سیاست از خرد نشات می گیرد و سیاست های مطلوب با شناخت واقعیت آغاز می شود. از آنجا که با تصورات نمی توان جریان امور را مدیریت کرد، زمامداران یک کشور برای تدوین راهبردهای مناسب جهت نیل به اهداف، لازم است محیطی را که در آن کنش دارند به دقت واکاوی کنند. جوزف نای سیاست شناس و مهم ترین نظریه پرداز قدرت نرم، در جدیدترین اثر خود با دورنگاهی راهبردی و رخنه به درون جعبه ی سیاه قدرت و انتشار رهنامه ی کاربرد قدرت در آینده، به بحث درباره ی همین موضوع و ماهیت دگرگون شده ی آن می پردازد. سلسله تحولات اخیر جهان سیاست که به گورکن ایدئولوژی های فرتوت و پوسیده تبدیل شده است، اهمیت کتاب نای را بیشتر آشکار می سازد. رهبرانی که دیگر به زمانه ی ما تعلق ندارند قدرت را بر حسب تعداد کلاهکهای هسته ای، توان و ظرفیت نظامی تعریف می کنند. به گفته ی نای، نقش قدرت نظامی در ساختاربندی سیاست جهان احتمالا در قرن بیست و یکم همچنان تداوم خواهد یافت، اما بی شک سودمندی و کارامدی قرن نوزده و بیست را برای حکومت ها نخواهد داشت. می توان ادعا کرد که کتاب نای در زمره ی کتاب های بالینی درباره ی ماهیت متغیر قدرت در جهان امروز است زیرا تیزکاوی و ژرف یابی آن حاصل دهه ها اهتمام و پژوهش او پیرامون مسئله ی قدرت بوده است. این اثر اطلاعات ارزشمندی در اختیار سیاست گذارانی که از درک تغییرات ناتوان نیستند قرار می دهد، چرا که همچون تور بزرگی کمابیش تمام پویاییهای مفهوم قدرت را شکار کرده است. کتاب نای همچون منشوری است که هر حکومتی می تواند از درون آن نقاط ضعف خود را ببیند و نیز از راه کارهایی که در آن گنجانده شده است بهره ی لازم را ببرد

رجب طیب اردوغان

رجب طیب اردوغان که ریشه‌اش در اصل به ریزه برمی‌گردد، در ۲۶فوریۀ۱۹۵۴ در استانبول متولد شد. وی در سال ۱۹۶۵ از مدرسۀ ابتدایی «قاسم‌پاشا پیاله» فارغ‌التحصیل شد و تحصیلات دبیرستانش را در مدرسۀ «امام خطیب» استانبول در سال ۱۹۷۳ تمام کرد.

دبیرستان امام خطیب یک دبیرستان حرفه‌ای مذهبی بود. اردوغان پس از موفقیت در امتحانات لازم برای شرکت در دوره‌های اضافی، از دبیرستان «ایوب» نیز دیپلم گرفت. وی، دیپلم فارغ‌التحصیلی خود را در سال ۱۹۸۱ از دانشکدۀ اقتصاد و علوم اداری دانشگاه مِرمِره دریافت کرد.

اردوغان از همان دوران جوانی، زندگی اجتماعی خود را با سیاست درآمیخت. وی از سال ۱۹۶۹ تا ۱۹۸۲، به‌طور فعال فوتبال را دنبال می‌کرد که این امر،‌ اهمیت روحیه و کار تیمی را در سال‌های جوانی به او فهماند. این سال‌ها، مصادف با زمانی بود که اردوغانِ جوان و ایدئال‌گرا، به مسائل اجتماعی و ملی علاقه‌مند شد و پا به عرصۀ فعال سیاست گذاشت.

