این کتاب حاصل تحقیقات بسیار گسترده و پر دامنه سه هنرشناس بزرگ انگلیسی: لورنس بینیون، جیمز ور استیوارت ویلکینسون و بازیل‌گری است که تاریخ‌نگاری ایران را از دوره پیش از حمله مغول و شکل‌گیری مکتب بین‌النهرین تا اواخر دوره صفویه و افول مکتب صفوی به طور مفصل و موشکافانه‌ای تحلیل می‌کند و در مقدمه نیز مقایسه‌ای عمیق و موجز بین نگارگری ایرانی و هندی و چینی به دست می‌دهد و ویژگی‌های بارز زیبایی شناختی نگارگری ایرانی را باز می‌نمایاند. به دیده این هنرشناسان «هنر هیچ یک از ملل دیگر، از رنگ‌ها تا بدین حد کامل و درخشان استفاده نکرده و هیچ کدام لذتی را که نگارگری ایران می‌بخشد، نمی‌دهد.» کتاب حاضر یکی از جامع‌ترین و ژرف‌ترین کتاب‌هایی است که تاکنون در نگارگری ایرانی نگاشته شده و اثری کلاسیک و ماندگار به شمار می‌آید. اورنس بین یون (1869-1943)، شاعر، نمایشنامه‌نویس و هنرشناس برجسته انگلیسی، سال‌ها سرپرست بخش چاپی‌ها و طراحی‌های شرقی گنیجنه بریتانیا بوده و چندین کتاب برجسته در هنر شرقی و ایرانی نگاشته است از جمله: نقاشی در شرق دور (1908) پرواز اژدها (1911) ؛نگارگران دربار گورکانیان هند (1921) و روح بشری در هنر آسیایی (1936). جیمز ور استیوارت ویلکینسون (1885-1957) مورخ هنری بزرگ انگلیسی و از سرپرستان بخش نسخ خطی گنجبنه بریتانیا و کتابدار مجموعه «چستربینی» بوده و کتاب‌های زیر را نگاشته است: انوار سهیلی (1930) ؛ شاهنامه فردوسی :کتاب شاهان ایران (1931) ؛ نگارگری گورکانی هند (1949). بازیل‌گری (1904-1989) اسلام شناس و مورخ هنری نامدار انگلیسی حدود 25 سال (1969-1945) رئیس بخش هنرهای شرقی گنجینه بریتانیا بوده و کتاب‌های متعددی در هنر شرق و ایران نوشته است؛ از جمله ایران: نگاره‌های ایرانی-کتابخانه سلطنتی (1956) ؛ نقاشی ایرانی (1961) ؛ شاهنامه فردوسی و … محمد ایران‌منش متولد 1330 تهران و دانش آموخته اقتصاد از انگلستان است. وی حدود 40 سال تجربه فعالیت‌های هنری و پژوهش و تالیف و ترجمه متون هنری دارد. از جمله ترجمه‌ها و ویرایش او در نگارگری عبارتند از :« هنر تشعیر و جایگاه آن در هنرهای کتاب آرایی» (1370) ؛ «طرز ساخت لوازم نگارگری» (1372)؛ «مبحثی در نگارگری گورکانیان هند» (1383)؛ و کتاب حاضر. وی در حال حاضر مدیر موسسه هنر آفرینان پویاست و به تحقیقات فرهنگی و هنری اهتمام دارد.

تاریخ جهانگشای جوینی، تالیف «علاء الدین عطا ملک بن محمد»، از رجال و مورخان ایرانی در قرن 7 هجری قمری است. عطاملک در 623 هجری متولد شد. از جوانی، قبل از آن که به سن بیست سالگی برسد، وارد کارهای دیوانی شد و به خدمت امیر ارغون خان (حکمران خراسان) پیوست و دوبار همراه وی به مغولستان سفر کرد. عطاملک در سال 654 هجری که هولاگر خان به خراسان آمد، به خدمت او درآمد و در جنگ های او با اسماعیلیان الموت و خلیفه عباسی در بغداد شرکت کرد. در سال 657 هجری به حکومت عراق عرب و خوزستان منصوب شد و بیش از 20 سال در آن سمت باقی ماند اما عاقبت در عهد اباقاخان خود و بردارش شمس الدین به سعایت مجدالملک یزدی دستگیر و زندانی شدند. چون تگودار به سلطنت رسید، عطاملک از زندان رهایی یافت (681 ه.ق)، ولی اندکی بعد در اران درگذشت و در تبریز به خاک سپرده شد. «تسلیه الاخوان» (رساله ای به فارسی در شرح آن چه در ایام اباقاخان بر او گذشته بود) و «تاریخ جهانگشای» از آثار اوست. تاریخ جهانگشای، نثری منشیانه دارد و از مراجع معتبر تاریخ مغول است و مطالبی در آن آمده که در منابع دیگر به دست نمی آید. مورخانی چون وصاف الحضره، خواجه رشیدالدین فضل الله، ابن العبری، ابن الطقطقی، شهاب الدین احمدبن یحیی کاتب دمشقی، حمدالله مستوفی و خواندمیر و میرخواند

