بعد از انقلاب

يك روز نوه‌ام را كه ديگر پسر مدرسه‌اي شده بود راضي كردم كه همراهم بيايد. او بحثي طولاني را كه همه خودشان را به شكلي كاملاً مسالمت‌آميز در آن وارد كردند برايم ترجمه كرد. مادرها يك پارك مي‌خواستند تا وقتي بچه‌ها از مدرسه تعطيل مي‌شوند جاي قشنگي داشته باشند كه در آن منتظر تمام‌شدن كار آن‌ها بمانند. نماينده گفت بودجه نداريم اما، همان‌جا و همان وقت، در همان حال كه نوشابه و سوسيس‌شان را مي‌خوردند ناگهان راه‌حلي پيدا كردند. دموكراسي و ابتكار مردمي مي‌تواند كوه را تكان بدهد. (از متن)