با توجه به اینکه اردوغان در سال‌های دبیرستان و نیز در انجمن ملی دانشجویان ترکیه حضور فعالی داشت، در سال 1976، رئیس شاخۀ جوانان بی‌اوغلو و همان سال نیز رئیس شاخۀ جوانان استانبول (MSP) انتخاب شد. وی با حفظ این سمت تا سال 1980 و با تعطیلی احزاب، ‌به‌عنوان مشاور و مدیر ارشد بخش خصوصی در دورۀ 12 سپتامبر فعالیت کرد.

اردوغان با حزب رفاه که در سال ۱۹۸۳ تأسیس شده بود به عرصۀ فعالیت‌های سیاسی بازگشت و در سال ۱۹۸۴ به‌عنوان رئیس منطقه‌ای حزب رفاه در بی‌اوغلو انتخاب شد. در سال ۱۹۸۵، وی رئیس استانی حزب رفاه در استانبول شد و در همان سال به عضویت هیئت اجرایی مرکزی حزب رفاه درآمد.

رجب طیب اردوغان با ایجاد سازمانی جدید پروژه‌هایی را انجام داد که هدف آن اصرار به مشارکت زنان و جوانان در سیاست بود. این سازمان، در دورۀ تصدی او در سِمتِ سرپرست استانی استانبول، الگویی برای سایر احزاب سیاسی بود.

ازاین‌رو گام‌های مهمی در جهت کمک به سیاست برداشت و مورد حمایت و احترام توده‌های مردم قرار گرفت. این پروژه، در انتخابات شهرداری در بی‌اوغلو در سال ۱۹۸۹، موفقیت بزرگی را برای حزب رفاه به ارمغان آورد و از نظر مطالعاتی در این حزب، در سراسر کشور، به‌عنوان نمونه‌ای خوب برای دیگران لحاظ می‌شد.

در انتخابات محلی ۲۷مارس۱۹۹۴، اردوغان، شهردار کلان‌شهر استانبول برگزیده شد. وی در طول مدت مسئولیتش در مقام شهردار، به‌واسطۀ استعدادهای سیاسی و اهمیتی که به کار تیمی و مدیریت موفق در منابع انسانی و مسائل مالی می‌داد، توانست برای مشکلات دائمی استانبول راه‌حل‌های صحیحی ارائه دهد.

با قراردادن صدها کیلومتر خط لولۀ جدید، مشکل آب برطرف شد. با ایجاد مدرن‌ترین امکانات بازیافت، مشکل زباله برطرف شد و با پروژه‌های گاز طبیعی که در دورۀ ریاست‌جمهوری اردوغان توسعه یافته بود، مشکل آلودگی هوا پایان یافت. درخصوص ترافیک و گرۀ حمل‌ونقل، بیش از پنجاه پل و گذرگاه و آزادراه احداث و پروژه‌های بیشتری برای راهنمایی سایر دولت‌ها در شهر ساخته شد.

رجب طیب اردوغان از زمان مصطفی کمال آتاتورک، بنیان‌گذار ترکیۀ مدرن، بیش از هر رهبر دیگری قدرتش را تثبیت کرده است. وی سیاست ترکیه را متحوّل کرده، با کودتایی نظامی روبه‌رو شده و قانون اساسی کشور را بازنویسی کرده تا به ریاست‌جمهوری خود قدرت بیشتری بدهد؛ اما سبک مبارزاتی و غرایز خودکامه‌اش باعث بروز انتقاداتی از سوی منتقدان داخل و خارج کشور شده است.

در حال‌ حاضر، بزرگترین مشکل وی اقتصاد است. بیکاری نزدیک به 14درصد است و تورّم دو رقمی باقی مانده و همه‌گیری همه‌گیرتر می‌شود. رئیس‌جمهور و حزب عدالت و توسعۀ (AKP) وی برای همۀ این موارد هزینۀ سیاسی می پردازند.

