ای آزادی چه زندان ها برایت کشیده ام؛و چه زندانها خواهم کشید و چه شکنجه ها تحمل خواهم کرد.اما خود را به استبداد نخواهم فروخت.من پرورده آزادیم.استادم علی است.مرد بی بیم و بی ضعف و پر صبر،و پیشوایم مصدق،مرد آزاد.مرد.که هفتاد سال برای آزادی نالید.من هر چه کنند،جز در هوای نو دم نخواهم زد.اما،من به دانستن از تو نیازمندم،دریغ مکن،بگو هر لحظه کجایی،چه میکنی؟تا بدانم آن لحظه کجا باشم،چه کنم؟…

در حقیقت پیدایش و تحول رویکردها و الگوهای جدید در حوزه‌ی حکومت‌های محلی و مدیریت شهری تلاشی است برای یافتن شیوه‌هایی کارآمدتر برای پاسخ‌گفتن به انبوه نیازها و مسائلی که شهرهای بزرگ، پیچیده و پویای امروز گرفتار آن‌ها هستند. محتوای اصلی همه‌ی این کوشش‌های نظری و عملی درس‌آموختن از تجربه‌های جهانی و بهره‌گرفتن از آن‌ها در راه توسعه‌ی پایدار سرزمین، بهسازی زندگی شهری و رضایت همه‌ی شهروندان است. مجموعه مقالات حاضر کوششی جمعی و هدفمند برای شناخت و فهم محتوای اصلی مفاهیم و واژگان حکم‌روایی شهری و چگونگی بهره‌مندی از آن‌ها در شرایط کنونی ایران است که با شتاب به سوی شهری‌شدن و پیامدهای فزاینده‌ی آن پیش می‌رود.

پروفسور بوزورث در این كتاب تصویری از ایتالیا را در دوران فاشیسم ترسیم می كند. در حقیقت وی به معرفی رویدادهایی می پردازد كه از اواخر قرن نوزدهم زمینه ایجاد فاشیسم را فراهم كرده بود. نویسنده با ارائه ادله كاملاً مستند، علمی و تاریخی تك‌تك شخصیت‌هایی را معرفی می كند كه به ظهور و دوام فاشیسم یاری دادند. این شخصیت‌ها كه بودند؟ آیا بدون آنها موسولینی می توانست فاشیسم را مستقر كند؟ و دهها سؤال دیگر از این دست را این كتاب پاسخ داده است.

این کتاب به درد کسانی که همه ی چیزهای مهم را در مورد «سوسیالیسم واقعا موجود» می دانند نمی خورد. نزد آدم های خوشبختی که حقایق لایزال در باب این یا آن فرقه ی سیاسی چپ را به ارث برده یا پذیرفته اند، وظیفه ی اصلی دانش پژوهی چیزی نیست جز حاشیه نگاری های تجربی در تایید ادعای رهبری آنان. در نتیجه، برای این جماعت پرسش اصلی درباره ی این کتاب احتمالا چنین چیزی است: «نویسنده با ماست یا بر ما؟» و خلاصه این که این کتاب به درد نظرکرده ها می خورد یا نه. اما من خوانندگانی را در نظر می گیرم که با پرسش آغاز می کنند نه با پاسخ. چه بود این پدیده ی مشهور به «سوسیالیسم واقعی» یا «سوسیالیسم واقعا موجود»؛ این تعبیر که رهبران بعضی کشورها در قرن بیستم ابداع کردند تا تجربه ی واقعی خود را از ایده های صرفا نظری سوسیالیستی متمایز کنند؟ ویزگی های آن چه بود؟ این نظام چگونه بازتولید می شد؟ و چرا سرانجام در برابر سرمایه داری واداد بی آنکه طبقه ی کارگر، که از قرار از آن بهره می برد، مقاومتی به خرج بدهد؟

رهبران اقتداگر در عمل کما بیش برای حفظ قدرت خود تنها به بخش کوچکی از جامعه نظیر جمعی از ژنرال های ارتش،مدیران عالیرتبه و همین طور فامیل و وابستگان خود متکی اند تا از حضور آنها در قدرت حمایت کنند.از آنجا که رهبران اقتداگر برای ماندن در قدرت تنها به حمایت جمع کوچکی از افراد جامعه محتاجند به راحتی و گشاده دستی می توانند به آن ها باج دهند نو در مقابل نیز آن جمع کوچک به واسطه مزایا و ثروتی که از این طریق به دست می آورند هیچ گاه حاضر نمی شوند رهبر اقتدا گری آن ها از حکومت خلع شود چون در آن صورت آنها نیز از آن مزایا محروم می شوند.آن ها هر کار از دستشان برآید انجام می دهند تا رئیس همچنان در قدرت بماند.به همین جهت شهروندان را به شدیدترین وجه ممکن سرکوب،مطبوعات آزاد را ساکت و معترضان را به شدت تنبیه می کنند.آنها با انواع شکنجه،قتل و آزارو اذیت تاش می کنند رئیس همواره در جایگاه ریاست باقی بماند و این روند مادام که حق حساب آن ها برسد و سبیلشان چرب شود ادامه خواهد داشت.