این کتاب به‌تدریج نوشته شد. بیشتر به‌صورت مقاله‌هایی برای ماهنامه فرهنگ توسعه، برای طرح درس‌هایی تاحدی پراکنده اما متوجه مسائل اساسی در باب اقتصاد سیاسی کم‌توسعگی.

شماری از بخش‌های این کتاب تاکنون چاپ و منتشر نشده‌اند؛ اما آنها که قبلاً در نشریات به چاپ رسیده بودند یا در سخنرانی‌ها ایراد شدند، قطعاً تجدیدنظر و بازنگری شدند. بخش‌هایی نیز به‌هنگام تدوین نهایی کتاب نوشته شدند که خود بر مطالعات و یادداشت‌های پیشین استوار بودند. آمارها تا حد ممکن به‌هنگام شدند، زیرنویس‌هایی را اضافه کردم، فهرست منابع دقیق تنظیم شدند و در آخر هر فصل آمدند و مهم‌تر اینکه نادرستی‌های نوشتاری چاپی تصحیح شدند. البته بحث و اظهارنظر و انتقادهایی که به سلسله مقاله‌های این کتاب وارد شدند مدنظر قرار گرفتند و این خاصیت این‌گونه کتاب‌نویسی است.

به‌ هر تقدیر، این کتاب همه بحث‌های اقتصاد سیاسی کم‌توسعگی، یعنی مباحث مربوط به تولید، توزیع، طبقاتی و فعالیت بخش خصوصی، سلطه کشورهای پیشرفته مسائل امپریالیزم، روابط بین‌الملل، قدرت سیاسی مربوط به شرایط اقتصادی، سیاسی دولت و جز آن را در بر نمی‌گیرد. این کتاب آموزش منظم روش‌شناسی و اصول و مبانی اقتصاد سیاسی کم‌توسعگی را نیز برعهده ندارد؛ اما ادعای کتاب این است که بحث‌هایی را در زمینه عمده‌ترین مسائل کم‌توسعگی و اقتصاد سیاسی کشورهای کم‌توسعه مطرح می‌کند و به انتظار پاسخ و واکنش علاقه‌مندان می‌ماند.

«در اعماق سرزمین چین، ماندارینی زندگی می‌کند که بسی ثروتمندتر و توانگرتر از هر پادشاهی است که در افسانه یا در واقعیت تاریخی از آن صحبت شده. تو هیچ‌چیز درباره این مرد بسی توانگر نمی‌دانی، نه اسمش را می‌دانی و نه کنیه‌اش را؛ نه چهره‌اش را دیده‌ای و نه آگاهی از جامه ابریشمی زربفتی که به تن دارد. برای آنکه تو وارث ثروت بیکران و نامحدود او شوی، کافی است زنگی را که کنارت روی کتاب است به صدا درآوری…»

داستان ماندارین درواقع مانیفست فلسفی اسا د کی‌روش است. این داستان از نقد جامعه پرتغال فراتر می‌رود؛ اسا د کی‌روش درواقع با ماندارین انسان را دربرابر پارادوکس همیشگی قرار می‌دهد؛ قدرت و ثروت و شهوت.

بزرگ علوی، نویسنده و روشنفکر مشهور معاصر است که از پیشگامان عرصه داستان‌نویسی نوین در ایران محسوب می‌شود. معروف‌ترین اثر او، مجموعه داستان‌های گیله مرد است که از داستانی با همین نام و هشت داستان دیگر به نام‌های دزاشیب، نامه‌ها، یک زن خوشبخت، رسوایی، یه ره نچکا، خائن، اجاره‌خونه و پنج دقیقه پس از دوازده تشکیل شده است.

داستان گیله مرد حکایت زندگی دهقانی روستایی است که در جنگل‌های گیلان اتفاق می‌افتد. او یک مبارز شورشی است که علیه ستم‌های حاکم قیام کرده و همسر او به دست مأموران کشته شده است. داستان در دو بخش بیرون و درون اتفاق می‌افتد. بخش بیرون از تعاملات دو مأموری که گیله مرد را به پاسگاه می‌برند تشکیل شده که یکی از آن‌ها بدذات است و با کنایه و توهین گیله مرد را می‌آزارد. دیگری اما ساکت است و زندانی را در سکوت همراهی می‌کند. این خاموش‌بودن مأمور دوم خود برای گیله مرد آزاردهنده است.

