کتاب وضع بشر، اثری فلسفی و تاریخی نوشته ی هانا آرنت است که نخستین بار در سال 1958 وارد بازار نشر شد. این کتاب، اثری فوق العاده بدیع با بینش هایی منحصر به فرد است که در طول چندین دهه، کاربردها و درستیِ توضیحاتش از دنیای پیرامون، فقط و فقط بیش از پیش شده است. هانا آرنت در پژوهش خود درباره ی وضعیت بشر مدرن، به انسان ها از منظر کارهایی که توان انجامش را دارند، می پردازد. مشکلاتی که آرنت در این کتاب به آن ها می پردازد، هنوز هم گریبانگیر جامعه ی انسانی هستند: کاهش استقلال انسان ها و آزادی های سیاسی، و تناقضی مبنی بر این که هر چه توانایی هایمان از طریق دستاوردهای فناورانه و انسان شناسانه افزایش می یابد، کمتر و کمتر می توانیم بر عواقب کارهایمان کنترل داشته باشیم. کتاب وضع بشر، اثری فوق العاده روشنگرانه و عمیق است که ذهن مخاطب را با دنیای جدیدی از تفکرات آشنا می سازد.

شهریار، شاعر پر آوازه پارسی گوی آذری زبان وطنمان در قلمرو ادب و فرهنگ ایران، از چنان اعتبار و خلاقیت شگفت‌انگیز هنری و مرتبه والای سخن سرایی برخوردار است، که ناشران مجلدات حاضر نیازی به معرفی آثار وی نمی‌بینند…

کتاب «پله پله تا ملاقات خدا» به داستان زندگی مولانا از بدو تولد تا پایان زندگی‌اش می‌پردازد. این کتاب دوران کودکی شاعر و سفرهای او همراه پدرش از خراسان و بغداد تا آناتولی، جایی را که او در قونیه تا پایان عمرش زندگی کرد در بر می‌گیرد. این کتاب در قالبی داستانی نوشته شده؛ ولی داستانی است مستند که درون‌مایه‌ای متفاوت از مقولات متعارف داستانی دارد. از زندگی و اندیشه‌های عارف بزرگی سخن گفته می‌شود که همه ما کم‌وبیش از افکار ژرف او آگاهیم. در این کتاب همه‌جا سخن از عشق مولانا به خداوند و سعی و کوشش او برای رسیدن به معبود و معشوق است و تنها بخش‌هایی از اثر به فعالیت‌های روزمره او می‌پردازد. «عبدالحسین زرین‌کوب» سعی کرده است کتابی ساده بدون مراجع و مؤاخذ دست‌وپاگیر به خوانندگان ارائه کند و خود او نیز در مقدمه کتاب نوشته که سعی کرده است برای فهم و ارتباط بهتر همه مخاطبان، کتاب را به نثری ساده و موجز بنویسد.

نکته‌ای درباره ایوان کلیما، واتسلاو هاول، میلان کوندرا، بهومیل هرابال و بسیاری دیگر از نویسندگان اروپای شرقی وجود دارد که فهم و دقت در آن بسیار مهم است. اینکه به عکس آنچه همواره تبلیغ شده، این‌ها علیه کمونیسم یا حکومت کمونیستی نمی‌نوشتند؛ بلکه به حکومت‌های پساتوتالیتری حمله می‌کردند که فقط نام کمونیسم را بر خود گذاشته بودند. کافی ا‌ست قهرمان کتاب «قاضی» کلیما را در نظر بیاوریم و خوب به افکار و اعمالش توجه کینم. قاضی گیر افتاده در حاکمیت تمامیت‌خواه یا به تعبیر هاول، حاکمیتی پساتوتالیتر، شخصیتی ا‌ست دوست‌دار همه ارزش‌های والای انسانی کمونیسم، یعنی عدالت، برابری و… که آن ایده‌های رهایی‌بخشی را دوست دارد که در اندیشه‌های مارکس بوده و به ما رسیده است. اما قهرمان بیچاره داستان ما در زیر فشار بودن در حکومتی سرکوبگر و ضدانسانی، محکوم است به صادرکردن فجیع‌ترین حکم‌ها علیه شهروندان بی‌گناه و همه هستی‌اش بر سر این است که آنی نباشد که حاکمیت از او می‌خواهد. رمان قاضی تصویرگر و روایت‌کننده تیرگی‌ای مسری‌ تست که از نظام سیاسی به درون تک‌تک افراد جامعه رسوخ کرده و همه مناسبات انسانی و اخلاقی را در خود فرو برده و محو کرده است. ایوان کلیما داستانی نوشته که در آن همه‌ درحال قضاوت‌شدن‌اند و نظام همه را با معیارهای پیشینی خودش می‌سنجد. قاضی‌بودن در چنین رژیمی، از آدمی که می‌خواهد به انسان و آزادی‌اش مؤمن بماند، چگونه موجودی می‌سازد؟ برای فهم این پرسش و پرسش‌های دیگر پیرامون‌اش، باید قاضی ایوان کلیما را خواند.

