فاشیسم

موضوع این کتاب، تحلیل «فاشیسم» از دیدگاهی جدید است. نگارنده می‌کوشد، با استدلال‌های دقیق و جدید خویش رویکردهای سابق به «فاشیم» را به مصاف بخواند. وی در وهلة اوّل، مسیر اروپا به فاشیسم در سپهر فلسفه را که نظریه‌ای از «گئورگ لوکاچ» بوده به چالش کشیده است. او معتقد است که «فاشیسم» به جای آن‌که پرانتزی در تاریخ اروپا باشد، محصول مبارزات فلسفی سیاسی درون تاریخ فکری، فرهنگی و سیاسی اروپاست و خود نیز سازندة آن تاریخ محسوب می‌شود. نگارنده، در بخش بعدی مباحث خویش، این قضیه را اثبات نموده که «فاشیسم» به جای آن‌که نوعی انحراف سیاسی بر‌آمده از ناتوانی گروه‌های کوچک امّا فعّال افراد در درک اصول زندگی بورژوایی باشد، در واقع مشکل نظام «متعارف» و مناسبات زندگی ما است. وی این بحث را با تأکید بر سه مفهوم اصلی فاشیسم یعنی: جنگ، طبیعت و ملّت پیش می‌برد و آن را در تضادهای اجتماعی و سیاسی مدرنیته و سرمایه‌داری قرار می‌دهد. او از این طریق می‌کوشد با ارائة رهیافتی بدیع، به مسائل اصلی مربوط به ماهیت این ایدئولوژی عمدة سدة بیستم و سوء برداشت‌های آن چیره شود.