داستان سلحشور نور با لحنی شاعرانه و به صورت نمادین ، با گفتگوی زنی زیبا که جامه ای متفاوت دارد با کودکی جستجوگر ، روایت می شود . زن از کودک می خواهد که به ساحل دریا برود و در آن جزیره ای را مشاهده کند که دارای معبد عظیم و ناقوس های بی شمار است اما کودک هر چه جستجو می کند ، چنین معبدی را نمی بیند و حتی صدای ناقوسی را هم نمی شنود .

و مرد از او می پرسد : سلحشور نور کیست ؟ و او چنین پاسخ می دهد : آن کسی که قادر به درک معجزه باشد و به خاطر باورهایش تا پای مرگ بجنگد و … صدای ناقوس فروخفته در دل دریا را بشنود.

داستان نمادین این کتاب که لحنی شاعرانه دارد با گفت و گوی زنی زیبا که با کودکی جست و جوگر آغاز می‌شود. زن از کودک می‌خواهد که به ساحل دریا برود و در آن جزیره‌ای را مشاهده کند که دارای معبد عظیم و ناقوس‌های بی شمار است.

ین جانور چموش (شاه، بی بی، سرباز) از همه رمان هایم بی خیال تر است. ولادیمیر نابوکوف ولادیمیر نابوکوف آنگونه می نویسد که باید نوشت با شور و حال. جان آپدایک تنوع و قدرت و غنای دریافت های نابوکوف هیچ همتایی در ادبیات مدرن ندارد. مارتین ایمیس ولادیمیر نابوکوف نابغه ادبیات بود.

براستی مسبب پیدایش آخرین مرحلة سرنوشت‌ساز در انقلاب نوسنگی چه چیز یا چه كسی بوده است ؟ در متون ادبی كهن می‌توانیم نشانه‌ها یا اثری بیابیم كه نویددهندة حوزه‌ای تازه برای جستجو باشد .مورخان یونان و روم باستان هنگام بازگویی رویدادهای بسیار كهن در مواردی بسیار اندك به خود اجازه داده‌اند تاریخی قطعی تعیین كنند و با این همه چند تن از آنان ( كسانتوس و پلوتارك ) شخصاً و به وضوح برای زندگی زرتشت ، پیامبر افسانه‌ای ایران كه گفته می‌شود رسالت پیامبرانه‌اش به مكان‌هایی بسیار فراتر از سرزمین زادگاهش رسید ، تاریخی تقریبی بین سال 6500 تا سال 6200 قبل از میلاد را تعیین كرده‌اند .

ماجرای لشگركشی دولت آشور به سرزمین فینیقیه به تصویر كشیده شده است .نقطه اوج رمان، تعقیب ‌‌الیاس یكی از پیامبران بنی‌اسراییل است كه به همراه لاوی در قلمرو فینیقی‌ها پنهان شده است . ایزابل همسر پادشاه بنی‌اسراییل از دشمنان سرسخت الیاس است كه برای كشتن الیاس از هیچ كوششی دریغ نمی‌كند.

نامه های دوسال آخر زندگی او اثر ناتمام مانده دیگری را  در این کتاب نشان می دهد.

سال 1986 به عتیقه فروشی پراگی در دلاژدنا اولیس سی و دو نامه و كارت پستال دیگر عرضه شد و سپس به فروش رسید كه آن ها هم خطاب به افراد خانواده اش بودند.

خب، وقتی هیچی برای نوشتن نداری، بنویس. برای من این چیزها همیشه سخت  گیرایی خواهند داشت: آن روز  ناهار و شب‌ها شام چه خورده‌اید؟ تو  قبل  از  ظهر  چی خورده‌ای؟ پدر چه کار کرده است؟ قبل از ظهر، بعد از ظهر، در مورد من بدوبیراه گفته؟ (اگر بدوبیراه نگفت، دلیلش را بگو، اگر بدوبیراه گفت که دلیلش را می‌دانم)، کی و کدام یک از بچه‌ها پیش شما بودند؟ الی برای والی و اُتلا چی تعریف کرد؟ دوشیزه خانم چه کار می‌کند؟ دایی چی؟ چه می‌خوانی؟ پدر چه می‌خواند و الی آخر. خب حالا دیگر  هر روز یک نامهٔ غول‌پیکر برای نوشتن داری. اما حالا دیگر  باید کمی بروم توی آفتاب و ضمن آن از شتگلیتس وداع کنم.
صمیمانه‌ترین سلام‌ها به شماها و همه.

گراتزیا داددا، برنده جایزه نوبل ادبی 1926، نخستین اثرش را در نوزده سالگی منتشر کرد و از آن پس با انتشار آثار درخشانش به شهرتی کم نظیر رسید. شخصیت پردازی موشکافانه و ستایش انسان و زندگی در بستر داستانی جذاب، از بارزترین ویژگی های آثار اوست.

