“منشآت” اثر میرزا ابوالقاسم قائم مقام فراهانی بی‌گمان یکی از نثرهای مهم فارسی است و با این که قائم مقام پیش از همه مرد سیاست و عمل است و نویسندگی او نیز به ایجاب ضرورت کار بوده، نه از راه تفنن یا هنرنمایی، با این همه، نوشته‌های وی از ذوق و حسن و سلیقه برخوردار است و از دو نظر حائز اهمیت و اعتبار است: یکی از نظر ارزش ادبی که سبک قائم‌ مقام روی هم‌رفته تابع گلستان سعدی است و دیگر اهمیت تاریخی منشآت. در این باره می‌توان گفت منشآت آیینه‌ی تمام‌نمایی است که حقایق اوضاع اوایل عهد قاجاریه را بی‌کم‌وکاست و عاری از حب و بغض و تزویر و ریا و خویشتن‌داری منعکس می‌نماید؛ چه غالب نوشته‌ها شامل دستورها، فرمان‌ها و گزارش‌هایی است که از جانب شاه و ولی‌عهد صادر شده و مربوط به وقایع روزمره‌ی دربار و دولت و امور جاری کشور بوده است. منشآت قائم‌مقام نخستین بار در سال 1280 ه . ق بر اثر کوشش‌های فرهاد میرزا معتمد الدوله با چاپ سنگی به چاپ رسید. کتاب حاضر تصحیحی است از منشآت قائم‌مقام که به انضمام خطابه‌ی حاج میرزا یحیی دولت‌آبادی درباره‌ی شرح و احوال و آثار قائم‌مقام به چاپ رسیده است.

سید محمدحسین بهجت تبریزی (زاده ۱۲۸۵ – درگذشته ۱۳۶۷) متخلص به شهریار (پیش از آن بهجت) شاعر ایرانی اهل آذربایجان بود که به زبان‌های ترکی آذربایجانی و فارسی شعر سروده است. وی در تبریز به‌دنیا آمد و بنا به وصیتش در مقبرةالشعرای همین شهر به خاک سپرده شد. شهریار، شاعر پرآوازه پارسى گوى آذرى زبان وطنمان در قلمرو ادب و فرهنگ ایران، از چنان اعتبار و خلاقیت شگفت انگیز هنرى و مرتبه والاى سخنسرایى برخوردار است، كه ناشران مجلّدات حاضر نیازى به معرفى آثار وى نمى بینند.
امروزه در پهن دشت سرزمین ایران كمتر جایى را مى توان یافت كه نام و نشانى از سروده هاى شهریار در آن نباشد، و شمار اندكى از مردم باسواد را مىتوان دید كه بیتى، قطعه اى و غزلى از شهریار را بر لوح خاطر نسپرده باشند، و این نشانه اى است از نفوذ معنوى كلام شاعر بر سراچه دل آشنا و بیگانه.
۲۷ شهریور را «روز شعر و ادب فارسی» نام‌گذاری کرده‌اند.
نمونه ای از غزل:
آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟ بی‌وفا حالا که من افتاده‌ام از پا چرا؟
نوشدارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی سنگدل این زودتر می‌خواستی حالا چرا؟
نازنینا ما به ناز تو جوانی داده‌ایم دیگر اکنون با جوانان ناز کن با ما چرا؟
آسمان چون جمع مشتاقان پریشان می‌کند در شگفتم من نمی‌پاشد ز هم دنیا چرا؟
در خزان هجر گل، ای بلبل طبع حزین خامشی شرط وفاداری بود غوغا چرا؟
شهریارا بی‌حبیب خود نمی‌کردی سفر این سفر راه قیامت می‌روی تنها چرا؟

چاه به چاه،یکی از رمان های نه چندان معروف رضا براهنی است که پیش از این در سال 54 خورشیدی در مجلات فارسی زبان به چاپ رسیده بود.کتاب شرح روایت حمید،یکی از مسئولین سپاه دانش و زندانی کنونی سازمان امنیت از زبان خودش است.برای علاقه مندان به آثار براهنی،این کتاب حکم قطعه پازلی برای درک و ارتباط عمیق با دیگر آثار نویسنده دارد. با خواندن بخش هایی که در اتاق تمشیت و به شکنجه می گذشت،بی اختیار اشعار مجموعه ظل الله و اسماعیل و آنچه بر مرحوم اسماعیل شاهرودی در زندان های ساواک گذشته است پیش رویم تداعی شد

خفقان و شكنجه مربوط به خود آدم هاست ، ما قبول كرده ایم كه خفقان داشته باشیم ، قبول كرده ایم كه شكنجه مان بكنند  ، به همین دلیل خفقان و شكنجه داریم . این دیگران نیستند كه ما را شكنجه می كنند . همین كه پذیرفتیم كابل بزنند ، كابل را زده اند . ما خود شكنجه گران خود هستیم .

