دنیا ذهن های ما را به بازی گرفته است. آمار تنش و اضطراب رو به افزایش است. سیاره ای سریع و نا آرام زندگی های سریع و نا آرام خلق میکند. ما بیشتر از همیشه با هم مرتبط هستیم، با این حال بیشتر از همیشه احساس تنهایی میکنیم و تشویق میشویم برای همه چیز، از سیاست های گرفته تا شاخص توده ی بدنی مان، نگران باشیم.
چطور می توانیم در سیاره ای که ما را دیوانه میکند عاقل بمانیم؟
چطور در عصر فناوری انسان بمانیم؟
چطور وقتی به مضطرب بودن تشویق میشویم خوشحال بمانیم؟
مت هیپ، نویسنده ی سرشناس انگلیسی، در یادداشت هایی درباره سیاره ای نا آرام به این پرسش ها پاسخ می دهد. کتاب های مت هیگ به بیش از چهل زبان ترجمه شده اند و همواره در لیست پر فروش ترین های بین المللی قرار دارند.

«ساعت ستاره» آخرین رمان کلاریس لیسپکتور، نویسنده نامدار برزیلی است. این رمان ماجرای دختری اهل شمال شرقی برزیل، به نام مکبئا است که به تنهایی زندگی می‌کند. دختری در حاشیه مانده و تقریبا نادیدنی که باوجود محرومیت از همه آنچه ما زندگی می‌نامیم، به طرز آزاردهنده‌ای عاشق زیستن است. مکبئا در حلبی‌آباد ریودوژانیرو در اتاقی اجاره‌ای با چهار دختر دیگر زندگی می‌کند و تایپیست است. او بسیار خجول و کم‌رو و رقت‌انگیز است، جذابیتی ندارد، صورتش پر از لک و پیس است و همانقدر جذاب است که «یک قهوه سرد». او از فیلم دیدن و کوکاکولا خوشش می‌آید و دوست دارد مثل مرلین مونرو باشد اما بیمار و زشت است. او آزاد و رها است و حتی نمی‌داند چگونه غمگین باشد. داستان لیسپکتور درباره گذران روزهای این دختر و شاید هزاران دختر شبیه او در سرزمین نویسنده و شاید هرجای دیگر از دنیا است. دخترانی مظلوم که به هر دلیلی از محیط بومی خود برای کسب و کار و گذران زندگی به شهرهای وحشی پا می‌گذارند تا شاید بتوانند زندگی کنند. دخترانی ساده و بی‌دفاع که چیز زیادی از دنیا نمی‌دانند، حتی دلبری‌های زنانه را. لیسپکتور در این داستان، شخصیت قهرمان رقت‌انگیز خود را در تقابل با شخصیت راوی شهری و بی‌احساس داستانش قرار می‌دهد و آنها را همچون دو لبه قیچی تیزی برای بریدن تصورات معمول ما از فقر، هویت، عشق و بدبختی به کار می‌گیرد. او در آخرین رمان خود، خواننده‌اش را به راز و رمز واقعی زندگی نزدیک می‌کند. لیسپکتوردر ۱۹۲۰ در اوکراین زاده شد و دو ماه بعد خانواده برای فرار از جنگ جهانی عازم برزیل شدند. او بعدها در خبرگزاری برزیل مشغول به کار شد و در سال ۱۹۴۳ اولین رمانش «نزدیک به قلب وحشی» را منتشر کرد که به خاطر سبک نوآوارنه‌اش جوایز زیادی را نصیب او کرد. او اکنون مهم‌ترین نویسنده یهودی پس از کافکا شناخته می‌شود.

شجاعت به‌معنای نترس بودن نیست؛ شجاعت واقعی یعنی روبه‌رو شدن با چیزی که ما را می‌ترساند. ما باید بتوانیم ترس را به یک فرصت و موقعیت رشد تبدیل کنیم؛ این گونه است که می‌آموزیم چطور شجاعانه رفتار کنیم و اگر روزگاری شکست خوردیم، دوباره از جای خود برخیزیم و به مسیرمان ادامه دهیم.

دلم می‌خواهد همیشه دنبال فکرهای تازه بگردم.
اگر ناگهان سر و کله‌ی یک فکر خیلی بد پیدا شود و طوری بهت بچسبد که نتوانی از دستش راحت شوی، آن وقت چه‌کار می‌کنی؟
سعی می‌کنی به این مهمان ناخوانده فکر نکنی؟
عصبانی می‌شوی و سرش داد میکشی؟
می‌نشینی و یک دل سیر گریه می‌کنی؟
یا نه…
یک فکر خوب شکار می‌کنی تا….

کتاب اگزیستانسیالیسم و اصالت بشر، اثری فلسفی نوشته ی ژان پل سارتر است که در سال 1946 به چاپ رسید. سارتر به منظور تصحیح سوءبرداشت های رایج درباره ی تفکرات خود، پذیرفت تا در 29 اکتبر 1945 در پاریس سخنرانی کند. هدف ذکر نشده ی سخنرانی سارتر، تشریح فلسفه ی خود به عنوان فُرمی از «اگزیستانسیالیسم» بود؛ واژه ای که در آن زمان بسیار مورد بحث قرار می گرفت. متن منتشر شده از این سخنرانی او خیلی زود به یکی از سنگ بناهای اگزیستانسیالیسم تبدیل گشت و نام سارتر را در سطحی بین المللی مطرح کرد. مفهوم «آزادی» در کانون تفکرات سارتر قرار دارد. انسان به عقیده ی سارتر، در جهانی پوچ و خالی از معنا زاده می شود و در ابتدا، هیچ است. این موجود سپس از طریق تصمیم هایی که آزادانه می گیرد، ذات، خویشتن و وجود خود را می سازد. سارتر بیان می کند که اگر مرگ، حتمی نبود، انسان هیچوقت پایانی بر خود نمی دید. در نظر سارتر، انتخاب مختلف ما، مهر تأییدی است بر ارزش چیزی که انتخاب می کنیم.