افسانه ی اسکندر

جابه جایی افسانه ها در میان فرهنگ ها گستره ای بسیار گیرا برای پژوهشگران فرهنگ کهن شمرده می.شود افسانه از ریشه هایی کهن میروید و خود را در داستان های گوناگونی به جامه های رنگارنگ می نماید اگر یک درون مایه ی افسانه ای فرسختانه در همه ی یادگاران فرهنگی مردمی جست و جوی شود که پیشینه ی فرهنگی یگانه ای دارند نمونه های بسیاری از آن در گوشه هایی یافته میشود که پژوهشگر چشم به راه آنها نیست این درون مایه ها که زاییده ی زیست جهان مردمانی با خاستگاه های یگانه فرهنگی هستند به سادگی با زمینه داستان دیگر همخوان میشوند و در گسترش های آینده آن جای پیدا می کنند بدین گونه است که یک درون مایه خود را می گسترد و پژوهشگر را به یافتن سرچشمه اش نزدیک می کند گسترش های آینده یک افسانه بیشتر از دو راه رخ میدهند؛ نخست با افزودن درون مایه هایی تازه از داستان هایی دیگر که می توانند یکپارچگی داستان را پاس دارند ،دوم با پوشاندن یا کنار گذاردن درونمایه هایی که در افسانه ی کنونی دیده می شوند و با این همه به فرجام دگرگونی های فرهنگی همیشگی هم اکنون با بخش هایی از باورهای مردمی ناهمخوان شده اند این افزایش و کاهش ها در یک افسانه که میتوانند فرجام گونه های ویرایش مردم نهاد دانسته شوند، آن را به راه های تازه ای میکشانند و گاهی بخش هایی بسیار ارزنده از داستان را از چشم خواننده می پوشانند.