ساعت ستاره

«ساعت ستاره» آخرین رمان کلاریس لیسپکتور، نویسنده نامدار برزیلی است. این رمان ماجرای دختری اهل شمال شرقی برزیل، به نام مکبئا است که به تنهایی زندگی می‌کند. دختری در حاشیه مانده و تقریبا نادیدنی که باوجود محرومیت از همه آنچه ما زندگی می‌نامیم، به طرز آزاردهنده‌ای عاشق زیستن است. مکبئا در حلبی‌آباد ریودوژانیرو در اتاقی اجاره‌ای با چهار دختر دیگر زندگی می‌کند و تایپیست است. او بسیار خجول و کم‌رو و رقت‌انگیز است، جذابیتی ندارد، صورتش پر از لک و پیس است و همانقدر جذاب است که «یک قهوه سرد». او از فیلم دیدن و کوکاکولا خوشش می‌آید و دوست دارد مثل مرلین مونرو باشد اما بیمار و زشت است. او آزاد و رها است و حتی نمی‌داند چگونه غمگین باشد. داستان لیسپکتور درباره گذران روزهای این دختر و شاید هزاران دختر شبیه او در سرزمین نویسنده و شاید هرجای دیگر از دنیا است. دخترانی مظلوم که به هر دلیلی از محیط بومی خود برای کسب و کار و گذران زندگی به شهرهای وحشی پا می‌گذارند تا شاید بتوانند زندگی کنند. دخترانی ساده و بی‌دفاع که چیز زیادی از دنیا نمی‌دانند، حتی دلبری‌های زنانه را. لیسپکتور در این داستان، شخصیت قهرمان رقت‌انگیز خود را در تقابل با شخصیت راوی شهری و بی‌احساس داستانش قرار می‌دهد و آنها را همچون دو لبه قیچی تیزی برای بریدن تصورات معمول ما از فقر، هویت، عشق و بدبختی به کار می‌گیرد. او در آخرین رمان خود، خواننده‌اش را به راز و رمز واقعی زندگی نزدیک می‌کند. لیسپکتوردر ۱۹۲۰ در اوکراین زاده شد و دو ماه بعد خانواده برای فرار از جنگ جهانی عازم برزیل شدند. او بعدها در خبرگزاری برزیل مشغول به کار شد و در سال ۱۹۴۳ اولین رمانش «نزدیک به قلب وحشی» را منتشر کرد که به خاطر سبک نوآوارنه‌اش جوایز زیادی را نصیب او کرد. او اکنون مهم‌ترین نویسنده یهودی پس از کافکا شناخته می‌شود.