رهبری جهانی و منطقه‌ای کشورهای بریکس

در دهه‌های گذشته، نظام بین‌الملل گواه تحول بنیادینی بوده است که در آن قدرت‌های نوظهور نقش‌های محوری در بازآرایی ساختارهای حکم‌رانی جهانی ایفا کرده‌اند. ظهور گروه بریکس (برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی) یکی از برجسته‌ترین پدیده‌های نوین سده بیست‌ویکم که نشان‌دهنده گذار از نظم تک‌قطبی پساجنگ سرد به نظم چندقطبی نوظهور است. این گروه در آغاز به‌عنوان مفهومی اقتصادی برای توصیف بازارهای نوظهور با ظرفیت بالای رشد مطرح شد؛ اما به‌‎تدریج به اتحادی سیاسی‌اقتصادی تبدیل شد که هدف آن بازتعریف نظم جهانی و کاهش وابستگی به قدرت‌های غربی است. کشورهای بریکس, با ظرفیت‌های متفاوت و چالش‌های منحصربه‌فرد، در تلاش‌اند تا نه‌تنها در مناطق خود نقش رهبری ایفا کنند، بلکه در صحنه بین‌المللی نیز الگویی تازه از همکاری و حکمرانی جهانی ارائه دهند. کتاب با بهره‌گیری از رویکردهای میان‌رشته‌ای و تحلیلی به بررسی دقیق ابعاد گوناگون نقش‌آفرینی بریکس در دو سطح منطقه‌ای و جهانی می‌پردازد. نویسندگان تلاش کرده‌اند تا با بهره‌گیری از چارچوب‌های مفهومی مانند رهبری منطقه‌ای، قدرت نرم و سخت و تعامل میان قدرت‌های بزرگ پرسش‌های کلیدی پیرامون پایداری و انسجام این گروه را واکاوی می‌کند. کتاب به‌ویژه به چالش‌های ساختاری بریکس مانند تفاوت در سطح توسعه اقتصادی تنش‌های ژئوپلیتیکی درونی و بین‌المللی و موانع پیش‌روی پذیرش این گروه به‌عنوان نیروی یکپارچه توجه ویژه‌ای داشته است.