فلسفه نوین بریتانیا

نویسنده: برایان مگی
مترجم:ابوالفضل رجبی
نشر: نقش جهان
توضیحات: برایان مگی فیلسوفی است که اگر دوباره به دنیا می‌آمد، دوست داشت آهنگساز شود، «یک آهنگساز خوب و موفق». او نویسنده‌ای نام‌آشنا در حوزه‌ فلسفه است که توانسته با زبانی ساده و در عین حال پرقدرت مخاطبانش را با خود همراه کند. کسی که همواره تلاش کرده است شرحی بدون غرض و بی‌طرفانه از چیستی فلسفه و مهم‌ترین نظریه‌های فلاسفه بزرگ ارائه دهد. در ایران نیز آثار مگی به لطف ترجمه سال‌ها است جای خود را باز کرده است.
«فلسفه نوین بریتانیا» که ابوالفضل رجبی آن را ترجمه کرده شامل گفت‌وگوهای برایان مگی با صاحب‌نظران فلسفه معاصر بریتانیایی است که در نهایت مجموعه‫ای نسبتاً مفصل و جامع درباره فلسفه بریتانیایی در قرن بیستم ارائه می‌دهد. هرچند نویسنده خود در مقدمه به این مسأله اشاره کرده است که این کتاب صرفاً مقدمه‌ای قابل توجه بر فلسفه معاصر بریتانیا است و نه شرحی جامع. در این کتاب علاوه بر مرور سیر تاریخی فلسفه در بریتانیا، به قهرمانان آن هم‌چون راسل، ویتگنشتاین، مور و اوستین پرداخته می‌شود، هم‌چنین پیوندهای این فلسفه با حوزه‌های همسایه یعنی دین، هنر، اخلاق و نظریه اجتماعی در نظر می‌آید. این کتاب دو مزیت دیگر نیز دارد: از یک سو فیلسوفانی هم‌چون استراوسون و رایل که در خارج از جهان انگلیسی‌زبان چندان شناخته‌شده نیستند، بررسی می‌‌شوند. از سوی دیگر همنشینی‌های فلسفه اخیر بریتانیا و اروپای قاره‌ای و نسبت این دو با یکدیگر نیز ارزیابی می‌شود.
کتاب از دوازده گفت‌وگو تشکیل شده است که 8 مصاحبه‌ی آن درباره نظریه‫‌پردازان صاحب‌‫نام سنت تحلیلی از جمله راسل، ویتگنشتاین، پوپر، مور، اوستین، آیر، استراسون و رایل و 4 مصاحبه دیگر درباره نسبت فلسفه با دین، هنر، اخلاق و نظریه اجتماعی است.
گفت‌وگوی اول با استوارت همپشر و گفت‌وگوی هشتم با پوپر، استراسون و وارناک است که بحث نسبتاً مفصلی است درباره راسل. در واقع همان‌طور که در این گفت‌وگوها هم مطرح می‌شود تقریباً تمام مسائل مهم سنت تحلیلی با راسل آغاز می‌شود به‌گونه‌ای که در تمام صورت‌بندی‌های مهم مسائل فلسفه تحلیلی حضور راسل قابل لمس است.
در گفت‌وگوی دوم مگی با دیوید پیرس در خصوص چیستی و نسبت دو جهت‌گیری ویتگنشتاین و هم‌چنین پیامدهای هر کدام به بحث و گفت‌وگو نشسته است. آیر، پوپر، رایل و استراسون به ترتیب در فصل‌های سوم، چهارم، ششم و هفتم در مورد خودشان صحبت می‌کنند. کمتر پیش آمده فلیسوفی مقابل برایان مگی بنشیند و فرصت این را داشته باشد که از خود بگوید.
فصل پنجم شرحی است که جفری وارناک از مور و اوستین ارائه می‌دهد. مور کسی است که به همراه راسل در شکل‌گیری سنت تحلیلی سهمی اساسی داشت.
فلسفه‌های دین، اخلاق، نظریه اجتماعی و هنر موضوعاتی است که در گفت‌وگوهای نهم تا دوازدهم به آن‌ها پرداخته شده است. و بحث پایانی کتاب فلسفه بریتانیا با موضوع نسبت سنت تحلیلی با دیگر مکاتب فلسفی معاصر و جایگاه آن در عصر حاضر است که آلن مونته‫ فیوره طرف گفت‌وگوی مگی است.
به هر ترتیب این کتاب مقدمه‌ای جامع و فراگیر پیش روی علاقه‌مندان سنت تحلیلی می‌گذارد و شرحی دقیق از تحولات اخیر فلسفه در بریتانیا ارائه می‌دهد.