ساختن بهشت در جهنم

ربکا سولنیت در کتاب «ساختن بهشت در جهنم» به بررسی عمیق پنج فاجعه از زلزله ۱۹۰۶ در سانفرانسیسکو تا توفان و سیل در نیواورلئان در نودونه سال بعد می‌پردازد. سولنیت در لابه‌لای کتاب سراغ فجایع گوناگونی رفته است که از میان آن‌ها می‌توان نمونه‌های ویژهای را بیرون کشید؛ ازجمله فاجعه بمباران هوایی بلیتز لندن زلزله در چین و آرژانتین فاجعه هسته‌ای چرنوبیل موج گرمای شدید شیکاگو در سال ۱۹۹۵ زلزله ماناگوئه در نیکاراگوئه که به سرنگونی رژیم کمک کرد، اپیدمی آبله در نیویورک و فوران آتشفشان در ایسلند و….. همه این فجایع و بلایای طبیعی با ذکر این تعبیر دیوید هاروی که «هیچ چیز طبیعی در هیچ فاجعه طبیعی وجود ندارد»، حاوی نیروی رهایی‌بخش و زندگی‌ساز مردمی است که در جهنم ساخته و پرداخته قدرت و ثروت برای نجات جان‌ها و زندگی‌های بسیاری کوشیدند و دستاوردهای بزرگی را ارمغان آوردند. این کتاب درباره امید در تاریکی است؛ درباره الزام بازگشت به نیروی مردم و فهم این نکته که اگر این مردم در فجایع بزرگ کاری کردند که بهشت در جهنم پدید آمده به این دلیل است که در تعلیق نظم قانون و شکست اکثر نظام‌ها ما آزاد هستیم که به‌گونه‌ای دیگر زندگی و رفتار کنیم و روایت غالب رسانه‌ها و صاحبان قدرت و سرمایه را پس رانده و روایت درست و دقیق خودمان را ارئه دهیم، از چگونگی ساختن بهشت در جهنم.