که دارد اجرا می شود؟ آیا دختره کلاهبردار است و آنها هم کارآگاه هایی هستند که دارند تعقیبش می کنند و در پی دستگیر کردنش هستند؟ یا اینکه همگی آدم های ناجوری هستند و دارند نقشه می کشند تا به یک قربانی بی گناه حمله کنند. نظر کارآگاه بزرگ ما چیه؟

«چگونه دولت با ابزارهایی که در اختیار دارد، می‌تواند رفتارهای روزمره شهروندان را به نفع صلاح عمومی جامعه تغییر دهد؟» این پرسش، درون‌مایه محتوای این کتاب را تشکیل می‌دهد. اما پاسخ به آن هرگز کار ساده‌ای نیست و بیش از هر چیز به پاسخ به این پرسش بستگی دارد که «رفتارهای ما عمدتا چگونه شکل می‌گیرد؟» صرفا از روی آگاهی، ترس از مجازات و یا کسب نفع بیشتر؟ یا عواملی بسیار فراتر از این‌ها؟
این کتاب، ترکیبی از یافته‌های سیاست‌گذاران عمومی، اقتصاددانان رفتاری و روانشناسان را به کار می‌گیرد تا به این پرسش‌ها پاسخ دهد. «تلنگر» در عنوان این کتاب، در واقع برگردانی است از واژه Nudge که اولین بار توسط ریچارد تیلر، برنده جایزه نوبل اقتصاد سال ۲۰۱۷ و همکار وی کس سانستین، در ادبیات حوزه عمومی به‌کار برده شد

تاسیس جمهوری اسلامی در امتداد انقلاب 1357 مسبوق به اندیشه ای بود که در حوزه سیاست از پس از مشروطه و بویژه در دوره پهلوی دوم شکل گرفت. سوال انقلاب مشروطه این بود که ایران چه سیستم حکومتی نیاز دارد، سوالی که جوابش را در مشروطه گرفت، اما گویا قانع کننده نبود. در این زمینه، گروه های مختلف، آراء و آرمانهای خود را مجددا به بحث گذاشتند. مذهبی ها، طی این سالها، با تجربه ای که از قدیم داشتند و همینطور تاثیری که از شرایط معاصر غرب و دنیای اسلام گرفتند، آثاری نوشتند. این آثار، در تعیین سیستم حکومتی پس از انقلاب اسلامی، بسیار موثر بود. ما برای درک این وضعیت، باید بهترین این متن های سیاسی-مذهبی را بشناسیم تا بتوانیم بنیادها و مولفه های اصلی تفکر سیاسی غالب را دریابیم. بیشتر این متن ها را در کتاب حاضر شامل چهارده کتاب و تعدادی گزارش دیگر مطالعه خواهید کرد.

من می‌خواهم دیگران این کتاب را بخوانند. روایت ‌مردی که خاطره‌ی عزیزانش را با چنگ و دندان حفظ می‌کند و از لابلای این سطور به‌راحتی می توان دید که تا چه اندازه خوشبخت بوده است. می‌شود رایحه‌ی خوش روزهای رفته را از برگ‌به‌برگ این کتاب بویید. اگرچه سایه‌ی اندوه بر روزگارم افتاده و رخوت و افسردگی دربرم‌گرفته، اما با اندک توانی که مانده، به گواهی احساسم کلمات را پیدا می‌کنم تا در این روزهای رخوت وملال چراغی کوچک برای فرزندانم بیافروزم. به آن‌ها بگویم اگر هزار بار دیگر هم به دنیا می‌آمدم، باز دلم می‌خواست پدر آن‌ها باشم. بگویم ممنون که در مجال کوتاهتان آن‌قدر خوب بودید، آن‌قدر نبوغ و زیبایی به جهانم بخشیدید. شما بودید که اشتیاق پدری را در من بیدار کردید. به وسعت دلتنگی بیکرانه‌ام دوستتان دارم.
از طریق اسکن QR کد درج شده بر روی جلد می‌توانید به آلبوم خانوادگی ما و روزهایی که خوشبخت‌ترین پدر روی زمین بودم، سر بزنید.