این كتاب كوششی است به منظور شناساندن بهتر وضعیت اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و نظامی كشورهای عرب خلیج فارس .كتاب از پنج فصل تشكیل شده است . در فصل اول ساختار سیاسی و اجتماعی كشورهای عرب خلیج فارس در قالب سه گروه تقسیم‌بندی می‌شود1 : ـ نخبگان سنتی (حاكم و خاندان او)، شیخ و قبیله، سوداگران، 2ـ نخبگان فكری (نخبگان فرهنگی آزاداندیش، نخبگان فرهنگی پیشرو، نخبگان دینی)، 3ـ جامعه ناهمگون (بدویان، شهرنشینان، كارگران و مهاجران خارجی) .در فصل دوم از مبانی مشروعیت در حكومت‌های عربی خلیج فارسی صحبت شده و قبیله‌گرایی مذهب در شمار مبانی اصلی مشروعیت، معرفی گردیده است . در فصل سوم تلاش شده مشكلات اساسی و چالش‌های كشورهای عرب خلیج فارس شناسانده شود كه عبارت‌اند از1 : ـ شكاف‌های سیاسی و اجتماعی (طبقه متوسط جدید)، 2ـ تضادهای فرهنگی، 3ـ معضلات نسل جوان، 4ـ بحران مهاجرت، 5ـ جنبش‌های سیاسی ـ مذهبی، 6ـ مسئله زنان، 7ـ رویارویی نخبگان .فصل چهارم نگاهی است به نقش نفت در اقتصاد كشورهای عربی و تاثیر تحولات منطقه در آن . فصل آخر كتاب به موضوع “امنیت در كشورهای عرب خلیج فارس “اختصاص دارد .خرید سلاح، ترتیبات امنیتی در منطقه، جنگ نفت و امنیت خلیج فارس مطالب و موضوعات این فصل را تشكیل می‌دهند .كتاب با “نتیجه‌گیری “و “فهرست “منابع به پایان می‌رسد.

واژه دیپلماسی به مفهوم امروزی خود حدود دویست سال پیش مورد استفاده قرار گرفت. امروزه واژه یاد شده كه از واژه یونانی دیپلوما گرفته شده است، معانی زیر را افاده می‌كند: 1ـ هنر ایجاد ارتباط میان كشورها 2ـ نحوه انجام مذاكرات با دولت‌های خارجی برای كسب روابط سیاسی مورد توافق متقابل و هم‌چنین مذاكره و ارتباط میان كشورها از طریق دیپلماتها. 3ـ تعامل با جوامع دیگر برای تأمین منافع، افزایش، نفوذ، و كاهش آسیب‌پذیری‌ها با كمترین هزینه‌ها. 4ـ تلاش برای جلوگیری از دشمنی، جنگ و گسترش همكاری.

کتاب نو واقع گرایی نظریه انتقادی و مکتب برسازی به نویسندگی اندرو لینکلیتر و ترجمه علیرضا طیب منتشر شده توسط انتشارات وزارت امور خارجه در سایت رایا قابل تهیه می باشد.

آیا فلسفه از قرن ششم قبل از میلاد در «یونان» آغاز شده و پیش از آن در جهان اندیشه‌های انسانی حضور و ظهوری نداشته است؟ به‌عبارتی، آیا قبل از این تاریخ عرصه تفکر انسانی فاقد معرفت فلسفی بوده و صرفاً تحت سلطه جهان‌بینی‌های میتولوژیک و اسطوره‌ای قرار داشته است؟ اگر چنین است، پس اقوام و تمدّن‌های غیریونانی می‌بایست تقریباً هیچ‌گونه مشارکت و سهمی در پیدایش خرد فلسفی نداشته، به‌همین دلیل، حتّی متّهم به خام‌اندیشی، ضعف و ابتدایی بودن تفکر شوند و اگر چنین نیست، پس چرا همواره تاریخ تفکرات فلسفی را از «یونان» شروع کرده، تقریباً هیچ سخنی از دوران‌های گذشته و تمدّن‌های ما قبل نمی‌گویند؟ اختلاف نظری که در این خصوص وجود دارد از خود یونان آغاز شده و تاکنون نیز ادامه داشته است. ارسطو معتقد بود که اساساً فلسفه به‌دست تالس اهل «میلتوس» در سده ششم پیش از میلاد پی‌ریزی و آغاز شده است؛ درحالی‌که در مقابل او دیوژنس لایریتوس ـ مورّخ یونانی فلسفه ـ زادگاه دانش فلسفی را در خاور‌ زمین و در میان ایرانیان و مصریان می‌داند.