بخش درونی رمان درون ذهن گیله مرد سپری می‌شود و به افکار او درباره صغرا، همسر محبوبش که بی‌گناه کشته شد و طفل شش‌ماهه‌ای که با مرگ مادر در کومه جا مانده و سرنوشت نامعلومی دارد، می‌پردازد.

هملت را باید مشهورترین نقش نمایشی جهان دانست. علاقه‌ مردم به شخصیت او و به نمایشنامه‌ شکسپیر که سرگذشت او را بازمی‌گوید، از آغاز بسیار بوده و هنوز ادامه دارد. هنوز درباره‌ این شخصیت کتاب‌ها می‌نویسند و برداشت‌های اجرایی از آن بر صحنه‌ها پرشمار و متفاوت است.

زنده‌بودن و اهمیت‌داشتن همیشگی هملت مانند انگشت‌شماری از شخصیت‌های داستانی، به این علت است که تجربه‌های او، آن‌گونه که در نمایشنامه می‌آید، تجربه‌های شخصی و خفته‌ ما را بیدار می‌کند. این گفته به آن معنا نیست که همه‌ ما درپی انتقام خون پدر هستیم یا یکی از نزدیکانمان را نفرین می‌کنیم، با عشقی شوم و بدفرجام سروکار داریم یا رویدادهای زندگی‌مان با پیرنگ این نمایش شکسپیر شباهتی نزدیک دارد. به‌معنای این نیز نیست که هملت در رویارویی با دشواری‌های زندگی شیوه‌ای به‌کار می‌گیرد که با واکنش‌های طبیعی و درونی ما کاملاً همخوانی دارد. در کشورهای انگلیسی‌زبان می‌‌گویند که هملت برای هیچ‌کس موضوع تازه‌ای نیست؛ زیرا همه‌ کتاب‌خوان‌ها نام او را در کتابی دیده و به احتمال زیاد داستانش را خوانده‌اند و برخی که اهل پژوهش و بررسی‌اند با تأملات و احساسات پرشور هملت آشنایی دارند. ما خود نیز، چون در ورطه‌ دشواری‌ها قرار گیریم، احساساتی همانند احساسات او خواهیم داشت و همچون او با تأمل بسیار فرازوفرود رویدادها را خواهیم سنجید.

این کتاب به‌دلیل تازگی ماندگارش، همیشه محبوب همه‌ نسل‌ها بوده و بیش از 120 بار در کشورهای انگلیسی‌زبان در قطع‌ها‌ی کوچک و بزرگ به چاپ رسیده، و برپایه‌ آن فیلم‌ها‌ی متعدد ساخته شده است که نخستینش فیلمی بود صامت محصول 1915 و تازه‌ترینش فیلمی محصول 2007. این کتاب نثری چندان زیبا و داستانی چنان جذاب دارد که پس از گذر دوازده دهه از انتشار آن در سال 2010 در دابلین، کتاب سال شناخته شد.

دوریان گری جوان خوش‌سیما و برازنده‌ای است که تنها به زیبایی و لذت پایبند است و هنگامی که دوست نقاشش از او چهره‌ای در کمال زیبایی و جوانی می‌سازد، او از اندیشه گذشت زمان و نابودی جوانی و زیبایی در اندوه عمیقی فرومی‌رود، پس در همان لحظه آرزو می‌کند که چهره خویش پیوسته جوان و شاداب بماند و درعوض، گذشت زمان و پیری و پلیدی‌ها بر تصویر او نشانه‌ای باقی بگذارد و پس از مدتی متوجه می‌شود که آرزویش برآورده شده؛ ولی یکی از دوستان او به نام «لورد هنری» کم‌کم او را به راه‌های پلید می‌کشاند و تصویر دوریان گری، به‌مرور، پیرتر، پلیدتر، و کریه‌تر می‌شود. او به‌مرور تا جایی پلید می‌شود که اولین قتل خود را انجام می‌دهد و خود «بسیل هاوارد»، نقاش آن تصویر را می‌کشد. دوریان ‌گری که هرروز چهره خود را در تصویر فرسوده‌تر و پیرتر می‌بیند، و راهی برای از بین‌بردن پلیدی‌ها پیدا نمی‌کند، ناگهان خشمگین می‌شود و چاقوی بلندی را در قلب مرد درون تصویر فرو می‌کند. در همان لحظه مستخدمان صدای جیغ کریهی را می‌شنوند و به‌سوی اتاق دوریان گری می‌شتابند. آن‌ها تصویر ارباب خویش را در بوم نقاشی می‌بینند که در کمال جوانی و زیبایی است، آن‌چنانکه خود او را می‌دیدند، اما بر زمین جسد مردی نقش بسته است در لباس آراسته و کاردی در قلب، با پلیدترین و کریه‌ترین چهره قابل تصور که تنها از انگشترانی که به دستش بود می‌شد هویت او را فهمید…

