فرزند ایرج را پری چهره ای با نام ماه آفرید به بار داشت. از ماه آفرید، دختری آمد که منوچهر ازو زاده شد، یکی پور زاد آن هنرمند ماه – و در این گفتار هم می بینیم که درفش منوچهر چون – گرد ماه – برافراشته شد.
بدین گونه می توان پیوندی میان توتم نیاکان و اختر و درفش، در روزگاران پسین را ردیابی کرد.

داوود علی بابایی یک نویسنده مستقل است. کسی که اساسی‌ترین دغدغه‌اش تاریخ، خصوصا تاریخ معاصر ایران است. تا به حال از او کتاب‌های زیادی منتشر شده اما مهم‌ترین و شاید اثرگذار‌ترین کتابش مجموعه‌ای است با عنوان «۲۵ سال در ایران چه گذشت» که مربوط به بازخوانی تاریخ انقلاب اسلامی از کمی قبل‌تر از پیروزی انقلاب به این سو است. تاکنون ۱۰ جلد از این مجموعه منتشر شده و علی‌بابایی امیدوار است بتواند

رفیقم ناظم / گفتی که بهاری در راه است / در دل برف مانده‌ایم.
برف به کمرگاه‌مان رسیده / چراغ روشن‌مان چشم‌های گرگ است / باد نیست که به هر سومان می‌وزد / آه‌های بچه‌های گمشده بر زمین است / بغض جوانی‌مان بیرون مسافرخانه‌های سر راه است.
راه‌های مسدود شده آیا باز می‌شوند؟ / پلیس، سر تعظیم فرود می‌آورد؟ / و گرگ‌ها جمله گیاهخوار می‌شوند؟
ناظم! شاعر مهربان! چه بگوییم / استخوانم می‌لرزد / دیگر حرف، مشکل‌گشای سفره ما نیست
ما آبستن گرگیم / کاش ماه تو / پرده آسمان دودی‌مان را می‌درید / که فقط یک شب چیزی را ببینیم که تو وعده داده بودی.
مرگ هم اکنون طلبکار ماست / صبح زنگ خانه‌مان را می‌زند که چرا دیر کرده‌ایم / و درد نیز طلبکارمان است.
بانک‌ها به جای سود ماهیانه به حساب‌مان زخمبند می‌فرستند / اختلاسگران وعده دادند / که سعادت بیرون در است / و رمز عبور می‌فروشند.
آی ناظم ناظم! / پاسخ به پرسش‌مان را روزی خواهی داد / روزی که از صدای استخوان تو نی می‌سازیم / نی ساز ماست که می‌شود اندکی با آن گریه کرد.
ناظم ناظم! / هدایت ما صادق بود / چرا به رمز هدایت‌مان اعتنایی نکردیم.

کتاب شکارچی در سایه روشن زندگی اثر مهم تورگنف مجموعه ای از بیست و پنج طرح است که مشاهدات و حکایت های نویسنده در روسیه را روایت می‌کند. حکایت‌های او مملو از بینش های جالبی در مورد زندگی افرادی است که با آنها روبرو می شود – دهقانان و مالکان زمین ، پزشکان و ضابطان ، زنان نادیده گرفته شده و مادران محروم – که هر کدام نمایی از عشق ، تراژدی ، شجاعت و رنج را ارائه می دهند. این حکایت ها آثار بعدی تورگنف را پیش بینی می کنند. در نهایت این کتاب برای نویسنده دردسر ساز می‌شود.
به تصویر کشیدن ظلم و گستاخی طبقات حاکم براندازانه تلقی می شد و منجر به دستگیری و حبس وی در املاک شخصی‌اش می شد. اما این طرح ها ذهن خوانندگان معاصر را به وضعیت بد دهقانان باز می کند.