کتاب مولانا و مدرسه عشق: اما بدان که هیچ مسئله ای نیست که مشایخ را و علما را در آن خلاف نیست، چرا می باید که در مساله عشق خلاف نباشد؟ (بسم الله الرحمن الرحیم) که هیچ کار بی آن راست نیاید می نگر که مشایخ و امامان در آن چه خلاف کرده اند و می کنند!

شرحی بسیار مختصر از زندگی پر ماجرای فیلسوف، حاوی اشاراتی به تنهایی نیکلای خردسال، خصومت او با جهان اطراف و لحظات طغیان و شورش علیه نظام های همسان ساز بیرونی از یک سو و راه رسیدن نیکلای جوان به مسیحیت از سوی دیگر.

کتاب حاضر، حاوی مجموعة مقالاتی از نویسنده است که در هر یک به نوعی به جنبه‌های گوناگون الهیات غیبت می‌پردازد. وی در این مقاله‌ها مباحثی چون آداب و مناسک دینی به مثابه ارکان یک نظام سلوک دینی؛ مفهوم گناه در سنّت ادیان توحیدی؛ ماهیت وحی زبانی؛ جنبه‌های سیاسی و اجتماعی الهیات توحیدی؛ نقش پیامبر در نزول وحی و نقد آرای «محمد مجتهد شبستری» دربارة وحی و تجربة نبوی را طرح و بررسی کرده است.

شادروان محمدحسن معیری متخلص به «رهی» در دهم اردیبهشت ماه ۱۲۸۸ هجری شمسی در تهران و در خاندانی بزرگ و اهل ادب و هنر چشم به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران به پایان برد، آنگاه وارد خدمت دولتی شد و در مشاغلی چند خدمت کرد. از سال ۱۳۲۲ شمسی به ریاست کل انتشارات و تبلیغات وزارت پیشه و هنر (بعداً وزارت صنایع) منصوب گردید. پس از بازنشستگی در کتابخانهٔ سلطنتی اشتغال داشت. وی همچنین در انجمن موسیقی ایران عضویت داشت. رهی علاوه بر شاعری، در ساختن تصنیف نیز مهارت کامل داشت. وی در سالهای آخر عمر در برنامهٔ گلهای رنگارنگ رادیو در انتخاب شعر با داوود پیرنیا همکاری داشت و پس از او نیز تا پایان زندگی آن برنامه را سرپرستی می‌کرد. رهی در طول حیات خود سفرهایی به خارج از ایران داشت که از آن جمله است: سفر به ترکیه در سال ۱۳۳۶، سفر به اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۳۳۷ برای شرکت در جشن چهلمین سالگرد انقلاب اکتبر، سفر به ایتالیا و فرانسه در سال ۱۳۳۸ و دو بار سفر به افغانستان، یک بار در سال ۱۳۴۱ برای شرکت در مراسم یادبود نهصدمین سال در گذشت خواجه عبدالله انصاری و دیگربار در سال ۱۳۴۵، عزیمت به انگلستان در سال ۱۳۴۶ برای عمل جراحی، آخرین سفر وی بود. رهی معیری که تا آخر عمر مجرد زیست، در بیست و چهارم آبان سال ۱۳۴۷ شمسی پس از رنجی طولانی از بیماری سرطان معده بدرود زندگانی گفت و در مقبرهٔ ظهیرالدولهٔ شمیران به خاک سپرده شد.

تنظیم‌كنندگان كتاب مجموعه اشعار فرخی یزدی كوشیده‌اند براساس مدارك موجود و نیز شعرهاى چاپ نشده‌اى كه در نزد برخى از خاندان‌هاى ایرانى به امانت موجود بود، تنظیم تازه‌اى از آثار  شاعرانه فرّخى به دست دهند. در ابتداى این كتاب آنچه كه بیشتر باعث شهرت و محبوبیّت فرّخى شد، یعنى غزل‌هاى او، به اضافه چند قصیده و قطعه قرار گرفته و سعى شده است كه براساس برخى اشارات تاریخى، و ارجاعات وقایع عصرى، در حدّ امكان این آثار مطابق تاریخ سرودن یا انتشار آن‌ها سامان یابد. طبعآ در این سامان‌یابى جدید اطمینان كامل وجود ندارد، امّا حداقل در پایان این بخش غزل‌هاى مربوط به دوران طولانى زندان او به ترتیب در كنار هم قرار گرفته و آخرین غزل نیز شعرى است كه موجب مرگ فرّخى شده است؛ سپس بخش رباعیّات او را خواهیم داشت و آنگاه به اشعار بازیافته مى‌رسیم، چند شعرى كه به وسیله تدوین‌كنندگان كتاب یافته شده است. واپسین قسمت این مجموعه نیز شامل آثار پراكنده‌اى است كه فرّخى به مناسبت‌هاى گوناگون ساخته و در قیاس با غزل‌هاى او اهمیّت درجه اوّل ندارد، و سرانجام سال‌شمار مفصّل زندگى فرّخى یزدى كه حاصل كوششى چندساله است چهره سراسرى كتاب حاضر را تكمیل مى‌كند

