کوری

رمان کوری، حکایت شیوع یک نابینایی جمعی و ناشناخته در شهری بی‌نام و نشان، و اثرات اجتماعی متعاقب آن است. رمان، داستان بداقبالی‌های چند شخصیت را پی گرفته که جزو اولین نفرات مبتلاشده به این بیماری هستند و بر دکتر، همسرش، چند تن از بیمارانش و افراد گوناگون دیگری تمرکز دارد که شانس و سرنوشت، آن‌ها را در کنار هم قرار داده است. این افراد، پس از سپری‌کردن دوران طولانی و رنج‌آور قرنطینه در یک آسایشگاه، با هم ارتباطی صمیمی شکل داده و به‌مانند اعضای یک خانواده، با استفاده از هوش و قدرت بینایی همسر دکتر [که به‌شکل عجیبی از بیماری مصون مانده است] تلاش می‌کنند تا از این شرایط سخت، جان سالم به‌در ببرند. شیوع ناگهانی و منشأ ناشناخته این کوری، باعث هراس و وحشتی گسترده بین مردم شده و همزمان با تلاش‌های حکومت برای محدودکردن سرایت بیماری و برقراری نظم با روش‌های سرکوب‌گرانه، جامعه روال عادی خود را از دست داده و وارد آشوب می‌شود. اولین بخش رمان، تجارب شخصیت‌های اصلی در آسایشگاهی کثیف و بیش از حد شلوغ به‌همراه سایر افراد کور و قرنطینه‌شده را دنبال می‌کند. بهداشت، شرایط زندگی و اخلاقیات در زمان بسیار کوتاهی به‌شدت تنزل پیدا می‌کند که منعکس‌کننده اوضاع و احوال زندگی در بیرون آسایشگاه نیز هست. رمان کوری که داستان کهن شیوع یک بیماری همه‌گیر را بن‌مایه خود قرار داده است، ترس‌ها و فجایع قرن بیستم را به‌شکلی بسیار ملموس به تصویر کشیده و درکی عمیق از نقاط ضعف و قوت روح آدمی را برای مخاطب خود به ارمغان می‌آورد.