ادبیات مانوی به مجموعه اسناد مانوی گفته می‌شود که توسط مانی، پیروان مانی یا غیرمانویان به دست ما رسیده است. آموزه‌ها و آثار مانی، فعالیت‌ها و کتاب‌های پیروان و شاگردان او، نیز نوشته‌های انتقادی مخالفان مانی و پیروان ادیان دیگر، هریک سهم بسزایی در ارائه تصویری روشن و کامل از مانی برعهده دارند. بخش عمده متن مانوی را سروده‌های دینی تشکیل می‌دهند که به همان شیوه سنت قدیمی سرودهای اوستایی تصنیف شده‌اند. بعضی از سرودها در دست‌نویس‌های مانوی به‌شکل شعر نوشته شده، اما بیشتر آنها به‌صورت نثرند؛ ولی با نقطه‌گذاری دقیق مشخص شده‌اند. در متون مانوی، چهار نوع ادبی می‌توان یافت: ادبیات تعلیمی با قطعات زیبا که گاه با گلستان سعدی پهلو می‌زند؛ ادبیات غنایی و لیریک که هم در شعر و هم در نثر مانوی نمونه‌هایی از آن می‌توان یافت؛ ادبیات روایی که از این نوع داستان‌های متعدد در نوشته‌های مانوی داریم. نوشته‌هایی که درواقع هم داستان است، هم تمثیل. اینها درواقع همان داستان‌های خیلی کوتاه یا داستانک است که از تمثیلات انباشته است و سرانجام زندگی‌نامه‌نویسی که از ژانرهای جدید ادبی است. مطالب این کتاب شامل: پیشگفتار، گفتار اول: زندگی مانی، آثار و پژوهش‌های مانوی، گفتار دوم: بحثی در تاریخ اندیشه‌های گنوسی، تصویرهایی از هنر مانوی، متون مانوی، نثر، کتاب اول: مانی و تاریخچۀ آیین او، کتاب دوم: اندرزها و دستورها، کتاب سوم: دربارۀ آفرینش و پایان جهان، کتاب چهارم: دربارۀ روح و رستگاری، کتاب پنجم: دربارۀ عیسی مسیح، کتاب ششم: تمثیل‌ها و نوشته‌های گوناگون است.

نمایشنامه افسانه ماردوش را منوچهر اکبرلو با برداشت و اقتباسی از ماجرای ضحاک در شاهنامهٔ فردوسی نوشته است.

ضحاک در این نمایشنامه، به یاری اهریمن، پدر را می‌کشد و پادشاه می‌شود. اهریمن نیز در نقش آشپز ظاهر شده و برای او غذا‌های خوشمزه می‌پزد و به‌عنوان هدیه شانه‌های ضحاک را می‌بوسد و غیب می‌شود. از شانه‌های ضحاک مار‌هایی می‌روید که تنها خوراکشان مغز سر انسان است. ضحاک سپس به ایران حمله می‌کند و پادشاه ایران می‌شود و…

در آغاز پاییز سال 1823 میلادی، یک دختر جوان که لباسی خاکستری رنگ در بر داشت وارد وزارت امور خارجه فرانسه در پاریس شد و درخواست نمود با آقای «شاتوبریان»، وزیر امور خارجه، ملاقات کند.

پیشخدمتی که دختر جوان به او مراجعه کرده بود، پرسید: خانم آیا شما وقت ملاقات گرفته‌اید؟ دختر جوان گفت: بلی آقا، از طرف وزارت امور خارجه به من اطلاع داده شده که امروز آقای وزیر را ملاقات کنم.

پیشخدمت گفت: خواهش می‌کنم در اتاق انتظار بنشینید تا نوبت به ملاقات شما برسد. دختر جوان وارد اتاق انتظار باشکوه وزارت امور خارجه شد و در گوشه‌ای روی نیمکت راحتی نشست.

کسانی که در اتاق بودند با حیرت آن زن را می‌نگریستند برای اینکه وضع ظاهر او، نشان می‌داد که از تیپ مراجعه‌کنندگان وزارت امور خارجه نیست.

لباس او از پارچه ارزان‌قیمت و ساده بود و کفش‌های چرمی سیاه، از نوع کفش‌های بازاری به پا داشت و سایر ارباب‌رجوع‌ها می‌فهمیدند که دختر مزبور بی‌بضاعت و شاید از طبقه کارگران است.

شوخی رمانی است که کوندرا با آن به جهانیان معرفی شد؛ آمیزه‌ای بدیع از عشــق و سیاسـت، رمانــی که در آن همه‌چیــز تحـت‌تأثیـر سیــاســت و فضــای سرکوب حاکمان توتالیتر قرار می‌گیرد و در عینِ حال عشق در همه‌جا و همهٔ فضاهای داستان جاری است تا جایی که خودِ کوندرا آن را رمانی عاشقانه توصیف می‌کند.

این گرم‌ترین دورهٔ عشق ما بود. نورافکن‌ها روی برج‌های دیدبانی روشن بودند، سگ‌ها با نزدیک‌‌شدن شب پارس می‌کردند، پسرک ازخودراضی بر همهٔ ما فرمانروایی می‌کرد. این‌ها فقط کمی از ذهن مرا به خود مشغول می‌کرد؛ تمام حواسم متوجه لوسی بود. من در محاصرهٔ سگ‌های آدمکش و معدن واقعاً خوشبخت بودم، با مشق‌های بیهودهٔ نظامی حرکت می‌کردم؛ خوشبخت و مغرور بودم، زیرا با وجود لوسی مالک امتیازی بودم که نه به رفقای سربازم اعطا شده بود و نه به افسرانمان: کسی مرا دوست داشت، مرا علناً دوست داشت و این را نشان می‌داد.

