داستان‌هایی که در این مجموعه می‌خوانیم میان سال‌های 1947 و 1951 نوشته شده است؛ سال‌هایی که اروپا جنگی خانه‌برانداز را پشت‌سر گذاشته و سراسر در بهت و حیرت فرو رفته بود. هاینریش بل در این داستان‌ها سرگذشت نظامیان و غیرنظامیان را روایت می‌کند که ناگهان خود را در دل وضعیتی یافتند که راه گریزی برای آن نبود. جنگ سرنوشت شومی بود که امیدها را در خود بلعید، اما بارقه‌های روشن نیز در میان داستان‌های این مجموعه سوسو می‌زنند.

کتاب دوست داشتم کسی جایی منتظرم باشد، مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه نوشته آنا گاوالدا است و به این موضوع می‌پردازد که چگونه ممکن است مسیر زندگی در یک لحظه سرنوشت‌ساز برای همیشه تغییر یابد. در داستان‌های این مجموعه، نقشه‌های آینده‌نگرانه زنی حامله در بیمارستان نقش بر آب می‌شود؛ از دست دادن یک خروجی در اتوبان، عواقب غیرمنتظره‌ای به‌بار می‌آورد و یک لحظه بی‌ملاحظگی، قراری عاشقانه را خراب می‌کند. آنا گوالدا ازطریق این لحظات مهم و تأثیرگذار، مهارت جادویی خود در انتقال مفاهیمی چون عشق، شهوت، نیاز و تنهایی را به رخ همگان می‌کشد.

داستان‌های کوتاه قرن نوزدهم مجموعه‌ای فوق‌العاده از داستان‌های کلاسیک است که دیوید استارت دیویس آن را برگزیده و ارائه کرده است. اینها داستان‌های عصر طلایی داستان‌نویسان بزرگ هستند که تصویری خاطره‌انگیز از آن روزهای رفته را به ما می‌نمایانند و در عین حال سرگرمی جذاب و انگیزشی برای افکار خواننده امروزی فراهم می‌کنند. تمام احساسات و عواطف در این پیش‌کشی‌های چارلز دیکنز، اسکاروایلد، اچ جی ولز، آتور کانن دویل، رابرت لویی استیونسن، خانم گاسکل، ا. هنری، آنتونی ترولپ، تامس هاردی، ویلکی کالینز، گی دو موپاسان، آنتوان چخوف، شارلوت پر کینز گیلمان، چارلز لمب و برام استوکر در یک جا جمع شده‌اند. با واژگان آنها گذار حوادث دیروز وارد زندگی پرهیجان و شلوغ امروز می‌شود.

سربازی آمریکایی بودم، اسیری جنگی در آنجا، وقتی شهر در آنِ واحد سوخت و ویران شد. طرف آلمانی‌ها نبودم برای نابودی درسدن سوگواری کردم، چون فقط به‌طور موقت شهر نازی‌ها بود و برای قرن‌ها گنجینه هنری متعلق به انسان‌ها در سرتاسر جهان دوباره می‌توانست همان‌طور باشد. مشتاق نیستم خاطره بمباران با بمب‌های آتش‌زا را تازه نگه دارم خوشحال می‌شوم اگر مردم این کتاب را در سالیان پیش‌رو بخوانند اما نه به‌خاطر اینکه گمان می‌کنم می‌توان درس‌های مهمی از ویرانی درسدن آموخت. خودم در میان آن بودم و فقط آموختم که مردم می‌توانند آنقدر در جنگ خشمگین شوند که شهرهای بزرگ را بسوزانند و با خاک یکسان کنند و بعد ساکنانش را به قتل برسانند.

فاجعه درسدن بی‌اندازه پرهزینه و بانهایت دقت برنامه‌ریزی‌شده آنقدر پوچ و بی‌معنا بود که دست آخر فقط یک نفر روی سیاره از آن سود برد؛ من آن یک نفر هستم. این کتاب را نوشتم که درآمد زیادی برایم داشت و موجب شد تا این اندازه مشهور شوم. هرجوری حساب کنید برای هر کشته دو یا سه دلار گیرم آمد عجب کسب‌وکاری دارم من.

