جامعه شناسی هنر

جامعه‏ شناسى هنر دانشى میان‏رشته‏اى است كه با تاریخ فرهنگى، زیبایى‏شناسى، تاریخ هنر، انسان‏شناسى، روان‏شناسى اجتماعى، جامعه‏شناسى انتقادى، جامعه‏شناسى پیمایشى و … مرزهاى مشتركى دارد. این كتاب نخستین درس‏نامه جامعه‏شناسى هنر به زبان فارسى است كه درونمایه آن را نه “هنر و جامعه”، نه “هنر در جامعه”، بلكه “هنر به‏مثابه‏ى جامعه” تشكیل مى‏دهد. كتاب پس از مرور رویكردهاى متفاوت به موضوع هنر، از جمله رویكرد زیبایى‏شناختى، تاریخى و انتقادى، و بیان دستاوردهاى هریك از آن‏ها و مدل‏هاى تحلیل گذشته، رویكردهاى امروزى را معرفى مى‏كند. كتاب از دو بخش (هر بخش از چهار فصل) و یك نتیجه‏گیرى تشكیل شده است. در بخش اول از تاریخ جامعه‌شناسى هنر سخن گفته شده و در آن سه نسل متمایز شده‏اند: نسل زیبایى‏شناسى جامعه‏شناختى، نسل تاریخ اجتماعى هنر، و نسل جامعه‏شناسى پیمایشى. در بخش دوم كه به جامعه‏شناسى پیمایشى اختصاص دارد، دستاوردهاى عمده‏ى آن بر حسب درونمایه‏هاى اصلى‏اش ــ دریافت، میانجى‏گرى، تولید، و آثار ــ مطرح مى‏شود. سرانجام در مقام نتیجه‏گیرى، مى‏كوشد داوهاى جامعه‏شناسى هنر را مطرح كند.