سید محمدحسین بهجت تبریزی (زاده ۱۲۸۵ – درگذشته ۱۳۶۷) متخلص به شهریار (پیش از آن بهجت) شاعر ایرانی اهل آذربایجان بود که به زبان‌های ترکی آذربایجانی و فارسی شعر سروده است. وی در تبریز به‌دنیا آمد و بنا به وصیتش در مقبرةالشعرای همین شهر به خاک سپرده شد. شهریار، شاعر پرآوازه پارسى گوى آذرى زبان وطنمان در قلمرو ادب و فرهنگ ایران، از چنان اعتبار و خلاقیت شگفت انگیز هنرى و مرتبه والاى سخنسرایى برخوردار است، كه ناشران مجلّدات حاضر نیازى به معرفى آثار وى نمى بینند.
امروزه در پهن دشت سرزمین ایران كمتر جایى را مى توان یافت كه نام و نشانى از سروده هاى شهریار در آن نباشد، و شمار اندكى از مردم باسواد را مىتوان دید كه بیتى، قطعه اى و غزلى از شهریار را بر لوح خاطر نسپرده باشند، و این نشانه اى است از نفوذ معنوى كلام شاعر بر سراچه دل آشنا و بیگانه.
۲۷ شهریور را «روز شعر و ادب فارسی» نام‌گذاری کرده‌اند.
نمونه ای از غزل:
آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟ بی‌وفا حالا که من افتاده‌ام از پا چرا؟
نوشدارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی سنگدل این زودتر می‌خواستی حالا چرا؟
نازنینا ما به ناز تو جوانی داده‌ایم دیگر اکنون با جوانان ناز کن با ما چرا؟
آسمان چون جمع مشتاقان پریشان می‌کند در شگفتم من نمی‌پاشد ز هم دنیا چرا؟
در خزان هجر گل، ای بلبل طبع حزین خامشی شرط وفاداری بود غوغا چرا؟
شهریارا بی‌حبیب خود نمی‌کردی سفر این سفر راه قیامت می‌روی تنها چرا؟

اوتوز آلتى ایل بوندان اول، 1332- نجى ایلین اسفند آییندا، نوروز قاباغى آذربایجان خلقى ئوز شاعریندن اونودولماز بیرهدیه آلدى. بو، استاد شهریارین «حیدر بابایا سلام» اثرى ایدى. حجمجه كیچیك، مضمونجا دولغون اولان بو اثرین نشرى ایچون او وقتكى تبریزین بوتون فرهنگى و پولیقرافیگ گوجوندن و امكانلاریندان استفاده اولونموشدى- خطینى میرزا طاهر خوشنویس یاز میشدى، شكللرین رسام مرتضى نخجوانى چكمیشدى، گراورلرینى میرزا عبدالوهاب شعارى حاضرلامیشدى، حسین آقا زفیرینین چاپخاناسیندا چاپ اولونموشدى، حسن تقویمى چاپین بوتون وسایلینى حاضرلامیشدى، مهدى روشن ضمیر، عبدالعلى كارنگ هربیرى آیریلیقدا مقدمه یازمیش، شهریارین ئوزوده خلاصه شكلده اثرین یارانماسى حقینده ایضاحات وئریب اونو آذربایجانلیلارا تقدیم ائتمیشدى.

شهریا بو گوزل منظومه‌نى یازماقدان هله چوخ- چوخ اول ئوزونون زنگین یارادیجیلیغى ایله ایراندا شهرت قازانمیش، حقلى اولاراق معاصر دورین حافظى لقبى كیمى عالى بیر مقام صاحبى اولموشدى. بوندان سونرا شاعر بیر سیرا عامللرین تأثیرى

آلتیندا و هامیدان اول آنا سنین آرزو وایستگى ایله «حیدر بابا سلام» منظومه سینى قلمه آلمیشدى.

«حیدر بابا سلام» شمس قیس رازى‌نین افاده‌سیله دئسه‌ك «خوش طالع ایله دوغولموشدى». اثرین نشرى ایله دیللر ازبرى اولماسى، عموم خلق محبتى قازانماسى، سر حد لرى آشیب تورك دیللى خلقلر آراسیندا یاییلماسى، یوزلرله نظیر لرله قارشیلانماسى، ماهینلار قوشولماسى، عاشیقلارین سازیندا، مغنى لرین آوازیندا اوخونماسى بیر اولدى. بو ادبى حادثه دن ایللر ئوتوب كچندن سونرا شهریار آنا دیلینده اونلارلاینى اثر یازدى، فقط باخیب گوردو كه، هیچ بیریسى «حیدر بابا سلام» بویونا گلیب چاتمادى. چوخ احتمال كه، شاعر آشاغیداكى مصر اعلارى یازماقلا بو حقیقتى اعتراف ائتمه‌لى اولدى :

باخ كه (حیدر بابا) افسانه تك الموش بیرقاف

من كیچیك بیر داغى سرمنزل عنقا ائله دیم.