گیل گمش

احمد شاملو در مقدمه‌اش بر گيل‌گمش چنين نوشته: غم‌نامه‌ي گيل‌گمش، در اصل، تذکاري عميق از سرگذشتِ آدمي و گذارِ وي از خرافاتِ مطلق به واقعياتِ نسبي‌تر است. لوحِ يازدهمِ، توفانِ فراگيرِ نوح را روايت مي‌کند که در آن تبارِ انساني از انهدامِ مقدر مي‌گريزد. جوانيِ انکيدو يادآورِ نخستين دوره از زندگي انسان است که در اعتمادِ کامل ميانِ جانورانِ ديگر در کنارِ طبيعت زندگي مي‌کرده است و رويکرد او به زندگي متمدانه نشان مراحلي است که گروه‌هاي انساني از قبيله‌نشيني به واحدهاي شهري کوچ مي‌کنند…