ما یک سوم تا نیمی از زمان بیداری مان را در زمان حال سپری نمی کنیم. همان طور که نفس می کشیم، از مکان و زمان حال «جدا» می شویم. مغز ما این قابلیت را دارد که ما را به اتفاقات گذشته، موقعیت هایی که تصور می کردیم و سایر تفکرات درونی مان منتقل کند. بدون شک تا به حال متوجه منحرف شدن ذهن خود شده اید. زمانی که نیاز دارید تا بر روی مسئله دیگری تمرکز کنید اما ناگهان ذهن شما با اراده و اختیار خودش شما را وسط موضوع دیگری پرت می کند. ما دائما از زمان حال به سمت دنیای موازی و غیرخطی ذهن در حال حرکت هستیم و ناخواسته و دقیقه به دقیقه به «درون» کشیده می شویم. میل ذاتی ذهن ما انسان ها به جداشدن از محیط بیرون و اتفاقات پیرامونمان، باعث ایجاد گفتگویی در ذهنمان می شود، همان چیزی که ما زمان زیادی از پیاده روی هایمان را درگیر آن هستیم. حال، سؤال اصلی که پیش می آید این است: چرا؟ تکامل موجب شده تا تنها، ویژگی هایی ماندگار شوند که به بقا کمک می کنند؛ بنابراین اگر این مشخصه در مقوله بقا نمی گنجید، انتظار نمی رفت که انسان به چنین خودگوی نیرومندی بدل شود. اما تأثیر صدای درون آن قدر پیچیده و مهم است که ما به ندرت متوجه آن می شویم، تازه اگر متوجه شویم! اگرچه صدای ذهن در اکثر مواقع به خوبی کار می کند اما گاهی هم تبدیل به پچ پچ های ذهنی می شود و زمانی که صدای درون کنار برود و پچ پچ های درون سر، میکروفون درون ذهن را در دست بگیرند، افکار ما نه تنها ما را عذاب می دهند بلکه ما را فلج می کنند.

ذهن یک ورزشکار مهم‌ترین ابزار برای او محسوب می‌شود. مغز دستگاهی اعجاب‌برانگیز در بدن انسان است که وظیفه تنظیم و کنترل ضربان قلب، تنفس و تمام بدن را بر عهده دارد؛ از این رو کانون و مرکز موفقیت ورزشکاران مغز آن‌هاست. همگان می‌دانند که آمادگی بدنی و فنی و همچنین استعداد هر شخص تأثیر به‌سزایی بر موفقیت ورزشکار دارد، اما اغلب افراد از میزان اهمیت ذهن و چگونگی بهره‌مندی از آن آگاه نیستند.

در واقع ذهن از نیرومندترین ابزار ورزش است که توانایی بازنده یا برنده کردن ورزشکار را دارد. با درک میزان قدرت ذهن و مهارت بهره‌مندی از آن می‌توان عملکردش را بهبود بخشید. ورزشکار باید بیاموزد اضطراب حاصل از مسابقه را کنترل کند، از تصویرسازی و تمرین ذهنی برای بهبود عملکرد بهره بگیرد، اعتمادبه‌نفس‌اش را افزایش دهد، هدفی برای خود برگزیند و برای دستیابی به آن بجنگد، اختلاف‌های بین خود، مربی و هم‌تیمی‌های دیگرش را مدیریت کند و…

سرسختی ذهنی و استعداد هیچ ربطی به هم ندارند. بسیاری از ورزشکارها کاملاً مستعدند؛ اما وقتی تحت فشار یا موقعیت‌های پیش‌بینی‌نشده قرار می‌گیرند، مشکل پیدا می‌کنند. برخی ورزشکارها چندان مستعد نیستند؛ اما انعطاف‌پذیری و توان بازیابی دارند و هیچ چیز هم مانعشان نمی‌شود. سرسختی ذهنی هم ذاتی و هم اکتسابی است، ثابت نیست و تغییر می‌کند. اگر کسی بلد باشد می‌تواند آن را بسازد.

