آنچنان که بودیم

تا آنجا که حافظه‌ام یاری می‌کند اولین نوشته‌ام در مطبوعات، جوابیه‌ای بود به اوریانا فالاچی که برای مصاحبه با شاه به ایران آمده بود. متأسفانه پیدایش نکردم، پس در این کتاب نیامد.

اما از همان وقت کیسه‌ای نایلونی داشتم که هر آنچه را در مورد کتاب‌هایم و بعد گالری‌ام و یا نوشته‌ای از خودم در مطبوعات آمده بود، می‌بریدم و در کیسه می‌انداختم. یک کیسه شد دو کیسه و بعد سه کیسه و درنهایت پنج کیسه پر از بریده‌های جراید.

بعد از سال‌ها رفتم سراغ کیسه‌ها. یک به یک را گشودم و از میان نوشته‌ها، انتخاب کردم. در میان این گزیده‌ها چندتایش برایم عزیزترند…