وغ وغ ساهاب اثری است طنزآمیز نوشته صادق هدایت به‌همراه مسعود فرزاد. ایده اصلی کتاب ایده صادق هدایت بود و زمانی‌که آن را با مسعود فرزاد در میان گذاشت فرزاد نیز تصمیم گرفت در نوشتنش همکاری کند. نویسندگان در این اثر 35 داستان نصف و نیمه را نوشته‌اند و نام آن را غزیه گذاشته‌اند. در این غزیه‌ها زبان را به‌هم می‌ریزند، ترکیبات ناآشنا ایجاد می‌کنند، املای کلمات را به عمد اشتباه می‌نویسند، زمین و زمان را به‌هم می‌ریزند و از این طریق آداب‌ورسوم و شئونات اخلاقی جامعه دوران خود را نقد و تمسخر می‌کنند. طنز آن سیاه و نیش‌دار است و درپی آن است که مخاطب را متأئر کند؛ چراکه خنده تنها، هدف نهایی آن نیست.

در این اثر تنها قانونی که وجود دارد بی‌قانونی است؛ آنها هرطوری که دلشان می‌خواهد می‌نویسند و درنهایت اثری را خلق می‌کند که در ادبیات فارسی پیش از آن نظیری نداشته است. وغ وغ ساهاب نثری مسجع، روان و زیبا دارد، اثری منحصربه‌فرد و هوشمندانه که آفرینش آن تنها از عهده یک نابغه برمی‌آید.

کتاب اداره پست، رمانی نوشته چارلز بوکفسکی است که اولین بار در سال 1971 وارد بازار نشر شد. «همه‌چیز، با یک اشتباه شروع شد.» هنری چیناسکی که اکنون به میانسالی رسیده، دوازده سال از عمر خود را صرف خدمت در اداره پست ایالات متحده کرده است. در جهانی که سه لذت واقعی، و تلخ و شیرین او، زنان، الکل و شرط بندی است، هنری هر روز صبح با منگی و سرگیجه خود را از رختخواب بیرون می کشد و با پشت‌سر گذاشتن سختی و مشکلات ریز و درشت، کار خود را انجام می‌دهد و تلاش می‌کند از مواجهه هرروزه با بالادستی‌های بی‌رحم و همکاران دیوانه‌اش جان سالم به‌در ببرد. این رمان کلاسیک که شهرت را برای نویسنده‌اش به ارمغان آورد، بدون تردید جزء بهترین آثار نویسنده و شاعر بی‌همتای آمریکایی، چارلز بوکفسکی است.

داستان کوتاه «دشمنان» به بیان یکی از معضلات بزرگ جامعه آن زمان روسیه اختصاص یافته است؛ خدعه زنان و مردان نسبت به یکدیگر. چخوف به‌عنوان فردی که این رواج نامیمون رادر جامعه دیده است با طرح داستان‌های خود چون سدی در برابر این پدیده شوم اجتماعی مقاومت می‌کند. چخوف به‌خوبی آگاه است که خانواده به‌عنوان کوچک‌ترین عنصر جامعه، تعیین‌کننده رفتارهای اجتماعی افراد است و زوال آن مصادف است با زوال رفتارهای ناب اجتماعی؛ به همین دلیل با پشتوانه ادبیات به نقد آن می‌پردازد. اگر طنز را بالاترین درجه نقد اجتماعی بدانیم، باید چخوف را بزرگ‌ترین نقاد جامعه روبه‌زوال روسیه گذشته به‌شمار آورد. زبان چخوف در بیان نقدهایش زبانی صادقانه خالی از پیچیدگی است. او هیچ‌گاه مسائل معمولی زندگی را پیچیده جلوه نمی‌دهد؛ بلکه با صداقتی دوست‌داشتنی آن را در آیینه تمام‌نمای داستان‌هایش منعکس می‌کند.

