سفر به انتهای شب

رمان سفر به انتهای شب، یکی از بزرگ‌ترین شاهکارهای ادبیات فرانسه است. هنگامی که دکتر لویی فردینان سلین در سن 38سالگی دست‌نویس رمان خود، سفر به انتهای شب را برای چاپ فرستاد. ناشرش او را همتای شکسپیر و دانته و… خواند و رمان فروش زیادی کرد.

پس از انتشار سفر به انتهای شب، نویسندگان زیادی چون هنری میلر و دیگران او را بسیار ستودند و وی را همپای بزرگانی چون جویس، پروست، فاکنر و کافکا دانستند.

سلین در سال 1961 در سن 67سالگی پس از خلق آثار ارزشمندی چون مرگ قسطی، داستان‌های پریان، دسته خیمه شب‌بازی ، شمال و… زندگی را به‌درود گفت.

سلین در ادبیات ایران چندان مشهور نیست و ظاهراً اولین بار که در مطبوعات ایران حرفی از سلین به میان آمده از زبان جلال آل احمد در کتاب ارزشیابی شتابزده در سال 1343 است که در یک گفت‌وگوی دراز در تأثیرپذیری خود از سلین و نفی تأثیرپذیری‌اش از کامو چنین می گوید: «بیگانه کامو بی‌اعتناست و بهت‌زده ، درحالی‌که مدیر مدرسه من سخت بااعتناست و کلافه، این دنیای تنها را من بهترین نوعش را به شما توصیه می‌کنم بخوانید. آقای لوئی فردینان سلین فرانسوی. من در مدیر مدرسه از او اثر گرفتم، او کتابی داره به اسم سفر به آخر شب، این کتاب به نظر من شاهکار ادبیات فرانسه است.»