رئیس‌جمهور اردوغان در تعدادی از نظرسنجی‌های اخیر، «اکرم امام اوغلو»، رقیب خود، را در مصاف‌های رُودررُو عقب نگه داشته است. یک نظرسنجی اخیر در نشریۀ «گزارش ترکیه» نشان داد که سهم حزب عدالت و توسعه در انتخابات احتمالی برای اولین‌بار به زیر ۳۰درصد رسیده است. تمایل اردوغان به کسب اجازه از سوی رئیس کل جدید بانک مرکزی برای افزایش شدید نرخ بهره در اواخر سال ۲۰۲۰، با فرونشاندن تورم و جذب سرمایه‌گذاری‌های خارجی سبب تثبیت شرایط شده است.

اردوغان ممکن است به نوعی به سیاست‌های سریع اقتصادی برگردد؛ چیزی که در وهلۀ اول ترکیه را بسیار شکننده کرده است. در این میان، با وجود کمبود نان، اردوغان جولانگاه‌هایی را راه انداخته است و امیدوار است که از این طریق پایگاه خود را حفظ کند و از شرایط سخت دور شود. زمانی که دانشجویان به انتخاب فردی سیاسی و وفادار به اردوغان و در مقام رئیس یکی از دانشگاه‌های بزرگ اعتراض کردند، وی همچون تروریست به آن‌ها حمله کرد و بسیاری دستگیر شدند.

او با درخواست تغییر در قانون اساسی، مبارزه‌ای سیاسی را آغاز کرده است. تعییرات مدِّ نظر او، به رئیس‌جمهور اختیارات جدیدی را می‌دهد که از نظر او لازم است؛ باوجوداین، وی مطمئن است که نمی‌تواند رأی اکثریت مورد نیاز برای تصویب در پارلمان را به دست آورد.

اردوغان همچنین سخت تلاش کرده است تا غرور ملی را برانگیزد. در ماه مارس ۲۰۲۱، وی متعهد شد صدمین سالگرد تأسیس ترکیۀ مدرن را با مأموریتی فضایی جشن بگیرد که به «اولین تماس با ماه» منتهی می‌شود و به دنبال آن، مأموریتی با سرنشین انجام می‌گیرد. نتایج ضعیفِ نظرسنجی دربارۀ وی نشان می‌دهد که اولویت‌های مردم کاملاً جدی‌تر از این مسائل است.

اردوغان همچنین به اهداف پیش‌بینی‌شدۀ بیشتری روی آورده است. در ۸فوریه، او اشاره کرد که خبرهای خوبی را در جبهۀ امنیتی منتشر می‌کند؛ اما پس از آن، ارائۀ طرحش برای نجات گروگان‌های ترک، که جدایی‌طلبان کرد در شمال عراق آن چند ترکیه‌ای را اسیر کرده بودند، فاجعه‌بار شد و ناگزیر تا سخنرانی تلویزیونی پیروزمندانه‌اش را، که قبلاً وعده داده بود، لغو کند.

خبر بعدی حاکی از آن بود که دولت اردوغان بیش از هفت‌صد نفر، از جمله اعضای یک حزب سیاسی طرفدار کردها، را به گمان ارتباط با جدایی‌طلبان دستگیر کرده است. او گویی تلاش می‌کند تا فعالیت آن حزب را به‌طور کامل ممنوع کند و باعث ایجاد منبع اصطکاکی جدید در داخل و خارج ترکیه شود.

در واقع، برخورد شدید اردوغان با مخالفان داخلی، به تنش با سایر دولت‌ها دامن می‌زند. به هر حال، جو بایدن، رئیس‌جمهور ایالات متحده و رهبران اتحادیۀ اروپا بسیار بیشتر از دونالد ترامپ به دموکراسی و احترام به حقوق بشر اهمیت می‌دهند؛ اما مسائل زیادی وجود دارد که میان ترکیه و غرب جدایی می‌اندازد.

