روابط سیاسی دیپلماتیک ایران و جهان در عهد صفویه

یکی از ابزارهای مهم تحقیق منافع ملی استفاده از ابزار روابط سیاسی – دیپلماتیک است. دولت صفوی به عنوان یکی از دول مهم جامعه جهانی با درک و تبیین این موضوع که روابط سیاسی – دیپلماتیک در حیات سیاسی و اقتصادی ایران نقش والایی ایفا می کند، توجه ویژه به این مقوله ابراز داشت. اوج این توجه در عهد سلطنت شاه عباس اول بود. بادرگذشت شاه عباس اول و افول اقتدار دولت صفوی، متعاقب سلطنت شاه صفی، روابط سیاسی – دیپلماتیک ایران با کشورهای جهان نیز دستسخوش ضعف و فتور شد. همزمان با سلطنت شاه سلطان حسین افول صفویان تسریع یافت، به نحوی که ناشایسته ترین سفیر اعزامی در تمام عهد صفوی در زمان حکومت شاه سلطان حسین به ماموریت خویش ارسال شد. این کتاب در هشت بخش تنظیم شده است. نویسنده از بخش سوم تا هشتم اثر به روابط سیاسی – دیپلماتیک ایران و جهان، از آغاز دولت صفوی تا پایان آن می پردازد. در قسمت پیوست، سه مبحث تقویم روابط، نسب نامه ها و نقشه ها از سوی نویسنده افزوده شده است. پیوست اثر در توضیح بیشتر و بهتر مطالب کتاب تاثیر شایانی دارد.