اگر مثل پوملو یک فیل فیلسوفِ صورتی کوچولو بودی، با خرطومِ درازت چه‌کار می‌کردی؟ مثلاً با خرطومت کلاهِ گِرد و پیچ‌پیچی درست می‌کردی؟ یا از شاخه‌های گوجه‌فرنگی آویزان می‌شدی و تاب می‌خوردی؟ یا اینکه با خرطومت توت‌فرنگی‌های خوشمزه و رسیده را از بالای بوته‌ها می‌چیدی؟
پوملو، فیل صورتیِ فیلسوف، وقتی خوشحال است، ابرها را می‌شمارد! یا اینکه توی پوستِ گردو می‌نشیند و روی شبنمِ برگها قایق‌سواری می‌کند.

تو چی؟ دوست داری وقت‌هایی که خیلی خوشحالی، چه‌کار کنی؟

پوملو، فیل فیلسوفِ صورتی، هنوز خوب دنیا را ندیده بود. یک روز صبح دلش خواست ببیند دور و بَرش چه خبر است.
اولش افتاد توی قوریِ آشپزخانه. بعد هم لنگه‌جورابی را دید که توی اتاق افتاده بود.

پوملو نمی‌دانست جوراب چیست؟ فکر کرد یک تونل تنگ و کوتاه است. رفت توی تونل… بو میداد.

پوملو فیل صورتیِ کنجکاو و متفاوتی بود. او گشت و گشت و با چیزهای ناشناخته‌ی زیادی آشنا شد.

اگر تو هم دوست داری با دنیای ناشناخته‌ها آشنا شوی، خرطومِ پوملو را بگیر و همراه او برو به دیدن ناشناخته‌ها…