مجموعه‌ی تاریخ فلسفه‌ی راتلج به ترتیب زمانی به بررسی تاریخ فلسفه‌ی غربی از آغازگاه‌های آن در سده‌ی ششم پیش از میلاد تا دوران کنونی می‌پردازد. در این مجموعه تمامی تحولات عمده‌ی فلسفی عمیقا بحث می‌شود.قسمت بیش‌تر این مجلدات به افرادی اختصاص داده شده که عموما از فیلسوفان بزرگ تلقی می‌شوند. اما چهره‌های کم اهمیت‌تر نیز فراموش نشده‌اند و همراه با آن‌ها ده جلد تاریخ حاضر شامل اطلاعات پایه‌ای و انتقادی درباره‌ی فیلسوفن مهم گذشته و حال است. این فیلسوفان آشکارا درون بستر فرهنگی و به ویژه علمی زمانه‌ی خود قرار داشته‌اند. مخاطب تاریخ کنونی فقط متخصصان فلسفه نیستند. بلکه دانشجویان و خواننده‌ی عام نیز در نظر گرفته شده. هرفصل توسط مرجع معتبر آن حوزه نوشته شده. فصل‌ها به سبکی خواندنی نگاشت شده‌اند و واژه‌امه‌ای از اصطلاحات وقتی در هر مجلد تهیه شده است… .

«بالاخره یه‌ روزی قشنگ حرف می‌زنم» شامل ۲۶ یادداشت طنز از سداریس است. سداریس پرمخاطب‌ترین طنزنویس پانزده سال اخیر امریکاست. تمام کتاب‌هایش با مقیاس‌های نجومی پرفروش‌اند. تاکنون تنها در امریکا هشت میلیون نسخه ازآثارش به فروش رسیده است و «بالاخره یه‌ روزی قشنگ حرف می‌زنم» به بیشتر زبان‌های زنده‌ی دنیا ترجمه شده است.

پیمان خاکسار می‌گوید: «سداریس می‌خنداند. به مفهوم واقعی کلمه. از او نباید انتظاری را داشته باشید که از کافکا و فاکنر و بورخس دارید. اتفاقاً در بیشتر طنزهایش، به‌خصوص در این کتاب، فضاهای روشنفکری و روشنفکران را دست می‌اندازد و باعث خنده می‌شود.»

«بالاخره یه روزی قشنگ حرف می‌زنم» یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های سال ۲۰۰۰ امریکا شد. سداریس به خاطر این کتاب جایزه‌ی «ثربر» برای طنز امریکایی را برد و مجله‌ی «تایمز» او را طنزنویس سال نامید. سداریس در دسامبر سال ۲۰۰۸ از دانشگاه بیرمنگام دکترای افتخاری دریافت کرد. او تاکنون بیش از چهل مقاله در مجله‌ی «نیویورکر» چاپ کرده است.

مستور بعد از انتشار آخرین اثر داستانی اش با نام «سه گزارش کوتاه درباره ی نوید و نگار» که در سال ۱۳۹۰ منتشر شده بود، رمان کوتاه «رساله درباره ی نادر فارابی» را تحویل نشرچشمه داده است. آدم های مصطفی مستور در یک مرزبندی قاطع و مطلق تقسیم میشوند به: آدمهای “کاملا تاریک” و آدمهای “کاملا روشن”. تاریک های او در جایگاهی سمبلیک – ناظم مدرسه- بر مسند قدرت اند، و روشن های او در کنشی جالب، در دو سوی بردار آگاهی قرار دارند؛ یا از فرط ناآگاهی معصوم اند – مستور آنها را ساده، خوب، بی پرسش از هستی- قلمداد میکند یا از فرط آگاهی و تفکر درباره جهان در مرز پوچی اند. جهان داستانی او جدال این دو نیرو است. نادر فارابی شخصیت کتاب جدید مصطفی مستور یک از نفس افتاده دیگر است، یک به پایان خط رسیده که در یاس های فلسفی درباره چیستی اتفاقات هستی، با آدم های کتاب های قبلی نویسنده اشتراک دارد، نادر فارابی با مجموعه ای از برداشتهای کمابیش اگزیستانسیالیستی که از شرایط موجود به نفع یک آرمان و ایده آل گم شده گلایه مند است، از دست خود نیز خسته است و نمیداند تکلیفش چیست و با وجود خود در هستی چه باید بکند؟ رمان بر پایه سه تم اصلی بنا شده است؛ “تبعیض”، “غیبت”، “عدالت”. راس این مثلث یعنی “عدالت” بغض فروخورده مستور است که زمانی در یک بیمارستان روانی ظهور میکند و اینجا در مدرسه درختی. این که همه کامیابی و ناکامی بشر وابسته است به چند گرم فسفر و مغز بیشتر یا کمتر داشتن که یکی را کودن میکند و رفوزه و روزمره و دیگری را نابغه و رفاهمند و موفق. شواهد این تبعیض و پرسش جدی درباره عدالت جهان در جای جای آثار مستور باقیست. با خشم هم باقیست. نوک پیکان این خشم سوی انسان است حتی وقتی مکررا دنبال “صاحاب این دنیا” میگردد و میگوید هر جا یک صاحابی دارد، رستوران، پمپ بنزین… هر یک صاحابی دارند، صاحاب این دنیا کیست؟ در واقع انسان را متولی بی لیاقتی برای آنچه در جهان به او سپرده شده، میداند. به این دلیل او بهترین متن ادبی سال را انشای ساده یک دانش آموز میداند نه جوایز ادبی که خود نیز در چرخه آن قرار دارد.