کتاب حاضر به بررسی تاریخ روابط خارجی کشورمان از آغاز سلطنت صفوی تا سلطنت رضا شاه پهلوی می‌پردازد. این کتاب در نُه فصل به تاریخ روابط خارجی ایران از زمان صفویه تا جنگ جهانی دوم و زمان استعفای رضا شاه پرداخته است. فصل اول این کتاب شامل توضیحاتی در مورد دوران جنگ‌های ایران و عثمانی از قیام شاه اسماعیل صفوی تا معاهده صلح استانبول از سال‌های 1500 تا 1590 است. در فصل دوم نویسنده به دوران شکوه و عظمت ایران از استرداد سرزمین‌های از دست رفته تا عهدنامه صلح قصرشیرین پرداخته است. فصل بعدی به دوران آرامش اختصاص یافته و تا سقوط اصفهان ادامه دارد. در فصل چهارم اشاره به سقوط صفویه و استقرار قاجاریه دارد و دوران پرآشوب آن زمان را به تصویر کشیده است. فصل پنجم کتاب شامل دوران جنگ‌های ایران و روسیه از فتح تفلیس تا معاهده ترکمانچای است. فصل‌های بعدی نیز به ترتیب دوران اختلافات ایران و انگلیس از شورش هرات تا معاهده صلح پاریس، دوران رقابت‌های استعماری از انتزاع ترکستان و بلوچستان تا قرارداد تقسیم ایران به مناطق نفوذ، دوران اشغال نظامی ایران از کودتای محمد علی شاه تا کودتای سوم اسفند را به تصویر کشیده است. در فصل نهم که آخرین فصل این کتاب است تاریخ دوران پهلوی از زمامداری سردار سپه تا پایان جنگ دوم جهانی در سال 1947 آورده شده است.

فلسفه، مفهومی تکرارشونده در طول زندگی و در عین حال اقیانوسی بی انتهاست، که هر کس به اندازه ی تلاش خود برای درک آن، به ابعاد مختلفش پی می برد. در این راستا کتاب “تاریخ سیر فلسفه در اروپا” اثری است دو جلدی که دکتر “علی اصغر حلبی”، پژوهشگر برجسته در زمینه ی فلسفه و عرفان، کار تالیف و نگارش آن را بر عهده داشته است. این اثر مطالب را از دوره ی پیش سقراطی آغاز می کند و تا پایان عصر روشنگری ادامه می دهد. دکتر “علی اصغر حلبی” برای ارائه ی هر چه بهتر این اثر، آرا و نظریات فیلسوفان بزرگی را دخیل نموده است که از جمله ی آن ها می توان به ارسطو، سقراط، دیوژن، طوماس آکوئینی، بیکن، مالبرانش،لایب نیتز، افلاطون، پلآگیوس، دکارت، اسپینوزا،لاک، کانت، ولتر، هیوم، هگل، نیچه و مکاتبی چون سوفسطائیان، شکاکان و رواقیان اشاره کرد. علاوه بر این، مولف فهرستی از “ایسم”های معروف فلسفی و طرفداران آنان را نیز معرفی نموده و اصطلاحات، تعابیر و اعلامی از اشخاص و مکان های نام برده شده در کتاب “تاریخ سیر فلسفه در اروپا” را به خوانندگان ارائه می دهد.
به این ترتیب دکتر “علی اصغر حلبی” در کتاب “تاریخ سیر فلسفه در اروپا” کوشیده است تا روند ظهور تعداد زیادی از اندیشه های فلسفی و تداوم و تکامل آن ها را از ابتدا تا به امروز، حتی به صورت خلاصه بیان کند. بنابراین می توان گفت این کناب برای آن دسته از علاقه مندان به فلسفه و دانشجویانی نوشته شده است که وقت زیادی در اختیار ندارند اما مایل هستند چکیده ای از اندیشه فلاسفه ی مهم را در کنار دوره و مکان زندگیشان مطالعه کنند و سرنخی برای آشنایی بیشتر با آن ها داشته باشند.