سرسختی ذهنی یکی از واجبات برای موفقیت در ورزش است. اگر موفقیت در ورزش ساده بود، به سرسختی ذهنی احتیاج نداشتیم؛ اما همه می‌دانند که نخبگی در ورزش نیازمند چندین سال کار سخت است. بدون سرسختی ذهنی ورزش به سرانجام نمی‌رسد. نخبه شدن بسیار مشکل و نیازمند تلاش، مقاومت و انعطاف است. ورزش قهرمانی پر از لحظات پیش‌بینی‌نشده و فشارهای جسمی و روحی است. دوبار تمرین در روز، بیرون‌ نشستن، باختن، آسیب و… هم بخشی از سختی ورزش قهرمانی است. فقط کسی که ذهن سرسخت دارد قهرمان می‌شود.

در محیط کارهای امروزی، سلسله مراتب تعریف شده به شدت کاهش یافته است، تعداد اندکی از ما شغلی را برای تمام زندگی حفظ می‌کنند. بیش‌تر ما شغل‌هایی چندگانه داریم یا برای خومان کار می‌کنیم. در روزگاری که باید دستمان را به زانوی خودمان بگیریم ، ضروریست که همه، ما را به واسطه اعتبار و کیفیت کارهایمان، بشناسند. خودتان را برند کنید به شما کمک می‌کند تا برند قوی برای خودتان بسازید، برندی که هم در فضای مجازی و هم در زندگی واقعی برایتان کارآمد باشد. این کتاب به شما نشان می‌دهد که: استعدادها، ارزش‌ها و رسالت خود را کشف کنید. در بازار کاری خود بهتر دیده شوید. از شبکه‌های خود استفاده کارآمدتری داشته باشید. با استفاده از لاگ‌ها، لینکدین، فیس‌بوک و توییتر، برندی آنلاین برای خودتان ایجاد کنید. افرادی را جذب کنید که کار شما را به همان شیوه مخصوص خودتان می‌خواهند.

اگرچه توسعه ی ابعاد شناختی علم مورد وفاق کنشگران علم بوده و همواره از سوی آن ها پی گرفته شده است، توسعه ی علم به مثابه یک فعالیت مدنی، بدون توجه به بن مایه های اخلاق علم، یا ممکن نیست یا آثار و نتایج مخربی برجای خواهد گذاشت. در ایران، از دو دهه ی گذشته به این سو، به پژوهش هایی بر می خوریم که بر مسئله دار بودن اخلاق حرفه ای علم تأکید کرده اند. نویسندگان این کتاب بر این باورند که فرایند صوری و بالا به پایین توسعه ی علم در ایران به طور ماهوی حامل چنین آسیبی است و نظام علمی کشور برای صیانت از اخلاق حرفه ای علم نیازمند بهره مندی بیشتر از ظرفیت اجتماعات علمی، از جمله انجمن های علمی، است.
یکی از مهم ترین دستاوردهای این پژوهش ساخت ابزاری برای بررسی ابعاد چهارگانه ی حرفه گرایی علم و سپس ساخت ابزار متناظر با ابزار پیشین برای سنجش ابعاد چهارگانه ی اخلاق علم است. آنچه در طرح ایده ی اخلاق حرفه ای علم در این پژوهش مدنظر است بر پایه ی ترکیبی از وظایف آکادمیک و فراآکادمیک است که برای یک حرفه ای فعال در علم متصور است.

نگارش فرهنگ معانی واژگان فراوان صورت پذیرفته است، ولی نگارش فرهنگ واژگان از دیدگاه زبانی کمتر انجام‌شده است. با عنایت به تحول واژگان در حوزه‌های معانی و ساختی، نگارش و تحلیل فرهنگ‌هایی از این حیث ضروری به نظر می رسد. این فرهنگ کوششی است در این زمینه که با جمع‌آوری واژگان مخفف متون نظم و نثر فارسی، قواعد تخفیف به دست داده است. اگر به کتاب‌های دستور زبان فارسی دقت شود، مشخص می شود که بسیاری به این موضوع نپرداخته‌اند و آنان که به این بحث عنایت داشته‌اند، به اشاره و تکرار نمونه‌ای از آن گذشته‌اند و تا آنجا که مطالعه افتاده است، هرگز در این زمینه فرهنگ مستقلی نوشته‌نشده و به قواعد آن نیز پرداخته نشده است.