آنتون پاولوویچ چِخوف، داستان‌نویس و نمایش‌نامه‌نویس برجستۀ روس است. هرچند چخوف زندگی کوتاهی داشت و همین زندگی کوتاه همراه با بیماری بود اما بیش از هفت‌هزار اثر ادبی آفرید. او را مهم‌ترین داستان کوتاه‌نویس برمی‌شمارند و در زمینه نمایشنامه‌‌نویسی نیز آثار برجسته‌ای از خود به‌جا گذاشته‌است. چخوف در 44سالگی بر اثر ابتلا به بیماری سل درگذشت.

در این مجموعه 13 داستان چخوف با ترجمه روان بانو سیمین دانشور آمده که همه از مهم‌ترین داستان‌های کوتاه این نویسنده بزرگ روس است.

کتاب مرگی بسیارآرام، شرح‌حالی نوشته سیمون دوبووار است که در قالب رمان نوشته شده و اولین بار در سال 1964 انتشار یافته است. دوبووار در این اثر، آخرین لحظات حضور خود در کنار مادر درحال مرگش را با نثری شاعرانه و زیبا به تصویر کشیده است. فرانسواز دوبووار، مادر سیمون، در حمام به زمین می‌خورد و استخوان رانش می شکند. فرانسوا را به بیمارستان منتقل می‌کنند و او حین سپری‌کردن دوران نقاهت، نشانه‌هایی از بی‌حالی شدید و بی‌میلی به غذا را از خود نشان می دهد. زمان زیادی نمی گذرد که دکترها متوجه غده‌ای سرطانی در روده کوچک او می‌شوند که با سرعتی زیاد درحال رشد است. سیمون و خواهرش، پوپت، برای سه ماه، نوبتی در کنار بستر مادر خود می‌مانند و آخرین لحظات زندگی‌اش را در کنار او می‌گذرانند.

داستان‌هایی که در این مجموعه می‌خوانیم میان سال‌های 1947 و 1951 نوشته شده است؛ سال‌هایی که اروپا جنگی خانه‌برانداز را پشت‌سر گذاشته و سراسر در بهت و حیرت فرو رفته بود. هاینریش بل در این داستان‌ها سرگذشت نظامیان و غیرنظامیان را روایت می‌کند که ناگهان خود را در دل وضعیتی یافتند که راه گریزی برای آن نبود. جنگ سرنوشت شومی بود که امیدها را در خود بلعید، اما بارقه‌های روشن نیز در میان داستان‌های این مجموعه سوسو می‌زنند.

کتاب «آدم تو کجا بودی؟» نوشته «هانریش بل» آلمانی است که اولین رمان ضدجنگ او نیز می‌باشد. داستان «هاینرین بل» قهرمانی ندارد و فردی به نام «فاین هالس» از شخصیت‌های اصلی داستان است اما تمام ماجرا حول او نمی‌چرخد. درواقع می‌توان گفت که او ناظری است بر مصیبت‌های جنگ که در سناریوهای مختلف حضور دارد.

داستان ضدِجنگ «آدم تو کجا بودی؟»، حکایاتی از سربازان جنگی، مردم جنگ‌زده فرمانده‌های دل‌مرده و این‌چنین تلخی‌هایی از جنگ جهانی دوم را روایت می‌کند که این روحیه جنگ‌ستیز «هانریش بل» به شما منتقل می‌شود.

هایریش بل با تصویرسازی‌های زیبایش، حسی را که می‌توان از جنگ داشت به خواننده انتقال م‌یدهد،آنچنان که در همان جنگ حضور داشته است.

در این فضای نسبتاً تیره در میان این جنگ،حضور عشق و دردهای آن از ویژگی‌های دیگر این قصه است که این عاشقانه‌ها جذابیت‌هایی بسیاری را به داستان داده است.