اثر دو جلدی «غزلیات شمس تبریز» با گزینش و تفسیر استاد فرزانه روزگار، محمدرضا شفیعی کدکنی تدوین شده است. این اثر دارای ویژگی‌هایی است که آن را از آثار مشابه متمایز می‌کند؛ ابیات و شعرهای ضعیف یا تکراری یا دیگران سروده در آن به‌چشم نمی‌خورد و توضیح اصطلاحات و کلمات دشوار یا تفسیری مختصر پای هر شعر آمده است. وجود یک مقدمه علمی و کامل درباره مولانا و آثارش به‌همراه چند فهرست کاربردی خوب، این مجموعه کم‌نظیر را تکمیل می‌کند.

روبرت موزیل، نویسنده بزرگ اتریشی است که در ادبیات کلاسیک نوین او را با مارسل پروست و جیمز جویس مقایسه می‌کنند. روان‌پژوهی استادانه و جسورانه او باعث شده «کالبدشکاف زندگان» لقب بگیرد، در عین آنکه زبانش از لطافت شاعرانه نیز بهره‌مند است و حتی می‌توان او را از غزلسرای تنهایی خردمندان دانست.

پریشانی‌های ترلس جوان اولین اثر اوست که در سرآغاز قرن پرفاجعه قرن بیستم، در سال 1906، منتشر شده است و از تجربه‌های دوران تازه جوانی او نیز نشانی دارد. این رمان به شرح آزار و شکنجه حساب‌شده پسری دبیرستانی به دست هم‌کلاسی‌هایش می‌پردازد و موشکافانه نشان می‌دهد که چگونه در پس پوسته نازک متانت مدنی آدم‌ها غرایزی موحش و قهرآلود و بدوی زبانه می‌کشد.

اونوره دو بالزاک نویسنده کتاب زن سی‌ساله، که به‌همراه فلوبر، عموماً به‌عنوان بنیان‌گذار رئالیسم در داستان‌های اروپایی قلمداد می‌شود. اثربزرگ او به نام کمدی انسانی شامل 95 اثر (داستان، رمان و مقاله) و 48 اثر ناتمام است.

صبح یکشنبه آوریل 1813 بود، صبحگاهی که نوید یکی از آن روزهای روشن را داد که پاریسی‌ها ، برای اولین بار در سال، سنگ‌فرش‌های خشک در زیر و یک آسمان بی‌ابر را می‌بینند. هنوز ظهر نگذشته بود که یک کابریولت لوکس، کشیده‌شده توسط دو اسب ظاهر شد و در پشت یک ردیف از واگن‌های ایستاده در مقابل سد تازه بازشده در نیمه راه ایستاد. دختری که موهای نازکش اکنون خاکستری شده بود، چهره‌ای از سن زودرس به او می‌بخشد؛ بانوی کوچک که روی واگن ایستاده بود

هیچ عاشقی نمی‌توانست اینقدر مراقب باشد. این غریبه تنها می‌تواند پدر دختر جوان باشد که بدون کلمه تشکر، بازوی او را به‌طور آشنا در دست گرفت.

ـ یه دختر ازجنس شیشه س خیلی زود با کم‌صحبتی می‌شکنه.

سرش را برای یک لحظه بالا آورد.

خیره نگاهم کرد و بعد با پوزخند گفت:

ـ خب دختر از جنس شیشه، تو مگه نمی‌‎دونی وقی یه شیئ شیشه‌ای می‌شکنه چی می‌شه؟

از سؤالش تعجب کردم و گفتم:

ـ چی می‌شه؟

ـ دست‌هایم را کامل تمیز کرده بود.

باند را داخل نایلون انداخت و بسته‌ای چسب زخم بیرون آورد و یکی از آن‌ها را باز کرد و به شست دست راستم زد و گفت:

ـ شیشه شکسته خودش را نمی‌برد! هرکی بیاد سمتش رو زخمی می‌کنه. نه؟ لبخندی مرموز روی لبم نشست.

مصلح‌الدین سعدی شیرازی یکی از ستارگان پرفروغ شعر و ادب فارسی است که حدود سال۶۰۶ هجری قمری در شیراز و در خانواده‌ای به تعبیر خودش «همه از عالمان دین» دیده به جهان گشود. او مجموعه آثاری به نثر و نظم نوشت که همه آن‌ها در کتاب نسبتاً قطوری گردآمده و کلیات سعدی نام دارد. کلیات سعدی در بر دارنده دو شاهکار بلامنازع او، یعنی بوستان و گلستان و غزلیات و ترجیعات، مثلثات و قطعات و رساله‌های منثور اوست. دکترمحمدرضا برزگر خالقی با همکاری دکتر تورج عقدایی، استاد دانشگاه زنجان «شرح غزل‌های سعدی» را همراه با مقدمه، تلفظ واژه‌های دشوار، درست‌خوانی و زیبایی‌شناسی تدوین کرده‌اند.