ادگار آلن پو نویسنده داستان‌های کتاب حاضر که تحت عنوان «نقاب مرگ سرخ و 18 قصه دیگر» منتشر شده، به‌خاطر «داستان‌های تاریک» خود مشهور است. داستان‌های کوتاهی از او در این مجموعه وجود دارد که شما را شگفت‌زده خواهد کرد.

از او اغلب به‌عنوان پدر ژانر «داستان پلیسی»” یاد می‌شود.اگر طرفدار آلن پو هستید این کتاب برای شما فوق‌العاده است؛ زیرا همه‌چیز در یک‌جا جمع شده است.

ادگار آلن پو نویسنده، شاعر و منتقد ادبی به‌عنوان پیشگام در ژانر داستان کوتاه ، مخترع داستان پلیسی و یکی از پیشگامان داستان‌های تخیلی شناخته می‌شود. با این حال، پو بیشتر به‌خاطر داستان‌های شگفت‌انگیز خود مثل: کلاغ، گودال و آونگ، قتل در سردخانه غم‌انگیز، لنور و سقوط خانه آشر مشهور است. پو جزء جنبش رمانتیک آمریکا بود و یکی از اولین نویسندگانی بود که زندگی خود را منحصراً ازطریق نوشتن و کار در مجلات ادبی می‌گذراند. آثار او به‌طور گسترده‌ای در فیلم اقتباس شده است. ادگار آلن پو در سال 1849 در 40سالگی بر اثر بیماری مرموز درگذشت.

اثر پیش‌رو تحت عنوان «سه کتاب»، شامل سه مجلد از آثار «احمد محمود» با عناوین «مول»، «دریا هنوز آرام است» و «بیهودگی» می‌باشد کههر کدام، یک مجموعه از داستان‌های کوتاه به قلم این نویسنده را در بر دارند.

برای درک نوشته‌های احمد محمود، باید با اولین مجموعه داستان کوتاه او با عنوان «مول» شروع کنیم. مجموعه‌ای که او را به‌عنوان نویسنده‌ای متفکر و قوی معرفی کرد. «مول» داستان مرد مجنونی است که بچه‌ای سرراهی را یافته است. «کابوس» قصه ارباب مرفهی است که خواب‌های آشفته‌ای از گذشته دارد. «سه ساعت دیگر» قصه دو مرد جوان در بیابان است که از بی‌آبی رو به موت هستند. یک جوان «مسافر» که در برف گیر کرده، یک کولی پیر درحال مرگ که داستانش پر از «حسرت» است و دو پسر دهاتی در «کهیار» که هر دو عاشق یک دختر شده‌اند، از دیگر داستان های مجموعه «مول» هستند و علاوه بر آن دو داستان «انتر تریاکی» و «مأمور اجرا» نیز در این قسمت آمده است.

داستان‌های مجموعه «بیهودگی» و «دریا هنوز آرام است» نیز سرشار از مشاهدات تیزبینانه‌ای پیرامون مشاغل و زندگی معمولی مردم هستند. «دریا هنوز آرام است» قصه یک پسرک یتیم است که برای یافتن کار، عازم غربت می‌شود و «معبد» قصه مردی است که شش سال در غم رفتن معشوقش به‌سر می‌برد. در این مجموعه دو داستان دیگر با عنوان «یک چتول عرق» و «بود و نبود» نیز وجود دارد.

در مجموعه «بیهودگی» علاوه بر داستانی به همین نام که به بازگشت همسر یک مرد بعد از سال‌ها می‌پردازد، داستانی به نام «آلاچیق» از زندگی یک قهوه‌چی و دخترش و «تکرار» که قصه چند هم‎سلولی و تفکرات آن‌هاست، آورده شده است.