کتاب رومئو و ژولیت، نمایشنامه‌ای تراژیک و عاشقانه نوشته ویلیام شکسپیر است که در سال 1597 نگاشته شد. شکسپیر در این نمایشنامه جاودان، جهانی سرشار از خشونت و تضاد میان نسل‌ها را خلق می‌کند که در آن، دو نوجوان اسیر عشقی جانسوز شده‌اند. خانوده‌های رومئو و ژولیت، نه‌تنها با این عشق مخالف‌اند؛ بلکه در نبردی خونین با هم هستند و هریک تلاش می‌کنند تا عضوی از خانواده دیگر را در خیابان‌های ورونا به قتل برسانند. هربار که یکی از اعضای این دو خانواده در نبردی میان آن‌ها کشته می‌شود، خویشاوندانش به هر طریقی سعی می‌کنند انتقام خون او را از قاتل بگیرند. به‌خاطر این دشمنی، اگر خانواده رومئو او را با ژولیت ببیند، بی‌تردید او را خواهند کشت. زمانی که رومئو به تبعید فرستاده می‌شود، به‌نظر می‌رسد تنها راهی که جولیت می‌تواند از مجبورشدن به ازدواج با شخصی دیگر اجتناب کند، پایان‌دادن به زندگی خود است. انگار در دنیای خشونت‌آمیز و خونین این نمایشنامه ماندگار، عاشقان تنها می‌توانند پس از مرگ به یکدیگر برسند.

سپیددَندان رمانی از جک لندن، نویسنده آمریکایی است. این رمان نخست به‌صورت پاورقی در مجله آوتینگ در سال 1906 منتشر شد. داستان در جریان هجوم جویندگان طلا در کلوندایک رخ می‌دهد. جک لندن زندگی سگی را که خون گرگی دارد دنبال می‌کند. او در این رمان به مسائل اخلاقی و تقابل وحشی‌گری و تمدن انسانی می‌پردازد. این رمان مکمل دیگر رمان مشهور جک لندن به‌نام آوای وحش است. جک لندن در پایان این اثر می‌‎گوید: «قانونی که او آموخته بود عبارت بود از اطاعت از قوی‌تر و زورگویی به ضعیف‌تر.» لندن که زیر نامه‌هایش را با عنوان گرگ امضا می‌کرد ، قیاس‌های آشکاری میان دنیای انسان و حیوان می‌کند؛ ولی از جنبه انسانی و بخشیدن بی‌اندازه به حیوان پرهیز می‌کند. دوگانگی ناگشوده بین فردگرایی و سوسیالیسمِ که وی در زمان زندگی پاسخش را یافت، پایان این رمان را رقم می‌زند. سپیددندان در تقابل با باک در «آوای وحش»، جامعه را می‌پذیرد بی‌آنکه تمامی، خصوصیات و خوی وحشی‌اش را به کناری نهد.

«سپیددندان» حیوانی وحشی است كه سه‌چهارم آن گرگ و یك‌چهارم آن سگ گرگی است. خوی گرگی او باعث می‌شود كه دائماً توسط هم‌نوعان رقیبش به مبارزه خوانده شود. صاحب سپیددندان او را در ازای یك بطری عرق، به «بیوتی اسمیت» می‌فروشد. او فردی بی‌پرواست كه سگ‌ها را به جان هم می‌اندازد و از این راه كسب درآمد می‌كند. یك بار هنگام درگیری شدید سپیددندان با «بولداگ» قوی‌هیكل، مهندسی به نام «ویدون اسكات»، در لحظه‌های آخر به كمك او می‌رسد و از آن پس سپیددندان به خدمت او درآمده، برای او حكم یك شریك بسیار دوست‌داشتنی را پیدا می‌كند و اتفاقات تازه‌ای برایش رخ می‌دهد. كتاب حاضر، برگردان دیگری از «سپیددندان» اثر «جك لندن» ـ نویسنده برجسته آمریكایی قرن نوزدهم ـ است.

ویرجینیا وولف مقتدرانه داستان می‌نویسد و سبک خودش را دارد. در میان داستان‌هایش «سال‌ها» هم کتابی خواندنی است؛ هرچند شاهکار او نیست. اما واقعاً کدام کتاب شاهکار اوست ؟ پاسخ‌دادن به این پرسش سخت خواهد بود. ویرجینیا وولف از کودکی گرفتار زندگی سخت، افسردگی و البته جنون نوشتن بود. تمام زندگی‌اش در خواندن، نوشتن، دوستان، تلاش برای خودکشی و مبارزه با بیماری گذشت. سر آخر هم در 59سالگی واپسین تقلایش برای خودکشی کامیاب شد و خودش را در رودخانه غرق کرد.

