درآمدی بر داوری سیاسی

این کتاب درمورد داوری است. سوژۀ داوری سیاسی در این کتاب به طور مستقیم با مبحث توسعه انسان ارتباط دارد و هم زمان از یک جهت طرفداران نظریه توسعه کمی و از سوی دیگر پیروان توسعه اخلاقی/هنجاری را مخاطب قرار می‌دهد. داوری سیاسی گوشزد می‌کند که رسیدن به توسعه قبل از هر چیز مستلزم تقویت داوری فرونتیک به مثابه حقی مدنی در جامعه است تا از این طریق بهترین تفسیر مشترک از دل اشتداد تفاسیرِ شهروندان برخیزد. تفسیری که به ارتقاء قابلیت‌ها و توانمندی‌های همه شهروندانِ یک جامعۀ برخوردار از تعدد سیاسی، فرهنگی و مذهبی نظر دارد. به غیر از چنین مسیری، هرگونه کمیت‌گرایی یا هنجاراندیشی بدون پشتوانۀ تفسیریِ عمل‌گرا و معطوف به فایدۀ‌ عمومی(به خصوص توجه به انواع مختلف فقر در جوامع)، محکوم به شکست است. در فضایی که دستاورد های کمی، به ناتوان‌سازی انسانی و زدودنِ مدنی بودگی شهروندان می انجامند، شهروندان نیازمند احیای نوعی داوری سیاسی مدنی هستند.