راهنمای آکسفورد در تاریخ فلسفه سیاسی سوسیالیسم اروپایی متقدم

سوسیالیسم به‌مثابۀ یک جنبش و ایدئولوژیِ خودآگاه، در فرانسه و در عصر رمانتیک سر برآورد. اوژن دولاکروا و ژرژ ساند، از هم عصرانِ ویکتور هوگو، نخستین کسانی بودند که خود را سوسیالیست خواندند؛ و خودِ واژۀ سوسیالیسم برای اول بار در ابتدای دهۀ 1830 به کار گرفته شد. تمرکز این کتاب بر تاریخ سوسیالیسمِ متقدم است؛ دوره‌ای که با کارِ سوسیالیست‌های رمانتیک یا «آرمان‌شهری» آغازیدن می‌گیرد و با چهار شکلِ جدید از سوسیالیسم که در طول سال‌های سرنوشت‌سازِ پس‌از انقلاب‌های اروپاییِ سال 1848 ظهور کردند و تا قرن بیستم همچنان طنین‌انداز بودند، به پایان می‌رسد. یکی از آن چهار شکلِ جدیدِ سوسیالیسم که بدان خواهیم پرداخت، تاریخ مارکسیسمِ متقدم است. در ادامه، پس‌از غور و تتبع در باب معضلِ سوسیالیسمِ آرمان شهری، به چالش‌هایی می‌پردازیم که سوسیالیسمِ آنارشیستی و سوسیالیسمِ دهقانیِ روسیه در طول دهۀ 1860 برای مارکسیسم ایجاد کرده بودند.