شاعر عراقی در مقدمه‌ی این کتاب برای خوانندگان فارس‌زبان نوشته است:

وقتی که شعر از کرانه‌ها بگذرد، چگونه زندگی دیگری در پیش می‌گیرد؟ شعر زمانی آزاد می‌شود که شاعرش به دام بیفتد و هیچ دامی‌بزرگ‌تر و لذت‌بخش‌تر از آن نیست که شعر به زبان دیگری برگردانده شود. چنین چیزی به جمع شدن کلمات‌عاشقانه در دهانه‌ی تفنگ شباهت دارد و بسیار زیباست، مخصوصاً اگر هدف این باشد که آن تفنگ شلیک کند. کلمه در شعر، موجودی فرومایه است. هر قدر هم که فرهنگ‌های لغت در کشف و توصیف آن بزرگ‌نمایی کنند ولی چیزی فراتر از یک واژه نیستند که در چهارچـوب شعـر قرار می‌گیـرند و به گونه‌ای دیگر معنایشان را از دست می‌دهند. در نتیجه هیچ شعری به آن اندازه که مورد آزمایش و ساخت‌گرایی و تحلیل قرار می‌گیرد به ارائه‌ی معنا نمی‌پردازد. شاعر سزاوار آن است که جهان‌بینی‌اش را با دیدگاهی نامحدود بیان کند، آن هم از طریق شک کردن به هر تصور آماده‌ای که زندگی ارائه می‌دهد. آری! ما می‌توانیم همین حالا ریشه‌ی درختی را در سرزمینی دور تصور کنیم، سایه را تصور کنیم که بر روی هیچ‌کس نمی‌افتد ولی می‌تواند از روی معنای پاییز به روی معنای بهار بخزد. آری، تنها با شعر می‌توان جهانی ساخت که سایه‌ها بتوانند در آن از نوری که همچنان در زندگی انسان پابرجاست کناره‌گیری کنند.

این کتاب در 86 صفحه توسط انتشارات ایهام به چاپ رسیده است.

احمد رافع متولد 1996 عراق و فارغ التحصیل حقوق از دانشگاه کوفه است.
این شاعر جوان عراقی ضمن فعالیت های گسترده ی رسانه ای عضو هیئت موسس انجمن «وتریات» زیرنظر اتحادیه ی عمومی نویسندگان عراق در بابل و مسئول شورای رایزنی در این انجمن است که سردبیر مجله ی «وتریات» نیز می باشد.
نگاه احمد رافع به شعر برگرفته از نگرش سورئالیستی او به جهان اطراف بوده و مرز اتصال میان مفردات در شعر او ناپیدا است و همواره ارتباط های معنایی و ارجاعی منحصربه فردی میان واژگان شعر ایجاد می کند که در خوانش های مختلف می توان گفت برداشت های مختلفی به دنبال داشته باشد.
همان گونه که قطعیت در معنای شعر او رخ نمی دهد، قطعیت در تصاویر و حتی نحو جمله ها نیز وجود ندارد و به بیان ساده تر شعر او یک ساختمان زبانی است که هر کس با مقتضیات جهان خودش وارد آن شده و سازه ای مطابق ظرفیت ذهن خویش در آن می سازد. از جمله کتاب های وی می توان به «آپولو و تکه های رقص» و نیز «موسم های دیمتیر» اشاره کرد که هر دو توسط انتشارات التاویل در سوئد به چاپ رسیده اند.