سال‌ها داستان یک خانواده است: پسرها، دخترها، پدر، مادر، عمو، زن‌عمو، پسرعموها، دخترعموها، مستخدم و… وولف کتاب را به فصل‌های مختلف تقسیم کرده و در این فصل‌ها شرح زندگی چند نفر را باز می‌گوید. درواقع، داستان واکاوی و درون‌کاوی دوران سالخوردگی آدمی است و می‌کوشد به روایت و از دید وولف، بیهودگی زندگی انسان، خانواده و فامیل را روشن کند. واقعاً داستان «سال‌ها»ست. کودکی همواره دریغای وولف بوده است. همین است که در کتاب‌هایش کودکان و کودکی معنای ویژه دارد: «یکی از بدترین جنبه‌های بزرگ‌شدن این بود که نمی‌توانستند با هم درددل کنند. مرگ از نگاه وولف وقوع حادثه‌ای است بی‌همتا؛ درست مثل خود ناب زندگی. دیلیا از خود پرسید: مرگ این است؟ لحظه‌هایی چنین می‌نمود که چیزی در شرف وقوع بود. آدم‌های وولف مصنوعی نیستند. معنا دارند و از گوشت و پوست و خون درست شده‌اند. خندیدن به همه‌چیز، به زندگی، کار درست و صادقانه آن‌هاست.

ویرجینیا وولف نویسنده‌ای است پررمزوراز و قلم‌پردازی که در داستان‌نویسی شیوه‌ای خاص دارد. او که در نقد ادبی نیز همچون داستان‌سرایی تبحری ویژه دارد بر این باور است که «رمان‌نویس» را باید از حیطه الگوهای کلیشه‌ای داستان‌نویسی رهایی بخشید، همان‌گونه که انسان باید گریبان خویش را از چنگال قراردادهای کهنه و پوسیده اجتماعی نجات دهد و ازآنجاکه خود در پایان دوران ملکه ویکتوریا به جهان پای نهاده بود، به این باور رسیده بود. سال‌ها (1937)، هشتمین رمان ویرجینیا وولف، بانوی رمان‌نویس، مقاله‌نویس، ناشر و منتقد انگلیسی است.

دیده‌ام سوی دیار تو و در کف تو

از تو دیگر نه پیامی نه نشانی

نه به ره پرتو مهتاب امیدی

نه به دل سایه‌ای از راز نهانی

دشت تف کرده و بر خویش ندیده

نم‌نم بوسهٔ باران بهاران

جاده‌ای گم‌شده در دامن ظلمت

خالی از ضربهٔ پاهای سواران

تو به کس مهر نبندی، مگر آن دم

که ز خود رفته، در آغوش تو باشد

لیک چون حلقهٔ بازو بگشایی

نیک دانم که فراموش تو باشد

در میان تولید انبوه شعر فارسی از حافظ به بعد یک نفر می‌شود احمد شاملو و یکه و تنها می‌رود راست آن بالا می‌نشیند؛ چراکه در ایران معاصر احمد شاملو نمونه و نماد بارز انسان مبارز است که فراگرد فکری‌اش در میدان حوادث اجتماعی رقم خورده؛ از برهه‌های مختلف، متخالف و ای بسا متضادی شکل بسته است. این امر بدیهی زمانی آشکارتر می‌شود که او افکار خود را در شعر ثبت و منعکس کرده است و همین موضوع قضاوت پیرامون کار فکری او و هم ترسیم و نقد سیر تطور فکری‌اش راحت‌تر می‌کند. محمد قراگوزلو نیز در کتاب «تاریخ تلخ» با جسارتی شگفت‌انگیز به روایتی تاریخی زندگی و روزگار احمد شاملو پرداخته؛ اما برخلاف معمول محمد قراگوزلو نه مبتنی بر اسناد رسمی بلکه بر اساس سروده‌های شاعردست به چنین کاری زده است. نویسنده که با مرور چندساله با آثار شاعر خو گرفته، نگاهی موشکافانه به اشعار و شأن نزول و نکات مختلف شعر را کاویده، دقایق و زوایای مختلف زیست و زمان شاعر را از درون هر شعر برآورده و کتابی جذاب و خواندنی نوشته که پر از نکات تازه و بیان‌نشده از روزگار و زندگی شاملو است.