هدف اصلی این کتاب نه بررسی شعرهای جنگ به روایت غیررسمی، بلکه گردآوری بخشی از ادبیات ایران است که بدبختانه بیشتر آن در گذر زمان به فراموشی سپرده شده است. بنابراین این کتاب نه همه، که به طبع، فقط در بر گیرندۀ شماری از شعرهای جنگ به روایت غیررسمی است که گردآورنده از آنها آگاهی و به آنها دسترسی داشته است.

ویلیام اچ مک ریون در کتاب «داستان‌های دریا» که بلافاصله جزء پرفروش‌های نیویورک تایمز شد، ماجراجویی‌های مبهوت‌کننده خود در یگان ویژه نیروی دریایی و فرماندهی نیروهای عملیات ویژه آمریکا را بازگو می‌کند.

حضور دریاسالار ویلیام اچ. مک ریون در تعدادی از مشهورترین مأموریت‌های عصر ما ازجمله دستگیری صدام حسین، نجات کاپیتان ریچارد فیلیپس و حمله برای از پا درآوردن اسامه بن‌لادن او را بخشی از تاریخ نظامی آمریکا کرده است.

داستان‌های دریا در سال 1960 در کلوپ افسران آمریکایی در فرانسه شروع می‌شود؛ جایی که افسران کشورهـای متحد در آن جمع می‌شدند تا از ماجراجویی‌هایی بگویند که در جنگ جهانی دوم از سر گذرانده‌اند. در اینجاست که مک ریون کوچک ارزش داستان خوب را درک می‌کند.

داستان‌های دریا نگاهی فراموش‌نشدنی به زندگی باورنکردنی انسانی است که در کودکی مخفیانه به محل‌های نظامی فوق امنیتی می‌رفته و بعدها شغلش شکار تروریست‌ها و نجات گروگان‌ها می‌شود.

فروغ فرخزاد، شاعر آزاداندیش و سرکش معاصر به‌غیر از مجموعه شعرهای بی‌نظیری که در مدت کوتاه زندگانی درخشنده‌اش از خود بر جای گذاشته، تأثیر انکارناپذیری بر هنرمندان هم‌عصر و پس از خود نیز داشته است. جای تعجب نیست که کلمات و بیانات معمول این روح یاغی هم با انسان‌های دیگر متفاوت است و آتشی که روح او را آغشته ساخته از زبان و قلمش بر دل کاغذ زبانه می‌کشد. یکی از گنجینه‌های به‌جامانده از افکار و روحیات فروغ فرخزاد، کتابی است به نام «اولین تپش‌های عاشقانه قلبم» که آنچنان که از عنوانش برمی‌آید، نخستین باری بود که روح آزادی‌طلب فروغ در دام عشقی دلنشین و پاک گرفتار می‌آمد. آن کس که مرغک بازیگوش روح او را این‌چنین به دام انداخته بود کسی نبود جز پرویز شاپور، آشنای خانوادگی فروغ که با مادر او نسبت فامیلی داشت و از طنزپردازان ایرانی به‌شمار می‌رفت.

فروغ هنوز دخترکی شاداب بود که مهر پرویز بر دلش نشست و آنچنان این قلب معصوم را شیفته و شیدا ساخت که این شیفتگی سبب شد تا فروغ قلم به دست گرفته و برای دلدار خود نامه‌هایی تب‌دار و دلکش بنویسد. از ویژگی‌های جذاب کتاب اولین تپش‌های عاشقانه قلبم، سیر شکل‌گیری احساسات عاشقانه فروغ به پرویز و همچنین روند تغییر خلق و روحیات شخص اوست. جمع‌آوری و تدوین این نامه‌ها که سه بخش پیوند قلب‌های عاشق آن‌ها و زندگی مشترکشان و همچنین حس فروغ پس از جدایی را در بر دارد، بر عهده ثمره این عشق، کامیار شاپور، فرزند فروغ و پرویز و همچنین حاصل تلاش‌های عمران صلاحی می‌باشد.

ارهان پاموک «شوری در سر» را در سال 2015 منتشر کرد؛ رمانی که برعکس بقیه نوشته‌های این نویسنده درباره حاشیه‌نشین‌های استانبول است. آن‌هایی که از روستاهای خاک‌گرفته شرق آناتولی در دهه پنجاه و بعدش به استانبول مهاجرت کردند و بعد از مدتی محله‌های خود را ساختند. شخصیت اصلی پاموک «مولود» سال‌هاست در این شهر دست‌فروشی می‌کند و شاهد تاریخ پرفرازونشیب استانبول است؛ تاریخی مملو از کودتاها، درگیری‌های خونین میان ارتش و کردها، از بین رفتن بافت دوران عثمانی، عوض‌شدن سلیقه مردم و… رمانی حیرت‌آور از برنده جایزه نوبل که باز روح استانبول و انسان این‌بار حاشیه‌نشینش را احضار می‌کند و آنقدر خرده روایت برایش مهیا می‌کند که او گم می‌شود در این حجم اتفاق‌های عجیب. رمان مملو از شخصیت‌های متفاوت است؛ کارگردان فصلی، ماست‌فروش‌ها، چپ‌های اسلحه به‌دست، ناسیونالیست‌های خشن ترک، اسلام‌گراها، تازه به دوران رسیده‌ها، گانگسترهای بساز و بفروش و… پاموک در این سمفونی باشکوه قهرمان تنهایش را روی تپه‌های دوردست می‌برد تا به نورهای استانبول نگاه کند و راوی شهری باشد که ناگهان گسترده و متراکم شد. شوری در سر خوانندگان پاموک را غافلگیر کرده است.

