تاریخ ادبیات فارسی (17)(ادبیات ایران پیش از اسلام)

ادبیات فارسی گوهری است بر افسر فرهنگ ایرانی که ادبیات ترکیه عثمانی هند اسلامی و آسیای صغیر ترک را زیر نفوذ خود قرار داده و منبع الهام شاعران و نویسندگانی چون گوته،امرسون،متیو آرنولد و خورخه لوئیس بورخس بوده است و ویلیام جونز،تاگور،فورستر و بسیاری دیگر آن را ستوده اند با این حال هرگز توجهی که شایسته ادبیات فارسی است به آن نشده است. علی رغم اینکه درباره هنر و معماری ایرانی و اخیرا سینمای ایران مطالب گسترده ای در سطوح مختلف و برای مخاطبان گوناگون نوشته شده است. ادبیات فارسی بزرگترین دست آورد مردم ایران و یکی از غنی ترین گنجینه های ادبیات جهان تا حد زیادی حوزه پژوهش متخصصان باقی مانده است اگر چه در چند سال گذشته اشعار مولانا توجه عموم را که در قرن نوزدهم میلادی از رباعیات خیام لذت می بردند به خود جلب نموده است ادبیات فارسی هیچگاه چنانکه براستی سزاوارش بوده مورد توجه قرار نگرفته است. تاریخ ادبیات فارسی پاسخی است بدین نیاز که تاریخی تازه جامع و تفصیلی را از این موضوع پیش روی خوانندگان می نهد. این بررسی معتبر چند جلدی اعتبار و اهمیت ادبیات فارسی را به عنوان مهم ترین دست آورد ایرانیان باز مینماید. دانشمندان برجسته در هر زمینه با رویکرد انتقادی تازه ای به تحقیق در موضوع مورد مطالعه خویش پرداخته اند و هر جلد از این مجموعه در برگیرنده نمونه های گویا و فراگیری از این ادبیات است.