خشم و هیاهو، چهارمین کتاب ویلیام فاکنر و اولین شاهکار ادبی اوست. این رمان، اثر موردعلاقه خود نویسنده نیز بوده و فاکنر آن را «درخشان‌ترین شکست» خود توصیف کرده است. رمان با پیگیری داستان افول خانواده کومپسون، به چهار بخش تقسیم شده و هر بخش، توسط راوی جداگانه‌ای روایت می‌شود. بخش اول توسط فردی عقب‌افتاده به نام بنجی کومپسون روایت شده و اولین اتفاقات رمان را با فلاش‌بک برای مخاطب بازگو می‌کند. بنجی که از بهره هوشی بالایی برخوردار نیست، یادآور اثر تراژیک شکسپیر، مکبث است. او زبان ساده‌ای دارد و خیلی کوتاه و سرراست صحبت می‌کند. بخش دوم، از دید کوئنتین کومپسون تعریف می‌شود. داستان این بخش، حدود هجده سال قبل از وقایع بخش اول اتفاق افتاده و بنابراین، از ساختار خطی پیشروی داستان رمان تبعیت نمی‌کند. بخش سوم توسط سومین برادر کومپسون‌ها، جیسون روایت شده و در روز جمعه قبل از عید پاک می‌گذرد. جیسون برخلاف برادرانش، بسیار بیشتر بر روی زمان حال تمرکز دارد و از فلاش‌بک‌های کمتری استفاده می‌کند؛ گرچه او هم اغلب به اتفاقاتی در گذشته اشاره دارد. بخش چهارم و پایانی کتاب، توسط راوی دانای کل روایت شده و به‌خاطر نقش عمده شخصیتی به نام دیلسی، گاهی اوقات با عنوان بخش دیلسی از آن یاد می‌شود؛ اما او تنها نقش‌آفرین این بخش نیست و شخصیت‌های دیگری نیز، داستان خود را در این قسمت به پیش می‌برند.

واقعیت این است كه شكوه شاهنامه در نظم آن‌چنان تابنده است كه اگر آن را به جامه نثرى ساده درآورى، چیزى اندر كف نخواهى آورد مگر كلمات و واژگانى سخت بی‌روح. چاره آن دانستیم كه در روایت نثر شاهنامه تا آنجا كه در توان دارم به نثر سده پنجم و ششم بازگردم و با تركیب نثر آن دوره و روزگار كنونى و هم با بهره‌گیرى از زبان شاعران معاصر به زبانى تازه در روایت شاهنامه برسم كه حاصل كار پیش روى خواننده هوشمند قرار دارد و داور آخرین اوست و براى اثبات مدعا نمونه‌اى نمى‌آورم تا در این پیش‌سخن كلام به درازا نكشد. این نكته را نیز فرومگذارم آنچه از ابیات شاهنامه در این روایت نثر آمده بر تصحیح متن و رسم‌الخط گزارنده استوار است و بر بنیان هیچ شاهنامه‌اى اعم از خطى و چاپى نیست و همچنین است شیوه نگارش برخى نام‌هاى خاص كه تلاش بر این بوده گونه پارسى آن آورده شود و در كنار، گونه متداول را نیز داشته باشد.

چگونه از موسیقی لذت ببریم اثر زیگموند اسپات کتابی جامع و کاربردی است که زنده‏نام پرویز منصوری ترجمه و با افزوده‌هایی آن را برای خوانندگان فارسی‌زبان خواندنی‌تر و جذاب‌تر کرده است؛ به‌گونه‌ای که با گذشت بیش‌از دو دهه از انتشار آن، همچنان مدّنظر و نیاز و علاقۀ هنرآموزان و دوستداران عرصۀ موسیقی است.

مؤسسۀ انتشارات نگاه در چاپ جدید این اثر کوشید تا با مساعدت ویراستاران، ضمن رفع ایرادهای چاپی نسخۀ پیشین، بدون آنکه به ساختار نثر مترجم گرانمایه خدشه وارد شود، با روزآمدکردن برخی واژگان عمومی و تخصصی، به خوانندگان جوان کمک کند تا از متن کتاب بیشتر بهره‌مند گردند.

اصل سازمان بخش فرهنگ و جامعه به گفتۀ ویلیامز، از کشف این نکته آغاز می شود که مفهوم فرهنگ و چه بسا واژۀ فرهنگ در کاربردها و معناهای مدرن خود، در دوره ای از تاریخ بشر سر بر آورد که به عصر انقلاب صنعتی و پیامدهای دوران ساز آن مشهور است.

این کتاب کوششی است گسترده برای پرداختن جامع به سیر تحول مفهوم فرهنگ و ادبیات، ارتباط آن با جامعه و نیز اهمیت اجتماعی، زنده و پویای فرهنگ در جهان عصر ما.