درباره «نیمه تاریك ماه» بهترین توصیف همان است كه نویسنده، خود، در نخستین سطر مقدمه كتابش نوشته: «در عرصه‌ داستان كوتاه حاصل عمر انگار همین‌هاست كه در این دفتر آمده است.» این مجموعه شامل تمام داستان‌های كوتاه منتشرشده گلشیری است كه از سال 1339 تا 1377به نگارش درآمده است. متأسفانه، علی‌رغم آنكه گلشیری را بعد از هدایت تأثیرگذارترین نویسنده ایران و صاحب سبك (اصفهان) دانسته‌اند، شمار زیادی از نویسندگان جوان و خوانندگان جدّی ادبیات داستانی آن‌طور كه باید به این مجموعه ارزشمند التفات ندارند. حال آنكه، این مجموعه می‌تواند به‌عنوان یکی از نخستین تجربیات داستان کوتاه مدرن به زبان فارسی و به‌دلیل استفاده از تكنیك‌های مختلف داستانی و مضامینی كه هنوز هم تأمل‌برانگیزند، به‌صورت یك كتاب آموزشی مدّنظر قرار گیرد. صرف‌نظر از بی‌مهری برخی بزرگان به این نویسنده، شاید بتوان علّت اصلی غفلت جوانان را متن پیچیده، نثر سنگین و محتوای چندلایه داستان‌ها دانست. ویژگی‌هایی كه باعث سخت‌خوان‌شدن آنها گردیده، تنها مخاطبان خاص و پرحوصله را به خود جذب می‌كند. به‌هرحال، گمان نمی‌كنم این، دلیل موجهی برای علاقه‌مندان باشد كه خود را از مطالعه داستان‌های گلشیری محروم سازند؛ داستان‌هایی كه تأمل در محتوا و تعمق در تكنیك‌های آنها می‌تواند ایشان را دست‌كم در آموختن شیوه‌های نوین داستان‌نویسی، گونه‌های داستان مدرن، زوایای دید مختلف و… یاری رساند.

در جهانی زندگی زندگی می‌کنیم که در آن پیوسته نادیده گرفته می‌شویم اگر ثروتمند نباشیم، اگر گران‌ترین مارک‌ها را نپوشیم و اگر دنبال‌کنندگانی در صفحات مجازی نداشته باشیم.

مجموعه (روایت‌هایی از زندگی) به همت پیر رزنولن، استاد تاریخ و علوم سیاسی کلژ دوفرانس منتشر شده است. او در معرفی این مجموعه می‌نویسد: (امروز نوعی احساس رهاشدگی بسیاری از مردم فرانسه را اندوهگین کرده و آن‌ها را به ستوه آورده است… تمام آن صداهای آهسته، تمام آن زندگی‌های عادی که کسی به آن‌ها توجهی نمی‎کند، تمام تلاش‌ها در سایه‌ای که از آن‌ها یادی نمی‌شود… این‌ها دموکراسی را تضعیف می‌کنند. زندگی در جامعه، بیش از هرچیز، این است که ببینیم آیا هستی‌مان در واقعیت روزمره‌اش فهمیده می‌شود یا نه.) این مجموعه درباره زندگی‌های روایت‌نشده و گاه انکارشده است؛ روایت‌هایی مستند و داستان‌گونه درباره آدم‌های نامرئی و اقشار نادیده گرفته‌شده.

این کتاب تلاشی است برای دستیابی به واقعیت یک دوره از طریق ثبت لحظات گذرای زندگی روزمره جمعی.

در سال 1948 چکسلواکی تحت حکومت دیکتاتوری کمونیستی قرار گرفت و ایوان کلیما به‌عنوان نویسنده‌ای جوان خیلی زود در صف منتقدان حکومت درآمد و انتشار آثارش به مدت بیست سال ممنوع گردید. اما همچنان می‌نوشت و آثارش را به‌صورت نسخه‌های دستی منتشر می‌کرد. او یکی از اعضای گروه نویسندگان روشنفکر، شامل؛ واسلاوهاول، میلان کوندرا ویوزف اشكورتسکی بود که نماد مقاومت چک دربرابر نظام دیکتاتوری حاکم بود. بسیاری از منتقدان، او را پس از میلان کوندرا مهم ترین نویسنده چک می‌دانند. با فروپاشی حکومت کمونیستی در سال 1989، از این نویسنده صدهزار نسخه رمان در پیش‌رو، «عشق و زباله» به فروش رفت. نوشته‌های او دارای مضامین عالی آزادی، صداقت، عشق، خیانت، ناامیدی‌ها، سیاست و دروغ‌های حکومت کمونیستی و نیز فضای مخرب اخلاقی در دوران آزادی پس از کمونیسم است.

