در طول تمام سال هایی که از عمرم می گذشت، همیشه سعی کرده بودم به هر طریقی که می توانم به اطرافیان و مردم کشورم خدمت نمایم، ولی همیشه مورد ظن و گمان و در معرض اتهام قرار می گرفتم و این موضوع همیشه خاطر مرا چنان آزرده می نمود که گاهی اوقات با خودم می گفتم که ای کاش من نیز همچون خیلی از آدم های جامعه یک زندگی آرام و ساده و به دور از تمام این حواشی برای خودم بر می گزیدم و به دور از این همه دروغ و دورویی و مکر و نیرنگ به زندگی ام ادامه می دادم؛ اما گویی من برای آرام نشستن و این که اجازه دهم روباهان و کفتارها با خیالی آسوده و در کمال آرامش به هر جرم و جنایتی که می خواهند دست بزنند، آفریده نشده بودم…

مدتی بود دچار دل‌مردگی شده بودم و هیچ چیز خوشحالم نمی‌کرد. دنبال شادی می‌گشتم، اما آن را پیدا نمی‌کردم. خلاء عجیبی کل زندگی‌ام را فرا گرفته بود. روزهایم پوچ و بی‌هدف سپری می‌شدند و همین باعث می‌شد احساس بی‌ارزشی کنم. مثل یک ظرف چینی ترک خورده حساس و شکننده شده بودم. هر لحظه ممکن بود با کوچکترین ضربه‌ای فرو بریزم. بیشتر از هر وقتی دوست داشتم تنها باشم. حتی به دیدن پدر و مادرم هم نمی‌رفتم. رابطه‌ام با همسرم سرد شده بود؛ با پسر نوجوانم هم کنار نمی‌آمدم.

«لطفاً، روزینیا، لطفاً نگو که حرف می‌زنی. نگو که من زبانت را می‌فهمم.»

روزینیا ادامه می‌داد:

«اما زه اوروکو تو خیلی دیر کرده‌ای. بالاخره قایق درختی بیش نیست و اندوه درخت‌ها هم به اندازۀ صبرشان بزرگ است.»

زه اوروکو دیگر بلد نبود با روزینیا صحبت کند. مدت‌ها و مدت‌ها می‌گذشت و او در شهر مطمئن شده بود که دیگر هرگز این اتفاق روی نخواهد داد.

«در این صورت من هنوز دیوانه‌ام. دیوانه، مثل مردی که روزنامه زیر بغل راه می‌رفت…»

دیوانه؟ تو؟ به‌علت اینکه زبان درخت‌ها را می‌فهمی، به‌علت اینکه با اشیاء حرف می‌زنی؟ چه حرف‌های احمقانه‌ای! دیوانه‌ها آدم‌های دیگری هستند که شعور خدایی را از دست داده‌اند، کسانی که قلبشان سنگ شده است و حتی قادر نیستند زبان آدم‌ها را بفهمند. دیوانه آن‌ها هستند.» (از متن کتاب)

زمانی که اتحاد جماهیر شوروی فروپاشید، جهان در خصوص سرنوشت خود متعجب شد. علی‌رغم خسارات وارده، روسیه همچنان قدرتی با ذخایر عظیم نظامی و غول انرژی است که ذخایر نفت آن با نرخ بهره‌برداری کنونی بیش از سی سال و با گاز طبیعی بیش از 180 سال دوام خواهد آورد. سؤالات فراوانی درباره اینکه چه چیزی منافع ملی روسیه را تشکیل می‌دهد، به‌ویژه درحال‌حاضر، در کتاب «روسیه در عصر رویارویی محدود» وجود دارد. با توجه به اینکه ولادیمیر پوتین دیگر رئیس‌جمهور نیست، بسیاری از روس‌ها از بی‌ثباتی و ناامنی هراس دارند. اما دنیای بیرون نیز مدام به این فکر می‌کند که در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد. این لحظه تعیین‌کننده‌ای برای روسیه است که پیامدهای گسترده‌ای برای بقیه جهان دارد.

مایکل استورمر، رئیس‌جمهور سابق را درحالی‌که کشورش را از هرج‌ومرج سال‌های پس از یلتسین خارج می‌کرد، از نزدیک مشاهده کرده است. تاریخ جدید معتبر او از روسیه مدرن آینده کشوری را در نظر می‌گیرد که تلاش می‌کند بار دیگر قدرتی بزرگ با گستره جهانی باشد..