انرژی و عدالت

ایلیچ جهان ما را در معرض مخاطره ای جدی می بیند. مخاطره ای که منشأ آن نه کمبود انرژی بلکه فراوانی مصرف آن است. مصرف بی بندوبار انرژی نه تنها محیط زیست را به پلشتی می کشاند، محیط معنوی زیست را نیز تباه می کند و نابرابری ها را دامن می زند.
جهان ما با اتکای غیرمنطقی بر مصرف بی محابای انرژی نابرابری آدمیزادگان را به نحو غیرقابل تحملی افزوده و در میان فقیر و غنی فاصله افکنده است. این است مطلبی که ایلیچ در این رساله در صدد اثبات آن است و با قدرت منطق شگفت انگیزی آن را مطرح می کند.