کتاب ادیسه، شعری حماسی نوشته هومر است که در حدود 720 سال قبل از میلاد مسیح نگاشته شد. هومر با خلق کتاب ادیسه، قرن‌ها قبل از وجود آثاری چون ارباب حلقه‌ها، جنگ ستارگان و هری پاتر، استانداردها و قواعد داستان‌های حماسی و سفرهای قهرمانانه را تعیین کرد. این کتاب که پر از شخصیت‌های مختلف انسانی و غیرانسانی و سرشار از حوادث هیجان‌انگیز است، به داستان ماجراجویی‌های ادیسیوس (اولیس)، پادشاه ایثاکا و قهرمان جنگ تروآ، می‌پردازد. در خلال داستان، این شخصیت تلاش می‌کند تا به خانه و نزد همسر همیشه باوفایش، پنلوپ، بازگردد. ادیسیوس در طول این مسیر شگفت‌انگیز با موجوداتی عجیب، هیولاهایی آدمخوار، جادوگران، سایرن‌ها و خدایان روبه‌رو می‌شود. اما زمانی که او بعد از ده سال سفر درنهایت به ایثاکا می‌رسد، درمی‌یابد که رنج و سختی‌هایش تازه شروع شده و باید همسر و کشورش را با جنگ و نبرد دوباره از آنِ خود سازد.

واقعیت این است كه شكوه شاهنامه در نظم آن‌چنان تابنده است كه اگر آن را به جامه نثرى ساده درآورى، چیزى اندر كف نخواهى آورد مگر كلمات و واژگانى سخت بی‌روح. چاره آن دانستیم كه در روایت نثر شاهنامه تا آنجا كه در توان دارم به نثر سده پنجم و ششم بازگردم و با تركیب نثر آن دوره و روزگار كنونى و هم با بهره‌گیرى از زبان شاعران معاصر به زبانى تازه در روایت شاهنامه برسم كه حاصل كار پیش روى خواننده هوشمند قرار دارد و داور آخرین اوست و براى اثبات مدعا نمونه‌اى نمى‌آورم تا در این پیش‌سخن كلام به درازا نكشد. این نكته را نیز فرومگذارم آنچه از ابیات شاهنامه در این روایت نثر آمده بر تصحیح متن و رسم‌الخط گزارنده استوار است و بر بنیان هیچ شاهنامه‌اى اعم از خطى و چاپى نیست و همچنین است شیوه نگارش برخى نام‌هاى خاص كه تلاش بر این بوده گونه پارسى آن آورده شود و در كنار، گونه متداول را نیز داشته باشد.

خاطرات یک دختر جوان، اثری نوشته آن فرانک است که اولین بار در سال 1947 به چاپ رسید. خاطرات خارق‌العاده آن فرانک در اتاقی کوچک در آمستردام نوشته شدند؛ در اتاقی که او و خانواده‌اش به مدت دو سال در آن زندگی کردند تا از چنگال بی‌رحم نازی‌ها در امان باشند. این کتاب، خیلی زود به اثری کلاسیک و به گواهی بر روحیه مقاوم و شکست‌ناپذیر انسان تبدیل شد. در این خودزندگی‌نامه تأثیرگذار می‌توانیم با واقعی‌ترین و انسانی‌ترین وجوه دختری آشنا شویم که پیرامونش به جهنمی کابوس‌وار تبدیل شده است؛ دختری نوجوان که بسیار صادق و شکننده است و به زندگی عشق می‌ورزد. او از درونی‌ترین اسرار روحش، مشکلات خانوادگی‌اش، تجربه عشق و تحلیل‌های جذاب و ملموسش از افراد پیرامون پرده برمی‌دارد. آن فرانک که با گرسنگی و ترس از دستگیرشدن و مرگ مواجه است، با خردی بالغانه و افکاری بسیار فراتر از سن و سال خود قلم بر کاغذ می گذارد. داستان او، داستان همه نوجوانان است اما با یک تفاوت اصلی: زندگی در شرایطی جان‌فرسا که افراد معدودی تجربه اش را داشته‌اند.

کتاب «دستور مفصل امروز» نوشته خسرو فرشیدورد شامل پژوهش‌های تازه‌ای درباره آواشناسی و صرف و نحو فارسی معاصر و مقایسه آن با قواعد دستوری است.

این کتاب طبق اصول زبان‌شناسی جدید تألیف شده و دارای مطالب تازه و اصطلاحات مناسب است.تعریف‌های آن نسبتاً کوتاه، جامع، مانع و مبتنی بر روش علمی تحقیق است.

دستور مفصل و به بیان بهتر دستور مادر است. رابطه دستور علمی و تعلیمی بیان شده، از شیوه‌های نادرست مانند سره‌نویسی پرهیز شده و از شیوه‌های پسندیده سنتی، بهترین منابع فارسی و خارجی بهره‌گیری شده است. به زبانی ساده و برای فوائد عملی نوشته شده و در خدمت املا، درست‌نویسی، نقد ادبی، ترجمه، زبان معیار، لغت‌سازی و… قرار گرفته است.