به‌گفتۀ روزنامۀ تایم، خرید سامانۀ موشکی اس۴۰۰ روسی توسط ترکیه به‌عنوان عضوی از ناتو، علی‌رغم مخالفت ایالات متحده و کشورهای اروپایی، مایۀ نفاق و دشمنی بود. دادگاه آتی هالک‌بانک، بانک دولتی ترکیه‌ای وام‌دهنده در شهر نیویورک، به اتهام کمک به ایران برای فرار از تحریم‌ها، برای اردوغان خجالت‌‌آور بود.

اردوغان، اعتراض‌های اتحادیۀ اروپا را در قبال صدور مجوزِ اکتشاف نفت در مناطق مناقشه‌انگیز در شرق مدیترانه نادیده گرفت. این ماجرا در حال حاضر در دست بررسی است. اردوغان سال ۲۰۲۰ نیز اعلام کرد که دروازه‌های اروپا را به روی پناه‌جویانی باز کرده است که دولت ترکیه به‌عنوان بخشی از توافق با اتحادیۀ اروپا به آن‌ها اسکان داده بود. او با اعلام این خبر، بحران ایجاد کرد. به‌تازگی، پس از اینکه ترکیه یک کشتی پیمایشی را به مناطقی از دریای اژه فرستاد، مقامات ترکیه با علم به اینکه این اقدامْ خشم آتن را برانگیخته است، شاکی شدند از اینکه هواپیماهای جنگی یونان به کشتی ترکیه‌ای را آزار رسانده‌اند.

اردوغان، همچنین با اصرار بر پیداکردن راه حلی دو جانبه میان ترکیه و قبرس، به مخالفت با برنامه‌های اتحادیۀ اروپا برای اتحاد مجدد در قبرس ادامه می‌دهد. وی می‌تواند به رابطۀ پایدار با روسیۀ ولادیمیر پوتین امیدوار باشد؛ اما این امیدواری، بستگی به این دارد که آیا آتش‌بس در اطراف شهر ادلب سوریه به قوت خود باقی می‌ماند یا خیر.

شهر ادلب جایی است که سرکوبی دیگر از سوی ارتش سوریه با حمایت روسیه می‌تواند موجی از پناهندگان را به مرز ترکیه روانه کند. ترکیه همچنین در جریان تقابل اخیر با ارمنستان در حمایت از آذربایجان و در جنگ داخلی لیبی و قفقاز مداخله کرده است. تاریخ نشان می‌دهد که رهبر مستبد ترکیه در داخل و خارج از کشور، حتی آشفته‌تر و ستیزه‌جویانه‌تر عمل خواهد کرد؛ چرا که اقتصاد کشورش بیشتر بر آیندۀ سیاسی او سنگینی می‌کند.

نظریه پردازی در باب گذار به دموکراسی و یا جامعه شناسی سیاسی گذارهای دموکراتیک که در طی بیست سال اخیر به ویژه در کشورهای انگلیسی زبان گسترش چشمگیری پیدا کرده و ادبیات وسیعی به وجود آورده است موضوع مقالات این مجموعه است که عبارت اند از: “موج جدید نظریه های گذار به دموکراسی/ حسین بشریه”، “زمینه های سیاسی و اجتماعی فروپاشی رژیم های غیر دموکراتیک و گذار آن ها به دموکراسی/ حسین بشریه”، “موانع گذار به دموکراسی در ایران/ حسین بشریه”، “آیا همه ی دنیا می تواند دموکراتیک شود/ لاری دیاموند، ترجمه ی الناز علیزاده اشرفی”، “مردم دموکراسی را چگونه می بینند/ لاری دیاموند، ترجمه ی منصور انصاری”، “مشکلات گذارهای همزمان/ لسلی الیوت آرمیجو، توماس جی. بی یراستکر، و ابراهام ف. لاونتال، ترجمه ی ابوالفضل دلاوری”، “سازمان های بین المللی و ظهور دموکراسی/ مری کمرفورد کوپر، ترجمه ی علی رضا نامور حقیقی” و “چالش ها و فرصت های فرا روی گذار به دموکراسی/ منصور انصاری”.

