“از همان میانه‌ی قرن دوازدهم مورخّی آلمانی اذغان داشت كه شكل تازه و قابل‌توجهی از سازمان اجتماعی و سیاسی در شمال ایتالیا ظهور كرده است. خصیصه‌ای كه وی تذكر داد این بود كه جامعه‌ی ایتالیا ظاهراً دیگر خصلت فئودالی ندارد. او دریافت كه ‘به‌خصوص همه‌ی زمین‌ها میان شهرها تقسیم شده است’ و این‌كه ‘به‌ندرت می‌توان در كل سرزمین اعیان یا آدم مهمی یافت كه اقتدار شهر را نپذیرد’. توسعه‌ی دیگری كه وی ذكر كرد ــ‌و به‌نظرش حتا اساسی‌تر بود‌ــ این بود كه در شهرها نوعی حیات سیاسی پدید آمده بود كاملاً مغایر با آن تصور فراگیر كه پادشاهیِ موروثی را تنها شكل درست حكومت قلمداد می‌كرد. آن‌ها ‘چنان دل‌بسته‌ی آزادی’ شده بودند كه خود را به‌صورت جمهوری‌های مستقلی درآورده بودند كه هر یك ‘به اراده‌ی كنسول‌ها و نه حكم‌رانان’ اداره می‌شد و آن‌ها را ‘هر سال عوض می‌كردند’ تا یقین شود “شهوت قدرت”شان مهار می‌شود و آزادی محفوظ می‌ماند.” (از متن كتاب) اهداف اصلی‌ای كه اسكینر در این كتاب دنبال می‌كند عبارت‌اند از: 1. دادن گزارشی از متون اصلیِ اندیشه‌ی سیاسی اواخر سده‌های میانه و اوایل عصر نوین؛ 2. روشن‌ساختن مضمون تاریخی كلی‌ای به نام “دولت مدرن” و نحوه‌ی شكل‌گیری آن؛ و 3. نمایاندن شیوه‌ی خاصی برای مطالعه و تفسیر متون تاریخی.

در کتاب حاضر، پس از تأملی بر فرهنگ سیاسی ارمنستان و سیر تحول آن، در بخش نخست، جریان‌های سیاسی این کشور ذیل سه فصل مستقل موردمطالعه و بررسی قرارگرفته‌اند. فصل اول، اختصاص به جریان محافظه‌کاری (جریان راست سیاسی) دارد. در این فصل پس از مطالعه پیشینه تاریخی و ویژگی‌های جریان محافظه‌کاری ارمنی، بیش از 14 حزب بزرگ سیاسی که این نحله فکری و سیاسی را نمایندگی می‌کنند، موردمطالعه و بررسی قرارگرفته است. در فصل دوم، احزاب سوسیالیست و چپ ارمنی همراه با 9 حزب بزرگ سیاسی چپ ارمنستان بررسی‌شده است. در فصل سوم نیز جریان سیاسی لیبرال ارمنی و 9 حزب بزرگ لیبرال ارمنستان موردمطالعه و واکاوی قرارگرفته است. در بررسی کلیه احزاب سیاسی، روند ثابتی به کار گرفته‌شده است.

برای درک ضرورت پرداختن هرچه بیش‌تر به حکومت استبدادی در ایران کافی‌ست به یاد داشته باشیم این نوع حکومت قدمت هزاران ساله‌ای در کشور ما داشته است. باور به محور سریع و همه جانبه چنین پدیده‌ای که به طبع میراث بسیار سنگینی دارد چیزی جز خوش‌خیالی، ساده لوحی و یا عوام فریبی نیست.
در این کتاب عمدتا به «چگونگی» کارکرد حکومت استبدادی پرداخته شده تا به «چرایی» اش، زیرا «چرایی» آن به تاریخ گذشته‌ی ایران مربوط است و نه به دوران معاصر، در دوران معاصر دیگر این حکومت به هیچ ضرورت تاریخی اتکا نداشته است. در بررسی چگونگی حاکمیت و کارکرد این نوع حکومت، برخی شیوه‌های توجیه آن، بعضی از ابزارهای سلطه‌ی آن و نیز جنبه‌هایی از کارکردهای اجتماعی آن مورد توجه بوده است.
در عین حال، پرداختن به استبداد، پرداختن به «خود» است. زیرا به واسطه‌ی رابطه‌ی خدایگان-بنده که حکومت استبدادی به آن متکی است «بنده» ای باید باشد که «فرد» ی در خدایگانی هویت و امنیت یابد و به رسمیت شناخته شود. پس، پرداختن به استبداد، پرداختن به «خود» است، به این که ما ایرانیان چه بوده‌ایم و چه هستیم.

مجموعه مقالاتی در مورد بررسی روابط کشورهای اروپایی با نظام جمهوری اسلامی ایران و تعامل آنان با این کشور است. در این مقالات ابتدا به بحث در مورد دیدگاه حزب محافظه‌کار بریتانیا در قبال اتحادیه اروپا پرداخته شده و پس از آن با توجه به روند روزافزون مشکلات اقتصادی در کشورهای اروپایی، سیاست اتحادیه اروپا در زمینه همگرایی بیشتر بین کشورهای اروپایی و نیز سایر کشورهای مستقل دنیا مانند ایران، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نویسنده در همین زمینه به چشم انداز سیاست خارجی کشورهایی مانند: آلمان، ایتالیا، پرتغال، اسپانیا و … در زمینه همگرایی در بین کشورهای اروپایی و تعامل آنان با ایران اشاره نموده و علل تلاش آنان در نزدیکی با ایران را بیان نموده است.