قمار خدایان (پانزده سک)

بعضی منتقدان می‌گویند اگر جورج اورول قرار بود «مزرعه حیوانات» خود را در قرن بیست‌ویکم بنویسد احتمالاً بی‌شباهت به داستان آندره الکسیس نم‌یشد و این مطلقاً به این معنی نیست که قمار خدایان را اقتباسی مدرن از کتاب‌های مشابه پیشینش بدانیم؛ کما اینکه هوش و خودآگاهی آنقدر موهبت (و بعضاً) نفرین عجیبی‌اند که حتی پیام‌رسان کوه المپ و خدای ادبیات (هرمس) و خدای روشنایی و هنر (آپولو) هم برای سر درآوردن از نتایج مواجهه روح فانی با آن‌ها باید درنهایت نامطمئنی به شرط‌بندی روی بیاورند. هرمس گفت: «دارم فکر می‌کنم چی می‌شد اگه حیوون‌ها،هوش آدم‌ها رو داشتن؟» آپولو جواب داد: «و من فکر می‌کنم آیا اون موقع،اون‌ها هم به ناراحتی آدم‌ها بودن؟» «بعضی از آدم‌ها ناراحت، بعضی‌هاشونم نیستن. هوش براشون نعمت پرزحمتی بوده». آپولو گفت: «حاضرم سر یه سال بندگی شرط ببندم که اگه حیوون‌ها-اصلاً هر حیوونی که انتخاب کنی -هوش آدم‌ها رو داشته باشن حتی از اون‌هام ناراحت‌تر میشن.» و شرط‌بندی هرمس و آپولو منجر به هدیه‌کردن یک‌شبه زبان و هوش بشری به پانزده سگ کلینیک دامپزشکی تورنتو شد و پیامدهای این قمار، تمام ساکنین المپ از زئوس گرفته تا الهه سرنوشت را درگیر خود می‌کند. کتاب حاضر دو جایزه معتبر در سال 2015 برای نویسنده کانادایی‌اش ارمغان آورده است.