«چگونه دولت با ابزارهایی که در اختیار دارد، می‌تواند رفتارهای روزمره شهروندان را به نفع صلاح عمومی جامعه تغییر دهد؟» این پرسش، درون‌مایه محتوای این کتاب را تشکیل می‌دهد. اما پاسخ به آن هرگز کار ساده‌ای نیست و بیش از هر چیز به پاسخ به این پرسش بستگی دارد که «رفتارهای ما عمدتا چگونه شکل می‌گیرد؟» صرفا از روی آگاهی، ترس از مجازات و یا کسب نفع بیشتر؟ یا عواملی بسیار فراتر از این‌ها؟
این کتاب، ترکیبی از یافته‌های سیاست‌گذاران عمومی، اقتصاددانان رفتاری و روانشناسان را به کار می‌گیرد تا به این پرسش‌ها پاسخ دهد. «تلنگر» در عنوان این کتاب، در واقع برگردانی است از واژه Nudge که اولین بار توسط ریچارد تیلر، برنده جایزه نوبل اقتصاد سال ۲۰۱۷ و همکار وی کس سانستین، در ادبیات حوزه عمومی به‌کار برده شد

تنظیم روابط قوای سه‌گانه و حل اختلاف میان آنها موضوعی است كه بسیاری از تدوین‌كنندگان قوانین اساسی كشورهای مختلف بدان اندیشیده‌اند و در اهمیت آن بر طبل حاكمیت قانون كوبیده‌اند. اختلاف، چالش و ناهماهنگی در روابط قوا اجتناب­ناپذیر است، اما آن­چه مهم می‌نماید سامان­دهی و انتظام بهینه و كارآمد آن براساس حاكمیت قانون، تفكیك قوا و در نهایت كارآمدی و مسئولیت­پذیری قوا باشد.

پژوهش حاضر «نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران» را در برمی‌گیرد؛ با این حال، نگاهی تطبیقی در این خصوص خالی از لطف نخواهد بود. از این رو، پس از بررسی مفاهیم و مبانی این موضوع، الگو­ها و سازوكارهای غیربومی حل اختلاف و تنظیم روابط قوا مورد بررسی قرار می‌گیرند. علاوه بر این، كالبدشكافی سوابق تاریخی و پیشینة حل اختلاف و تنظیم روابط قوا به خصوص در نوع بومی آن همواره چراغ راه آینده است و روشن است پژوهش پیش­رو نیز خود را از آن بی­نیاز نمی‌داند.

همان گونه که نام کتاب یعنی روش های عملی مانیتیسم ، هیپنوتیسم و تلقین نشان می دهد ما در این اثر با پدیده هیپنوتیسم به شکلی مبسوط و دقیق آشنا می شویم. و تعاریف مختلفی از آن را مورد بررسی قرار می دهیم.
هیپنوتیزم نوعی بیماری انسانی است که شامل توجه متمرکز ، کاهش آگاهی محیطی و افزایش توانایی پاسخ به پیشنهادات پرسش کننده است.

نظریه های رقابتی در توضیح هیپنوتیزم و پدیده های مرتبط وجود دارد. نظریه های مختلف ، هیپنوتیزم را به عنوان یک حالت ذهنی یا خلسه تغییر یافته می دانند ، که با سطح آگاهی متفاوت از حالت آگاهی عادی مشخص می شود

در هنگام هیپنوتیزم گفته می شود که فرد تمرکز خود را افزایش داده و پاسخ بیشتری به پیشنهادات داده است. هیپنوتیزم معمولا با القای خواب آور شامل یک سری دستورالعمل ها و پیشنهادات اولیه آغاز می شود. استفاده از هیپنوتیزم برای اهداف درمانی “هیپنوتیزم درمانی” نامیده می شود ، در حالی که استفاده از آن به عنوان نوعی سرگرمی برای مخاطبان به عنوان “هیپنوتیزم مرحله ای” ، نوعی ذهن گرایی شناخته می شود.