«داستانی واقعی درباره‌ تمساحی که در تیمچه، مردی را در سن پختگی و با ظاهری برازنده زنده‌زنده، به‌تمامی و بی‌باقی بلعید، و پیامدهای ماجرا…».

ایوان ماتْوِیچ مردی است با ظاهری برازنده که تمساحی او را به‌تمامی و بی‌باقی بلعید. مَرد پس از آن نه‌تنها زنده ماند که گویا با کمال رضایت و بدون هیچ گزندی، دو هفته‌ای نیز در شکم تمساح زندگی کرد و از همان‌جا دادِ سخن داد.

داستان تمساحِ فیودور داستایفسکی، پس از انتشار در سال 1865، بحث‌های تند و دنباله‌داری را میان منتقدان و ادبا، درباره‌ انگیزه اصلی نویسنده از خلق چنین اثری، برانگیخت. از دل ماجرای کارمند کم‌خردی که سر از شکم تمساح درآورد، تعابیر و تفاسیر گوناگونی حاصل شده؛ از مقایسه‌ با یونس در شکم ماهی گرفته تا تقابل فرهنگ‌ها.

مراکش، سال 1965. درست در روزهای اوج دیکتاتوری سلطان حسن دوم، 94 دانشجوی دموکراسی‌خواه به‌دلیل شرکت در تظاهراتی مسالمت‌آمیز دستگیر می‌شوند. نوزده ماه زندان و انواع رفتارهای تحقیرآمیز بر سر آن‌ها آوار می‌شود. طاهر بن جلون یکی از این دانشجوهاست. روایتگر زنده این زندان از جوانانی می‌گوید که جرمشان خواستن کمی دموکراسی است، اما حکومت نه‌تنها آزادی را از آن‌ها دریغ می‌کند که می‌خواهد انسان‌بودن را هم از آن‌ها بگیرد.

«گویی مستقیم از هزارویک شب بیرون آمده، طاهر بن جلون «قصه‌گوی شرقی» ملت ماست. انگار بر فرشی نشسته است، دشداشه‌ای بر تن دارد، و کلاهی سرخ بر سر، و زیر آسمانی پرستاره و کنار آتش هیزم‌ها برایمان قصه می‌گوید. در تأدیب، طاهر با زبانی ساده و شیوا یکی از سیاه‌ترین فصل‌های زندگی خود را برایمان تعریف می‌کند؛ نوزده ماه در اردوگاهی زندانی بوده است…»

روبرت موزیل، نویسنده بزرگ اتریشی است که در ادبیات کلاسیک نوین او را با مارسل پروست و جیمز جویس مقایسه می‌کنند. روان‌پژوهی استادانه و جسورانه او باعث شده «کالبدشکاف زندگان» لقب بگیرد، در عین آنکه زبانش از لطافت شاعرانه نیز بهره‌مند است و حتی می‌توان او را از غزلسرای تنهایی خردمندان دانست.

پریشانی‌های ترلس جوان اولین اثر اوست که در سرآغاز قرن پرفاجعه قرن بیستم، در سال 1906، منتشر شده است و از تجربه‌های دوران تازه جوانی او نیز نشانی دارد. این رمان به شرح آزار و شکنجه حساب‌شده پسری دبیرستانی به دست هم‌کلاسی‌هایش می‌پردازد و موشکافانه نشان می‌دهد که چگونه در پس پوسته نازک متانت مدنی آدم‌ها غرایزی موحش و قهرآلود و بدوی زبانه می‌کشد.