یک رمانِ شگفت­انگیز از نویسنده­ای آنگولایی­الاصل. نویسنده سالِ 1960 در آنگولا به دنیا آمده و به زبانِ پرتغالی می­نویسد. کشورش انواعِ کودتاها و درگیری‏های نظامی و خونین را در نیمه­ی دوم قرنِ بیستم گذرانده و سابقه­ی استعمار شدنش نیز در ادبیات روایت شده. این رمان برآمده از روحِ جهانِ مسخِ کافکا و روایت­های بورخس است. راوی رمان یک آفتاب­پرست است که در خانه­ای کهنه زندگی می­کند. او شاهدِ تاریخ بوده و هست. کسانی به این خانه می‏آیند که خواستار ابداع گذشته هستند. همخانه‏ی این آفتاب­پرست زالی است با ذهنی عجیب و همین امر باعث دیالوگی می­شود بینِ این دو درباره­ی ماجراهایی که در خانه می­گذرد. آگوآلوسا با درهم آمیختن بیانِ استعاری و رئالیسمِ تاریخی ترکیبی بدیع می­سازد درباره­ی فسادِ قدرت و جهانِ متصلبِ انسان­­های پیرامون. آفتاب­پرست­ها در لایه‏هایش رمانی سیاسی است در فضایی که شخصیت­ها ناچارند از خود بگویند و از آن­چه رقم زده‏اند. رمانی درباره­ی زوالِ روحِ بشری به روایت یک آفتاب­پرستِ کهنسال.

چشم پاینده مجموعه‌ای از جستارهای بارنز درباب نقاشی‌های مورد علاقه‌ی وی است. بارنز از چشم یک رمان‌نویس به این نقاشی‌ها نگریسته است. از دیرباز نسبت ادبیات و نقاشی را به رابطه‌ی میان دو خواهر تشبیه کرده‌اند. بسیاری از نویسندگان برجسته در آثارشان به توصیف آثار تجسمی در قالب کلمات پرداخته‌اند. نویسنده در این کتاب به جای توصیف نقاشی‌ها در یک اثر داستانی ،از فرم جستار استفاده کرده است. او در این جستارها به چهره‌های نقاشی شده در آثار نقاشان برجسته‌ای نظیر کوربه، مانه، دُگا و دیگران می‌پردازد و شخصیت‌های ادبی را در پس این چهره‌ها می‌یابد.