نکته‌ای درباره ایوان کلیما، واتسلاو هاول، میلان کوندرا، بهومیل هرابال و بسیاری دیگر از نویسندگان اروپای شرقی وجود دارد که فهم و دقت در آن بسیار مهم است. اینکه به عکس آنچه همواره تبلیغ شده، این‌ها علیه کمونیسم یا حکومت کمونیستی نمی‌نوشتند؛ بلکه به حکومت‌های پساتوتالیتری حمله می‌کردند که فقط نام کمونیسم را بر خود گذاشته بودند. کافی ا‌ست قهرمان کتاب «قاضی» کلیما را در نظر بیاوریم و خوب به افکار و اعمالش توجه کینم. قاضی گیر افتاده در حاکمیت تمامیت‌خواه یا به تعبیر هاول، حاکمیتی پساتوتالیتر، شخصیتی ا‌ست دوست‌دار همه ارزش‌های والای انسانی کمونیسم، یعنی عدالت، برابری و… که آن ایده‌های رهایی‌بخشی را دوست دارد که در اندیشه‌های مارکس بوده و به ما رسیده است. اما قهرمان بیچاره داستان ما در زیر فشار بودن در حکومتی سرکوبگر و ضدانسانی، محکوم است به صادرکردن فجیع‌ترین حکم‌ها علیه شهروندان بی‌گناه و همه هستی‌اش بر سر این است که آنی نباشد که حاکمیت از او می‌خواهد. رمان قاضی تصویرگر و روایت‌کننده تیرگی‌ای مسری‌ تست که از نظام سیاسی به درون تک‌تک افراد جامعه رسوخ کرده و همه مناسبات انسانی و اخلاقی را در خود فرو برده و محو کرده است. ایوان کلیما داستانی نوشته که در آن همه‌ درحال قضاوت‌شدن‌اند و نظام همه را با معیارهای پیشینی خودش می‌سنجد. قاضی‌بودن در چنین رژیمی، از آدمی که می‌خواهد به انسان و آزادی‌اش مؤمن بماند، چگونه موجودی می‌سازد؟ برای فهم این پرسش و پرسش‌های دیگر پیرامون‌اش، باید قاضی ایوان کلیما را خواند.

کتاب‌های من آنات خاص زندگی من هستند. آن‌ها از زمین‌های خاموش سر برمی‌آورند، اما این آنات استثنایی مرا به فراسوی همه‌چیز می‌برند. نوشتن همواره از برون می‌آید و هیچ‌گاه از درون سرچشمه نمی‌گیرد. برون به‌سان قطاری بی‌مهار، به درونم می‌آید. آنگاه احساس می‌کنم که گویی حجابی برابر دیدگانم دریده می‌شود و من سرگرم تماشا می‌شوم. برابر من تکه‌ای مخمل سیاه قرار دارد که گاه دریده می‌شود و در پس این مخمل سیاه، طلای ناب است. در این لحظه، از اینکه می‌بینم زندگی مغلوب نشده است بسیار تحت‌تأثیر قرار می‌گیرم.

«معجزه‌گر خاموش» به قلم «سیدرضا حیات‌الغیب»، با ادعای جسورانه‌ای خود را به مخاطب معرفی می‌کند. روی جلد این کتاب عنوان شده است که «اگر قرار باشد در کل زندگیتان فقط یک کتاب بخوانید، باید این کتاب را انتخاب کنید!.» اما دلیل چنین ادعایی را با خواندن این اثر قابل‌توجه از سیدرضا حیات‌الغیب که به‌راستی همچون یک «معجزه‌گر خاموش» عمل می‌کند، متوجه می‌شوید.

برخلاف آن دسته از کتاب‌هایی که در تلاشند تا خواننده را در چهارچوب مشخصی اسیر کنند و او را به اهداف کلی و جزئی مدنظرشان برسانند، «معجزه‌گر خاموش» چنین هدفی ندارد و تنها نوری جدید بر حقایق مخفی در ظلمت نادیده‌انگاری می‌تاباند. با دیدن حقایقی که درست جلوی چشمتان بوده‌اند اما هرگز آن‌ها را نمی‌دیده‌اید، زندگی شما شکل و رنگ جدیدی به خود خواهد گرفت. ممکن است برخی از این حقایق از قبل برایتان آشنا باشد؛ اما همچون هر انسان دیگری، نمونه‌هایی هستند که از دید شما مخفی مانده‌اند و با خواندن آن‌ها در «معجزه‌گر خاموش» به‌وجد خواهید آمد. سیدرضا حیات‌الغیب این اثر را به شیوه‌ای نوشته که مخاطبین مختلف، در سطوح آگاهی متفاوت با عقاید گوناگون بتوانند از خواندنش لذت برده و بینشی نوین کسب کنند. این اثر با الهام از چند صد کتاب و سخنرانی از برترین اساتید دنیا به نگارش درآمده و یک کتاب خودپرروی تمام‌عیار است که به خوانندگان کمک می‌کند زندگی آزادانه، روابطی باکیفیت‌تر و اوقاتی مملو از آرامش را در مسیر رسیدن به خوشبختی و رفاه و عشق تجربه کنند.

