ایران در اسناد میانرودانی

«روابط خارجی»مدتهای مدید مرکز توجه بررسیهای باستان شناسی و تاریخ میانرودان باستان بوده است.نبود یک تلفیق عام،مانند آنچه در مورد مصر و بسیاری از دیگر مناطق خاور نزدیک وجود دارد،تنها بازتاب مقیاس بزرگ کار و پیچیدگی آن است و نه ناپختگی آن.میانرودان،واقع در مرکز جغرافیایی خاور نزدیک،تقریبا با تمامی مناطق اصلی استقرار در جهان کهن هم مرز،و یا دارای مرز آبی بوده است: یعنی مناطق حوزه خلیج فارس در جنوب شرق،ایران در شرق،آناتولی در شمال،و سوریه وفلسطین در غرب،که این آخری،راه ارتباط با مصر را نیز پدید می آورد. تنها در جنوب غربی آن بود که بیابان های بی پایان شمال عربستان قرار داشت.