این کتاب برای نگارشِ پژوهش‌ها چارچوبی عرضه می‌کند تا نویسنده بتواند اولاً، ادعای خود را شفاف و مستدل بیان کند. ثانیاً، اطلاعات به‌دست‌آمده را ساماندهی و در قالبی معین به خواننده ارائه کند و از نوشتن مطالب بی‌ارتباط با موضوع و تکراری در اثر خود بپرهیزد. ثالثاً، به اهمیتِ تفکیک منابع دست اول، منابع دست دوم پی برد و از رجوع به منابع غیرمعتبر و آثار صرفاً تبلیغی و جانبدارانه پرهیز کند.
روش تحقیق با روش نگارشِ تحقیق یکی نیست ولی نوشتن به سبک دانشگاهی خود فرآیند تحقیقی است که نحوه‌ی فکرکردن را سامان می‌دهد و به محقق فرصت می‌دهد تا نظریه‌های مختلف را ارزیابی کند و از دیدگاه‌های نادر هم باخبر باشد. این سبک نوشتن راهی برای یافتن حقیقت و یکی از بهترین راه‌ها برای احاطه بر یک موضوع و محقق‌شدن در آن است. آن دیدگاه وسیع و نزدیک‌شدن به حقیقت که در سایه‌ی نوشتن مقاله و رساله‌ی دانشگاهی به‌دست می‌آورید بیش از پاداش تلاش شماست.

دنیای گسترده و حیرت‌آور ادبیات امریکای لاتین تنها به رمان‌هایی که تاکنون خوانده‌ایم و خواهیم خواند محدود نمی‌شود. در این منطقه از جهان داستان کوتاه از دیرباز جایگاهی والا و قابل قیاس با رمان داشته است. آنچه در این مجموعه آمده است، کیفیت استثنایی این داستان‌ها را آشکار می‌کند و دریچه‌ی دیگری است بر دنیایی که هنوز برای مبهوت کردن ما شگفتی‌ها در آستین دارد.
این کتاب مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه از نویسندگان امریکای لاتین است که توسط روبرتو گونسالس اچه‌وریا، استاد ادبیات امریکای لاتین و ادبیات تطبیقی دانشگاه ییل برای دانشگاه آکسفورد گردآوری شده است. کتاب سیر تحول داستان کوتاه امریکای لاتین را از دوره‌ی استعمار تا دوران معاصر بر خواننده روشن می‌کند و هر داستان نماینده‌ی خوبی برای هر دوره است.

ای خواننده‌ی عزیز، خدا نکند هیچ‌وقت به آن احساسی دچار شوید که من آن لحظه دچارش شده بودم! خدا نکند چشمهای‌تان هیچ‌وقت آن اشک‌های طوفانی و سوزان و دلخراشی را ببارد که آن لحظه از چشم‌های من می‌بارید. خدا نکند هیچ‌وقت آن‌طور درمانده و دردمند به درگاه خدا استغاثه کنید که من در آن لحظه می‌کردم. خدا نکند که شما هم مانند من بترسید که مبادا باعث بدبختی کسی شده باشید که از جان و دل دوستش دارید.

وین، پایان قرن نوزدهم. لو سالومه آمده است تا یوزف برویر، پزشک مشهور و استادِ زیگموند فروید را بیابد. او نگران دوستش، نیچه است. برویر باید اندیشمند بزرگ و تنها را که از سردرد شدیدی رنج می‌برد، معالجه کند و او را از این گرفتاری برهاند. ولی نیچه نباید از این جریان بویی ببرد، سالومه از برویر تقاضا کرده که او را معالجه کند. برویر تصمیم می‌گیرد با روش جدید «بیان‌درمانی» که به‌تازگی در مورد بیمار دیگرش آنا او. تجربه کرده، او را درمان کند. برویر برای تشویق نیچه به صحبت‌کردن، وضعیت بیمار جوانش آنا او. را برای او تشریح می‌کند. به‌این‌ترتیب میان برویر آرام و دلسوز، و نیچه حساس و خوددار، دوئل گفتاری تندی به‌وجود می‌آید و هرچه این دو به هم نزدیکتر می‌شوند، برویر بیشتر متوجه می‌شود که فقط در صورتی می‌تواند نیچه را معالجه کند که وی اجازه‌ی این کار را بدهد. یالوم تخیل و واقعیت را در یک شبکه‌ی منسجم با هم ترکیب می‌کند؛ طوری‌که شخصیت‌های برجسته و بزرگِ دورانِ آغاز روان‌درمانی زنده می‌شوند و با ما سخن می‌گویند.
دکتر اروین د. یالوم مدرس روان‌درمانی در دانشگاه استانفورد و نویسنده کتاب‌های درسی روان‌شناسی مانند عشق و جلادش و داستان دیگرِ روان‌درمانی است.

خواجه عبدالله انصاری (481-396 هـ . ق) از ادبا، علما و عرفای برجسته قرن پنجم است. در نظم و نثر قریح سرشار و استعداد ذاتی دارد. نظم او شیرین و نثرش دلنشین و آهنگین است. گفته شده كه دیوان شعر عربی او حاوی شش هزار بیت شعر است و در حدود چهار هزار بیت نیز شعر فارسی از او عمدتا در قالب رباعی و غزل موجود بوده است. اما نثر او در نهایت فصاحت و بلاغت است.

می دونی چه حسی داره وقتی خودتو به سرنوشت می سپری؟ یه جورایی بهت خوشامد می گه. دیگه نه دردی هست، نه ترسی و نه اشتیاق و آرزویی. مرگ، امید بود که داشت با این تسکین به وجود می اومد. به زودی می تونستم ادوارد رو ببینم. ما تو اون دنیا به هم می رسیدیم، چونن مطمئن بودم که خدا مهربونه، خدا هرگز اون قدری بی رحم نیست که ما رو از تسکین تو اون دنیا محروم کنه.