کتاب همه می‌میرند، رمانی نوشته سیمون دوبووار است که نخستین بار در سال 1946 منتشر شد. کنت ریموند فوسکا، نجیب‌زاده‌ای ایتالیایی است که به زندگی ابدی محکوم شده است. رژین، دختری جوان و زیباست که در تئاتر بازیگری می‌کند. رژین نمی‌تواند وجود مستقل دیگران را بپذیرد و در حقیقت، حتی حضور دیگران در اطرافش باعث آزردگی‌خاطر او می‌شود. او آنچنان خودشیفته و خودخواه است که خیلی از اوقات به‌خاطر حسادت به آن‌هایی که بیدارند، خود را از خواب محروم می‌کند. رژین آرزوی جاودانگی را در سر می‌پروراند و به‌شکلی متناقض، از دنیایی طلب توجه می‌کند که آن را بی‌ارزش می‌داند. این شخصیت روزی با فوسکا آشنا و از راز او باخبر می‌شود. رژین شیفته فوسکا می‌شود و تمام ذهنش را این فکر به خود مشغول می‌کند که نمایش‌هایش در تئاتر در ذهن فوسکا جاودان خواهد شد. فوسکا شروع به روایت گذشته خود می‌کند و کارهایش در طول هفت قرن گذشته را برای رژین شرح می‌دهد. اما این خاطرات طولانی، چه تأثیری بر دختر جاه‌طلب داستان دارد؟

کتاب عدالت، اثری نوشته مایکل سندل است که اولین بار در سال 2008 به انتشار رسید. سندل در این کتاب تحسین‌شده، آموزه‌هایی کمیاب را در رابطه با تفکر درباره مسائل و چالش‌های پیچیده پیش‌روی ما در جوامع امروزی به مخاطبین ارائه می‌کند. کتاب عدالت، نام خود را به‌عنوان راهنمایی روشن و جذاب برای آن دسته از افرادی مطرح کرده که به‌دنبال گفتمان اجتماعی مستحکم‌تر و عاقلانه‌تری هستند؛ تبعیض مثبت، اتانازی، سقط جنین، خدمات عمومی، محدوده‌های اخلاقی بازارها. سندل در این اثر، ارتباطی میان سؤالات اساسی فلسفه سیاسی و چالشی‌ترین مسائل روز برقرار می‌کند و نشان می‌دهد چگونه داشتن درکی قابل‌اطمینان‌تر از فلسفه می‌تواند به ما در فهم سیاست، اخلاقیات و حتی اعتقادات خودمان کمک کند.

آثار سعدی، به‌ویژه گلستان، بوستان، و غزل‌های او، از حدود اواخر سده هفتم ه. ق / سده سیزدهم م. به بعد سهم و نقش بی‌مانند و انکارناپذیری از نظر ساختار ادبی و محتوای فکری در جامعه و فرهنگ ایرانی و نیز قلمرو زبان فارسی (مانند شبه‌قاره هند ، آسیای مرکزی، قفقاز و آسیای صغیر) ایفا کرده است. با این همه، با ورود به دوره تجدد ادبی و اجتماعی در نیمه دوم سده نوزدهم م. این سهم و نقش به‌تدریج کمرنگ شد. در واقع انتقادهای طرح‌شده از شخصیت و آثار سعدی به‌تدریج بسیار وسیع شد. ازاین‌رو؛ اکنون به‌ویژه پس از سپری‌شدن سده بیستم میلادی می‌توانیم به جست‌وجو برآییم که چه کسانی و با چه گرایش‌هایی از سعدی انتقاد می‌کردند؟ سبب انتقاد آنان چه بود؟ انتقاد آنان به‌طور دقیق بر چه مواردی مبتنی بود؟ چرا چنین اتفاقی افتاد؟ آیا این انتقادها از سوی دوستداران سعدی پاسخ داده می‌شد؟ کامیار عابدی، پژوهشگر و منتقد ادبی در کتاب حاضر کوشیده است تا به‌طور مشروح و مستند به این پرسش‌ها پاسخ دهد.

سیاحت‌نامه‌های مندرج در این مجلد، شامل سه سفرنامه در حدفاصل ۱۲۵۱ تا ۱۲۶۴ خورشیدی به بلوچستان است. نخستین متن این مجموعه بر اساس بازنویسی یک نسخهٔ خطی متعلق به کتابخانهٔ مرحوم امیرتوکل کامبوزیا استنساخ شده که به‌نظر می‌رسد صورت دیگری از متن جغرافیای بلوچستان، نوشتهٔ احمد علی وزیری کرمانی باشد. دو متن دیگر دو سفرنامه از حکام ولایت کرمان و بلوچستان از خاندان فرمانفرماست؛ روزنامهٔ سفر فیروز میرزا نصرت‌الدوله به بلوچستان و سفرنامهٔ بلوچستان عبدالحمید میرزا ناصرالدوله. این سه سفرنامه اطلاعات درخورِتوجهی از وضعیت اراضی و آبادی‌ها، منابع آبی و کشاورزی، پراکندگی طوایف، حکام محلی و قلاع بلوچستان را در عصر قاجار در بر دارد.