هیپنوتیزم برای مدیریت درد “به احتمال زیاد درد حاد و مزمن را در اکثر افراد کاهش می دهد” . اما برای برخی از مشکلات دیگر ، به عنوان مثال ترک سیگار ، محققان در مورد درمان هیپنوتیزم نتایج مختلفی را گزارش کردند. استفاده از هیپنوتیزم به عنوان نوعی درمان برای بازیابی و تلفیق ضربه اولیه ، در جریان اصلی علمی بحث برانگیز است. تحقیقات نشان می دهد که هیپنوتیزم کردن یک فرد ممکن است به شکل گیری خاطرات نادرست کمک کند. و اینکه هیپنوتیزم “به افراد در یادآوری دقیق تر وقایع کمک نمی کند”.
این مجلد را به 5 کتاب تقسیم کرده است . کتاب اول : بررسی مختصر چهار عنصر تأثیرگذاری و نفوذ (شخصی ) کتاب دوم : دوره عملی دستیابی به پدیده های رایج مانیتیسم و هیپنوتیزم ، کتاب سوم : پدیده های فراروانی استثنایی . کتاب چهارم : واسطه گری و کتاب پنجم شامل کاربرد مانیتیسم ، تلقین و تأثیر روانی در درمان بیماری ها.

در سیاست می‌خوانیم تا بدانیم:
● ماهیت جامعه‌ی خوب چیست؟
● آیا در دوران جهانی‌شدن، ملت آینده‌ای دارد؟
● آیا انتخابات دموکراسی را ارتقا می‌بخشد یا فقط آن را منظم و کنترل می‌کند؟
● حکومت چگونه سازمان یافته است؟
● آیا می‌توان ساختارهای حکومت را اصلاح کرد؟
● چرا برخی نظام‌های سیاسی موفق‌تر از نظام‌های دیگرند؟
سیاست، موضوعی پرجاذبه و هیجان‌انگیز و درعین حال بسیار فراگیر و دربرگیرنده‌ی عرصه‌های گوناگونی مانند حکومت مقایسه‌ای، فلسفه‌ی سیاسی، روابط بین‌الملل، و اقتصاد سیاسی است. کتاب سیاست رهیافتی نو و درونی به این موضوع است؛ کتابی برانگیزنده، کوتاه‌گو، آسان‌فهم برای همه، و به‌راستی آغازگر بررسی همه‌سونگر سیاست، که از چشم‌اندازی جهانی نوشته شده است، و موضوع‌های تازه‌ای مانند جهانی‌شدن، منطقه‌گرایی، گرایش به گوناگونی فرهنگ‌ها یا چندگانگی فرهنگی، تأثیر رسانه‌های همگانی، شکل‌های نو ارتباطات سیاسی و گذار از حکومت به حکومتداری را هم مطرح می‌کند.
از ویژگی‌های کتاب این است که:
● موضوع‌های اصلی هر فصل در آغاز آن و خلاصه‌ای سودمند و فراگیر از مطالب فصل در پایان ارائه شده است.
● پرسش‌هایی برانگیزنده‌ی بحث بیشتر مطرح شده است.
● اصطلاحات اصلی و مفهوم‌ها برجسته، روشن، و به‌سادگی توضیح داده شده‌اند.
● آگاهی‌هایی درباره‌ی متفکران اصلی اندیشه‌ی سیاسی داده شده است.
● برای مطالعه‌ی بیشتر منابعی پیشنهاد شده است.
● فهرستی از اصطلاحات سیاسی در پایان کتاب ارائه شده است.
● به مفهوم‌های اصلی و اندیشه‌های متفکران بزرگ در سراسر کتاب ارجاع شده است.