رمان بر استخوان‌های مردگان، اثری است خارق العاده از اولگا توکارچوک که پس از بازگردانی به زبان انگلیسی توجه منتقدین و مخاطبان را به خود جلب ساخته و برنده ی جایزه ی نوبل ادبیات شد. طنز داستان قوی بوده و در عین حال اثری شفاف، خطرناک و تکان دهنده است. داستانی تحسین برانگیز که سوالات تند و تیزی را درباره ی رفتار بشر مطرح می سازد.
ماجرا از این قرار است که در یک دهکده ی دور افتاده در کشور لهستان، انینا دوشیکو روزهای تاریک و سرد زمستان را به مطالعه ی اخترشناسی، ترجمه ی اشعار ویلیام بلیک و مراقبت از خانه های تابستانی ساکنان ثروتمند ورشو اختصاص داده است. با ترجیح دادن حیوانات به همنشینی با انسان ها که دیگر بر کسی پوشیده نیست، شهرت او به گوشه گیر بودن تشدید شده است. اما ناگهان مشخص می شود که یکی از همسایگان مرده است. خیلی زود جسد او در شرایط عجیب و غریبی پیدا می شود. با افزایش سوظن ها، انینا خود را وارد تحقیقات می کند چرا که مطمئن است چیزهای به درد بخوری می داند؛ فقط اگر به او گوش کنند و کسی به حرف هایش توجه نشان بدهد…
رمان بر استخوان‌های مردگان یک اثر هیجانی و خیال انگیز و کاوشی برانگیزاننده در مرزهای کدر و مبهم بین عقل و جنون، عدالت و سنت، اختیار و تقدیر بوده و این سوالات را مطرح می کند که ما چه کسی را سالم و عاقل می دانیم و چه کسی حقیقتا شایسته ی داشتن صدا و مورد توجه قرار گرفتن است.

فرزام ، مردی که دیگر سال های چلچلی را پشت سر گذاشته است ، در یک سفر کوتاه شهری با خواهرزاده ی نوجوانش، بردیا ، همراه می شود تا حقایقی آشکار و سرگذشت خانواده ای مرور شود. این دو واقعا که هستند و چه نسبتی فراتر از خویشاوندی با هم دارند؟ پرتو چرا بعد از سال ها پا به ژندگی ان ها گذاشته است؟

لیدا صداقت کیش متولد ۱۳۶۳ می باشد. تحصیلات وی دکتری مدیریت از دانشگاه تهران است.
وی با نگاهی میان رشته ای، مدیریت فردی و ارتباطات را در هم آمیخته و در پی کشف ناشناخته های درون انسان است. او تجربۀ زیسته را پایه و اساس نوشته های خود قرار می هد.
نردبان خودت را بالا برو:
اگر با دقت بیشتری به بسیاری از مشکلات بشر در زندگی فردی و اجتماعی نگاهی بیندازیم، رد پای پر رنگی از هیجاناتی همچون استرس، خشم، غم، ترس و … را مشاهده خواهیم کرد. وجود هیجانات در زندگی بشر، هم می تواند تاثیرات مثبت داشته باشد و هم تاثیرات مخرب… اما عاملی که به ما کمک می کند تا بتوانیم تاثیرات منفی هیجانات را بر زندگی خود کاهش دهیم، «هوش هیجانی» است.
«هوش هیجانی» همچون کلیدی است که می تواند با کمک آموزش و یادگیری در ذهن انسان روشن شود.
شاید این تصور به وجود آید که با روشن شدن کلید هوش هیجانی در ذهن، دیگر هیجاناتی همچون ترس، اضطراب، خشم و … را در وجود خود نخواهیم داشت. اما واقعیت آن است که هوش هیجانی، ما را به قدرتی مجهز می نماید که در مواجهه با هیجانات درونی و بیرونی، خواهیم توانست رفتارهای تند و اشتباه ناشی از غلبه هیجانات را تحت درایت و کنترل خود درآورده و به این ترتیب، هیجانات تاثیر مخرب کمتری بر زندگی فردی و اجتماعی ما خواهند داشت و از سویی دیگر غلبه هیجانات بر ذهن، مانع از اتخاذ تصمیمات درست ما نخواهد شد.

ماهی سفید کوچولو خیلی بازیگوش است.

او با دوست‌هایش بازی می‌کند.

آن‌ها بازی‌های زیادی بلدند:

قایم‌موشک، حباب‌سازی و…

بله! ماهی سفید کوچولو و دوست‌هایش

حسابی با هم خوش می‌گذرانند.

کتابی خلاقانه درباره‌ی مهارت‌های اجتماعی؛ مهارت همدلی

ماهی سفید کوچولو و دوست‌هایش قایم‌موشک بازی می‌کنند.

ماهی سفید کوچولو اول یکی از دوست‌هایش را پیدا می‌کند.

بعد دو تا. بعد سه تا. بعد یکی دیگر که می‌شود چهار تا.

همه پیدا شده‌اند.

حالا آن‌ها چند تا هستند؟

کتابی خلاقانه درباره‌ی مفاهیم پایه‌ی ریاضی؛ آموزش اعداد