مجموعهٔ شعرهایی‌ است که سعدی در قالب غزل سروده و تاکنون چندین تصحیح از آن‌ها به‌وسیلهٔ استادان زبان و ادب فارسی منتشر شده‌ است. سعدی حدود ۷۰۰ غزل دارد. سعدی در سرایش غزلیات، به زبان سنایی و انوری توجه ویژه داشته‌ است. بسیاری از صاحب‌نظران بر این عقیده‌اند که غزل در اشعار سعدی و حافظ به اوج رسیده‌ است

رباعیات خیام نام مجموعه اشعار غیاث‌الدین ابوالفتح عمر بن ابراهیم خیام نیشابوری مشهور به خیام در قالب شعری رباعی است که در سده‌های پنجم و ششم هجری به زبان فارسی سروده شده‌اند و عمدتاً بیانگر دیدگاه‌های فلسفی او می‌باشند.

کتاب «منظومه‌ای از پدیده‌های حیاتی» رمانی نوشته  «آنوتنی مارا» است که نخستین بار در سال 2013 وارد بازار نشر شد. داستان به ماجرای پنج روز در سال 2004 پس از دستگیری «دوکا» ـ یکی از ساکنین روستایی کوچک به نام «الدار» ـ می پردازد. دختر هشت‌ساله ی او، «حوا»، می‌گریزد و توسط دوست «دوکا»، یعنی «احمد» که پزشک روستاست، نجات داده می شود. «احمد»، دخترک را به «سونیا» می‌سپارد ـ تنها دکتر باقیمانده در بیمارستانی در همان حوالی. اینکه چرا «احمد» نسبت به «حوا» احساس مسئولیت می‌کند و چرا «سونیا» را به‌عنوان مراقب و قیم او برمی‌گزیند، تنها یکی از رازهای پرشمار این شخصیت‌هاست؛ چراکه سال‌ها زندگی تحت حکومت شوروی و همچنین آشوب جنگ باعث شده آن‌ها به صداقت عادت نداشته باشند. «مارا» در این اثر به‌شکلی هنرمندانه و به‌یادماندنی، به ویرانی‌های فیزیکی و عاطفی ناشی از جنگ می‌پردازد.

هریک از این نمایندگان سیاسی طی اقامت خود در ایران، فرصت یافتند تا به سیر و سیاحت در شهرهای ایران پرداخته و گزارش‌های سودمندی از اوضاع سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی این سرزمین گردآورند، و پس از بازگشت به موطن خویش در اروپا، یادداشت‌های شخصی خود را تحت عنوان «سفرنامه» چاپ و منتشر سازند. این سفرنامه‌ها در شکل‌دادن به مکتب «ایران‌شناسی» در غرب کمک شایانی نمود.

سه سفرنامه اول این کتاب (باربارو، زنو و کنتارینی) درباره اوزون حسن و وقایع دوران حیات او اختصاص دارند. کنتارینی و باربارو شرح ماجراهای سفر خویش را در سال‌های ۸۸۱/ ۱۴۷۶ و ۸۸۲/ ۱۴۷۷ به پایان می‌برند و سفرنامه زنو با بازگشت او به ونیز در سال ۸۷۸ ه. ق خاتمه می‌یابد.

نویسندگان سفرنامه‌های ونیزیان در فاصله سال‌های حکومت اوزون حسن آق قوینلو (۸56ـ۸82 ه. ق) تا سال‌های سلطنت شاه طهماسب صفوی (۹30ـ۹84 ه. ق) به ایران آمده‌اند. انگیزه اصلی مسافرت آنها به‌جز آجلوللو و بازرگان ونیزی، دلیل سیاسی بود تا بر اثر اتحاد با ایران، امپراتوری عثمانی را تحت فشار قرار داده و از توسعه و بسط قدرت عثمانیان جلوگیری کنند.

نویسنده‌ای که نوشته‌هایش را بر ترس‌ها و فقدان‌ها بنا کرده، در روزهایی که همه ساکنان زمین، آرام‌آرام درحال گذار از پاندومی کرونا هستند، تریلوژی‌اش را با «هرچه باداباد» تکمیل کرده است. استیو تولتز، نویسنده یکی از بحث‌برانگیزترین رمان‌های هزاره سوم، چهارده سال پس‌از «جزء از کل»، این‌بار بودن و نبودن را به کناری نهاده و جهانش را بر سیر و سلوک حضور در میان فاصله آغاز و انجام استوار کرده‌ است. اگر زیستن اجباری‌ است که بر ما مستولی‌ است و نبودشدن نیز حتمیّتی بی‌بازگشت است، جهانی ورای این دو چگونه خواهد بود؟ آن‌گاه که هراس و هول از بودن و نبودن، به هول و هراس از زندگی و مرگ مدام مبدل شود، این جهان چگونه خواهد بود و انسان گیر افتاده و زنجیرشده در آن، چه خواهد کرد؟ آدمی که همه زیستنش در ازدست‌شده‌ها و به‌دست‌نیامدنی‌ها خلاصه شده و درعین‌حال این همه افسوسی تمام‌نشدنی‌ست که نمی‌شود بر آن فائق آمد؛ مسئله کتاب هرچه باداباد این است! و البته انبوهی پرسش اساسی که درگیرودار چنین مسئله‌ای برابر ما قرار خواهد گرفت و در این داستان عجیب باید به‌دنبال پاسخ‌هایشان بود.