حکومت ساقط شده است، مردان از رأس قدرت به زیر کشیده شده‌اند و زنان حکومت را تماماً در ید قدرت خود دارند. سال‌هاست مرزهای کشور به روی بیگانگان بسته شده و جهان فقط با اطلاعاتی از وقایع امپراتوری زنان خبر دارد که سران صلاح می‌بینند منتشر شود. ژودیت، «شبانِ» زنان، که پس از مرگ مادرش جانشین او شده آن سرزمین را با مُشت آهنین اداره می‌کند؛ مضحکه‌ای سیاسی در دل رژیمی هذیان‌زده که تمام شعارهای پیش از انقلابش را کنار گذاشته و در کار خلق ارزش‌ها و شعارهای جدید است. به‌موازات روایت اصلی، خاطرات پرستاری معمولی پیش کشیده می‌شود که به حریم شبان راه می‌یابد و واقعیتِ پارانویایی قدرت و مواهب کارگزاران حکومت و بلهوسی‌های جنون‌آمیز آنها را به تصویر می‌کشد. زنان تشنهٔ قدرت تأملی است در باب دلایل و تأثیرات تعصب و فساد در ساختار حکومت‌های تمامیت‌خواه از هر سنخ.

این رمان پانورامای گسترده‌ای از وضعیت مردمان شهر قامیشلی در گیرودار جنگ ش‌روزه اعراب و اسرائل و روزهای پس از آن در سال 1967 است. کندوکاوی است در استبداد نظامی حاکم برشهر! برکات با زبانی گیرا و متفاوت خواننده را در پس‌کوچه‌های شهر می‌گرداند و با جادوی زبان، خواننده را از تونل روایتی چندلایه به برشی از تاریخ پرآشوب سوریه پرتاب می‌کند. حکایت سرکوب و تحقیر، و قصه غریب در خاک وطن است. نمایی است از چنبره حزب بعث بر جسم و روح انسان و تصویری است از رعب و وحشتی که بذر آن را در هر خانه‌ای کاشته بودند. در میان این سیاهی و تباهی، جوانه عشق دو نوجوان اندک امیدی در رگ‌های زندگی جاری می‌کند.

این رمان با به تصویر کشیدن مرگ و مردگان آغاز می‌شود و تصویری سیاه از روزهای جنگ را به نمایش می‌گذارد: انسان‌هایی که در جست‌وجوی گمشده خود هستند، اجسادی که پیدا می‌شوند و دنیای تاریکی که جنگ برای انسان‌ها رقم زده است. ارنست، شخصیت اول داستان، بعد از دو سال خدمت در ارتش روسیه، این امکان را می‌یابد که سه هفته به مرخصی برود اما ازآنجایی‌که او تجربه لغوشدن مرخص‌یاش را در دفعات قبل داشته تصمیم می‌گیرد که والدین خود را از این اتفاق مطلع نکند؛ با این هدف که به آن‌ها امید واهی نداده باشد.

زمانی که او به زادگاهش بازمی‌گردد با صحنه‌ای روبه‌رو می‌شود که باورش برای او سخت است: خانه‌ای ویران‌شده و والدینی که در هیچ کجا نشانی از آن‌ها نمی‌یابد. حتی همسایه‌ها هم از اینکه چه اتفاقی ممکن است برایشان افتاده باشد بی‌خبرند. در روزهای پایانی مرخصی، ارنست به یکی از دوستان دوران کودکی خود به نام الیزابت برمی‌خورد و شباهت‌های زیادی بین خود و او می‌یابد. هر دو در دنیایی گرفتار شده‌اند که البته مانند بسیاری از انسان‌های اطراف خود، در ساخت آن نقشی نداشته‌اند. بااین‌حال، در دوران جنگ، یافتن نشانی از عشق خود می‌تواند دنیایی جدید را برای ارنست بسازد.

کتاب‌های من آنات خاص زندگی من هستند. آن‌ها از زمین‌های خاموش سر برمی‌آورند، اما این آنات استثنایی مرا به فراسوی همه‌چیز می‌برند. نوشتن همواره از برون می‌آید و هیچ‌گاه از درون سرچشمه نمی‌گیرد. برون به‌سان قطاری بی‌مهار، به درونم می‌آید. آنگاه احساس می‌کنم که گویی حجابی برابر دیدگانم دریده می‌شود و من سرگرم تماشا می‌شوم. برابر من تکه‌ای مخمل سیاه قرار دارد که گاه دریده می‌شود و در پس این مخمل سیاه، طلای ناب است. در این لحظه، از اینکه می‌بینم زندگی مغلوب نشده است بسیار تحت‌تأثیر قرار می‌گیرم.