نقد ادبی یکی از حوزه‌­هایی است که در دهه‌­های اخیر رشد چشمگیری داشته است. برای همین، لازم است منتقدین و محققان ادبی، خود را در زمینه­‌های جدید به روز کنند. رویکردهای مختلفی برای تحلیل و بررسی متون ادبی وجود دارد. نمونه­‌های اولیه که در کتاب­‌های نقد ادبی اغلب دیده می­‌شود، نقد نو، فرمالیسم روسی، ساختارگرایی، پساساختارگرایی، تاریخ‌­گرایی، مارکسیسم و فمنیسم می­‌باشند. اما رویکردهای نوینی هم خود را در عرصه‌ی نقد ادبی مطرح کرده‌­اند، اما بیشتر کتاب­‌های نقد ادبی محتوای خود را مرتبط با این رویکردهای جدید به روز نکرده‌­اند. از جمله‌ی این رویکردهای جدید می‌­توان به مطالعات تروما، نقد بوم­گرا، نقد فرگشتی، بوطیقای ادبی، مطالعات فضا و مکان، پسامارکسیسم، پساانسان­گرایی، نقد اخلاقی و مطالعات قومیتی و نژادی اشاره کرد. اکثر این رویکردها بینارشته‌­ای هستند و شاهد این موضوع هستیم که ادبیات با رشته‌­های دیگر گره خورده و مبانی جدیدی به نقد اضافه شده است. دانستن و اشراف به این رویکردها به منتقد ادبی کمک می­‌کند درک عمیق­‌تری از اثر ادبی داشته و ابعاد اثر را بیشتر برای خوانندگان نقد ادبی روشن کند. کتاب حاضر تلاش کرده با پرداختن به همه‌ی این رویکردها در یک کتاب، این حوزه­‌های جدید در نقد ادبی را به محققان و منتقدان ادبی و هنری معرفی کند.

نزدیک می آید چون پرنده ای کم رو
که از قافله ی پرستوها جا مانده
در ایوان معطر به هوای اسفند
از دانه های گندم روی میزم
که برای سبزه ی سفرهای نوروزم
از ظرف بیرون ریخته، غریبانه می بلعد.
من که در زمستان افسردگی
جز سردی جدایی، احساس دیگری نداشتم
گرمی آمدن بهار را
با دیدن لانه ی پرنده ی مهاجر در شاخه های وجودم، بوییدم
کاش تو آن پرنده باشی

برخلاف دیگر آثار هاینریش بل، بیلیارد در ساعت نه و نیم از روایت سرراست ثبت رویدادها فاصله می گیرد و با پردازش شخصیت های متعدد داستان خاطرات دور و نزدیکشان را بازگو می کند و در نهایت مانند قطعاتی از یک پازل کنار هم می چیند. داستان در ۶ سپتامبر ۱۹۵۸ اتفاق می افتد؛ وقتی جنگ جهانی به پایان رسید و خانواده سرشناس فهمل در روز تولد هشتادسالگی هاینریش فهمل، پدر بزرگ خانواده، دور هم گرد آمده اند. راویان یازده گانه داستان با بیان خاطراتی از گذشته، چشم اندازی از فضای پر از خفقان و سیاه آلمان را با بی پروایی نمایش میدهند. محور اصلی داستان صومعه ای است که پدر بزرگ آن را قبل از جنگ ساخته و نسل های بعدی خانواده، بنا بر شرایط، دست به تخریب و ساخت آن می زنند..

عقاید یک دلقک داستان دلقکی به نام شنیر است که با شکست در زندگی عاطفی خویش رو به الكل آورده است. بعد از افتضاحی که در یکی از نمایش های او اتفاق می افتد، به محل زندگی اش بازگشته و با گوشه نشینی و مرور خاطرات روزها را سپری می کند. عقاید یک دلقک ابزاری بود در دستان هاینریش بل برای به نمایش گذاشتن چهره فاشیسم و غبار نشسته آن بر عقاید سیاسی، فرهنگی و مذهبی آلمان بعد از جنگ. بل با بهره گیری از فضای تاریک جنگ، انگشت اتهام خود را به سمت کلیسا نشانه می گیرد و با پرده برداشتن از روابط دولت- مذهب و رسوب عقاید قرون وسطایی، کتاب را تبدیل به اثری ماندگار می کند. شخصیت دلقک با نقابی از رنگ وروغن، انتقادی است به چهره ریاکار جامعه بعد از جنگ خانمانسوز که زوال اخلاقی خود را در پشت صورتکی از اخلاقیات پنهان می سازد.

گورستا غریبان رمانی است که سالیان سال ذهن نویسنده را مشغول کرده بود تا بر صفحه ی کاغذ نشیند چرا که ماجراهای آن سرگذشت نسلی است که در یک برهه از فضای سیاسی و تاریخی میهن ما رقم خورده است. نسلی که از کشتگان آن آوازی بر نیاید چرا که در گورستان غریبان چهره نهان داشته اند