خاطرات یک گیشا روایتی از خاطرات زندگی زنی گیشا به نام «نیتا سایوری» و دیدگاه و تجربیات او از حرفه گیشاگری در برخورد با مردم و خود زندگی است.

اما آنچه آرتور گلدن، نویسنده آمریکایی این کتاب در سیر داستان به ما نشان می‌دهد،چیزی فراتر از فقط یک زندگی‌نامه است. در واقع طی این داستان ما با فرهنگ و شیوه زندگی گیشاهای ژاپنی در طول زمان گزارش‌ها و شایعات گوناگونی درباره‌شان شنیده‌ایم آشنا می‌شویم

از نوع زندگی گیشاهای ژاپنی مطلع می‌شویم که آداب و رسوم دیرینه خشک و انعطاف‌ناپذیر،همراه با انضباط شبه‌نظامی حاکم بر زندگی شخصی و اجتماعی‌شان از آنان چهره‌ای مرموز و ناشناخته ساخته است.

آشنایی ایرانیان با تئاتر فرنگی از حدود سال ۱۲۴۴ هجری قمری آغاز شد و پس از آن میرزا فتحعلی آخوندزاده به تقلید از اسلوب جدید و به زبان ترکی به نوشتن نمایشنامه پرداخت؛ اما نخستین نمایشنامه‌نویس فارسی‌زبان مردی به نام میرزاآقا تبریزی بود. نوشتار پیش‌رو به بررسی نمایشنامه‌های منتشرشده در دهه چهل شمسی می‌پردازد که شامل معرفی شخصیت‌ها، خلاصه‌ای از داستان و مروری بر کل نمایشنامه است.

کتاب حاضر یکی از شاهکارهای آنتوان پاولوویچ چخوف، نویسنده روسی، است. شخصیت اصلی داستان یک بازپرس سابق دادگستری است که قصد دارد ماجراهای عجیب و وحشتناک از یک پرونده را به چاپ برساند. اسرار و ماجراهای عجیبی از افرادی که در این پرونده حضور دارند به‌چشم می‌خورد، چیزهایی همچون: عشق‌های مرموز، افکار باورنکردنی و… که چخوف سعی دارد آنها را به نمایش بگذارد. خواننده با مطالعه این اثر چنان مفتون و شیفته آن می‌شود که غرق در حیرت می‌ماند.

این هجویه  تأثیرگذار از زندگی در دوران حکومت شوروی، نوشته میخائیل بولگاکاف، در تاریک‌ترین دوره رژیم استالین به رشته تحریر درآمد. رمان مرشد و مارگریتا با تلفیق دو بخش جدا از هم و در عین حال، درهم‌تنید ـ یکی در اورشلیم باستان و دیگری در مسکوی معاصر ـ از صحنه‌های پرهیجان و پرتنشی چون طوفان‌های سهمگین و حمله خون‌آشام‌ها به صحنه‌های تاریکی تغییر مسیر می‌دهد: صحنه‌هایی مانند ملاقات عیسی با پیلاتس، قتل یهودا در شبی مهتابی و صحنه‌هایی حاکی از واقعیت مضحک و سیرک‌گونه مسکو. شخصیت‌های مرکزی کتاب-ولاند و همراهانش، گربه‌ای سیاه به نام بهیموث، شاعری به نام ایوان هوملس، پونتیوس پیلاتس، نویسنده‌ای که با نام مرشد شناخته می‌شود و همراه مشتاق او، مارگریتا ـ در دنیایی گرد هم آمده‌اند که فانتزی و واقعیت عریان را درهم می‌آمیزد و کلاژی هنرمندانه است از عجایب، کمدی سیاه و مسائل بی‌پایان اخلاقی. اگرچه نوشتن کتاب در سال 1940 به پایان رسیده بود، اما این اثر برای اولین بار در مجله موسکوا در سال 1966 به انتشار رسید و خیلی زود به موفقیتی جاودان مبدل گشت. مخاطبین مرشد و مارگریتا از بیان آزادی‌های هنری و معنوی در این کتاب، استقبال فوق‌العاده و کم‌نظیری کردند.

کتاب «آخرین کلام او» رمانی نوشته «لارا دیو» است که نخستین بار در سال 2021 چاپ شد. «اوئن مایکلز»، برنامه‌نویسی شاغل در یک شرکت بزرگ، درست قبل از دستگیرشدن رئیسش به اتهام فساد، ناپدید می‌شود و بیش از نیم‌میلیون دلار پول نقد را برای دختر شانزده‌ساله‌اش «بیلی» به‌جا می‌گذارد. «بیلی» و مادرخوانده‌اش «هانا هال»، رابطه ی نزدیکی ندارند، اما حالا با هم در تلاش هستند تا بفهمند چه چیزی باعث شد «اوئن» فرار کند. با این حال «هانا» نسبت به بی‌گناهی «اوئن» مردد است و پس از اینکه به‌خاطر می‌آورد مردی قبلاً گفته بود «اوئن» را از زمان دبیرستان خود در «تگزاس» می‌شناخته، درحالی‌که خود «اوئن» ادعا می‌کرد اهل منطقه «ساحل شرقی» است «هانا» و «بیلی» به آنجا می‌‎روند تا شاید «بیلی» بتواند خاطراتی را از دوران کودکی‌اش به یاد آورد و گره از معمای ناپدیدشدن پدرش بگشاید.