ون سرگئیویچ تورگنیف در سال 1818 در استان اورل متولد شد و در دوران کودکی از یک مادر مستبد رنج برد. پس از مهاجرت خانواده به مسکو در سال 1827 ، او وارد دانشگاه پترزبورگ شد و در آنجا فلسفه خواند. در نوزده سالگی اولین اشعار خود را منتشر کرد و متقاعد شد که اروپا منبع اطلاعات واقعی را دارد. به دانشگاه برلین رفت. پس از دو سال به روسیه بازگشت و مدرک خود را در دانشگاه مسکو گرفت. در سال 1843 او عاشق پائولین گارسیا-ویاردوت ، خواننده جوان اسپانیایی شد. او بیشتر در خارج از کشور زندگی می کرد و اولین نویسنده روسی بود که شهرت زیادی در اروپا به دست آورد. او در محافل ادبی پاریس شخصیتی شناخته شده بود ، جایی که دوستانش شامل فلوبر و برادران گنکور بودند و درجه افتخاری در آکسفورد به او اعطا شد. مجموعه شش رمانی او بازتابی از دوره زندگی روسیه از دهه 1830 تا 1870 است.

کتاب هزار بیشه ملانصرالدین دربردارندۀ لطیفه ها و حکایات ملانصرالدین است که متن آن از منوچهر انور و نقش های بدیع آن کاری است از استاد نورالدین زرین کلک. مجموعه های بی شماری از لطیفه های ملانصرالدین با عناوین مختلف به بازار آمده اند و خواهند آمد و اساس اصلی آن ها همان قصه های قدیم است، پراکنده در دیوان های شاعران قدیم، و متونی چون رسالۀ دلگشا و کتاب نوادر، هر لطیفه ای منسوب به شخصی، و این اشخاص، خیلی وقت ها، معارض یکدیگر.

کتاب “نظم زمان” نوشته “کارلو روولی”،که یکی از بهترین کتاب های این فیزیکدان ایتالیایی میباشد.موضوع کتاب کتاب زمان و ویژگی ها منحصر به فرد آن میباشد که میتواند از این ویژگی های برای بهتر زندگی کردن استفاده کرد.

“کارلو روولی” در این کتابش این چنین می گویید:

چرا گذشته و نه آینده را به یاد می آوریم؟ منظور از “جریان” زمان چیست؟ آیا ما در زمان وجود داریم یا زمان در ما وجود دارد؟ او در ا کتاب “نظم زمان” ما را دعوت می کند تا در مورد ماهیت زمان سوالاتی این چنینی را در نظر بگیریم که همچنان فیزیکدانان و فیلسوفان بروی آن سوالات کار میکنند.سوالات بسیار جذابی که پاسخ به آن ها هم متقابلا جذاب خواهد بود.

برای بیشتر خوانندگان این زمینه ناآشنا است. همه ما زمان را تجربه می کنیم ، اما هرچه دانشمندان بیشتر درباره آن بیاموزند و آموزش هایشان را منقل کنند، اسرارآمیز تر باقی می ماند.ظاهرا این از ویژگی های عجیب زمان میباشد. ما از زمان به عنوان ابزاری یکنواخت و جهانی استفاده میکنیم،ابزاری که از گذشته به آینده به طور پیوسته حرکت می کند ، اندازه گیری شده توسط ساعت.

روولی این فرضیات را یکی یکی از بین میبرد می کند ، جهانی عجیبی را آشکار می کند و فرض میکند که اصلی ترین ابزارش یعنی زمان در آن از بین می رود. او توضیح می دهد که چگونه تئوری گرانش کوانتومی سعی در درک و معنای چشم انداز شدید ناشی از این جهان بی انتها دارد. وی با بیان ایده هایی از فلسفه ، علوم و ادبیات ، نشان می دهد که درک ما از جریان زمان به دیدگاه ما بستگی دارد ، درک بهتر آن از ساختار مغز و احساسات ما شروع می شود تا از عالم جسمی.

“نظم زمان”در حال حاضر از کتاب های پرفروش در ایتالیا میباشد و با نشاط شاعرانه ای که هفت درس مختصر در مورد فیزیک را بسیار جذاب ساخته ، نوشته شده است ،