«عالی… روایت اینکه چگونه آریستوکرات‌ها راسپوتین را نابود کردند، و چگونه راسپوتین سرانجام آریستوکراسی را نابود کرد… کتاب آنچنان خواندنی است که زمین‌گذاشتنش ناممکن است.»

گریگوری راسپوتین، دهقان روسی و راهب تقریباً کم‌سوادی بود که نفوذ فوق‌العاده‌ای بر نیکالای و آلکساندرا، آخرین تزار و ملکه روسیه اعمال کرد. شرب خمرهای افراطی و روابط جنسی عنان‌گسیخته‌اش و نیز پخش این شایعه که جاسوس آلمان است سرانجام به کشته‌شدنش در دسامبر 1916 منجر شد. راژینسکی در این کتاب پرده از روابط احساسی و عاطفی میان ملکه و راسپوتین برمی‌دارد، و تأثیر راسپوتین را بر تزار، به‌ویژه در حین جنگ فاجعه‌بار روسیه علیه آلمان، آشکار می‌کند. او همچنین پرتو تازه‌ای بر ماجرای عجیب قتل راسپوتین در کاخ یوسوپف می‌افکند. در این زندگی‌نامه برجسته، ادوارد راژینسکی، راسپوتین را دربرابر چشمان خوانندگان کتاب از نو زنده می‌کند… این یک زندگی‌نامه خیره‌کننده، بسیارعالی و کاملاً دقیق و روشنگر است.»

در کتاب داستان من، مریلین مونرو، بازیگر مشهور سینمای آمریکا که حاشیه‌های زیادی نیز از زندگی او بازگو شده است، به سخن درمی‌آید. او در این کتاب، از وقایعی که در زندگی از سر گذرانده، احساسات، تفکرات و حتی جنگ خود با هالیوود خود می‌گوید. جاشوا گرین، مقدمه‌ای بر این کتاب نوشته است.

این اثر گران‌قدر و مستند که دارای ارزش تحقیقی فراوان است، سهم قهرمانان این جنبش را که از میان توده‌ مردم برخاسته بودند، معین می‌کند و نماهایی از جنبش مشروطه را که با وجود اهمیت اساسی در سایه مانده بود، آشکار می‌سازد. قضاوت‌های تاریخی نویسنده منصفانه دقیق و مستند است. باید انصاف داد که این کتاب در رابطه با تاریخ مشروطه، از مهم‌ترین منابع در زمینۀ تاریخ است.

در ارتباط با انگیزه‌های کسروی در نوشتن این کتاب می‌توان اشاره كرد به بررسی دلایل ناکامی این جنبش، شناساندن قهرمانان، پیشگیری از نوشته‌شدن تاریخ میهن به دست بیگانگان، جلوگیری از فراموشی، و درنهایت ماندن این اثر برای آیندگان، که خود در مقدمه‌ کتابش به آن‌ها اشاره می‌کند.