هدف كتاب آشنا نمودن دانشجویان با ابعاد سازمانی و اجتماعی نظامیان در چارچوب رهیافت های جدید است ، بدین ترتیب که به جای بررسی وظیفه سنتی و قانونی ارتش (دفاع از وطن) ، به نقش ها ،ساختارها و عملکرد ها پرداخته خواهد شد .کتاب دارای دو بخش و هفت فصل است. در بخش اول بابررسی اجمالی جامعه شناسی نظامی-ارتش به مثابه شاخه مستقل علمی ،ارتش را به عنوان یک نهاد اجتماعی و نظامی بودن رابه مثابه یک حرفه بررسی می کند.در بخش دوم چگونگی به قدرت رسیدن نظامیان و عملکرد آنها در تحولات سیاسی-اجتماعی جامعه بررسی می شود.

طی دهه‌های گذشته تأسیس ساخت‌های سیاسی دموکراتیک به دغدغهٔ اصل متفکران بدل شده است. ولی نحوهٔ تعامل کنش‌گران اسلامی با این پدیده نوظهور چگونه بوده است؟ این کتاب الگوهای متفاوت رابطهٔ اسلام و دموکراسی را نشان می‌دهد. جان ال. اسپوزیتو و جان ا. وال معتقدند که جهان اسلام نگاه ویژه‌ای به دموکراسی دارد و می‌خواهد آن را در بستر فرهنگ اسلامی نهادینه کند. آن‌ها برحسب نتیجه از سه الگوی جنبش‌های اسلامی معاصر سخن می‌گویند که نحوهٔ تعامل اسلام و دموکراسی در هر کدام از آن‌ها متفاوت بوده است. در الگوی ایران و سودان قدرت از سوی انقلابیون تصاحب شد و نوعی از دموکراسی اسلامی تأسیس شد. در الگوی مالزی و پاکستان جنبش اسلامی از طریق مشارکت در قدرت و همکاری با رژیم مستقر به دنبال تعمیق و پیشبرد پروژهٔ دموکراتیزاسیون بود. در الگوی مصر و الجزایر هرچند اخوان‌المسلمین مصر و جبههٔ نجات اسلامی الجزایر در فرایندهای دموکراتیک به قدرت نزدیک شدند اما ساختار اقتدارگرای مستقر اجازهٔ ورود آن‌ها را به قدرت نداد. در این کتاب ماجرای جنبش‌های اسلامی در دهه‌های آخر قرن بیستم به روشی ساده تبیین شده است، به گونه‌ای که درک آن برای علاقمندان به جنبش‌های اسلامی و رابطهٔ اسلام و دموکراسی میسر باشد.

مطالعات سیاستگذاری عمومی حوزه‌ای از دانش بشری را شکل می‌دهند که به دلیل بهره‌مندی از تاملات نظری و کاربردهای عملی، طی سالهای گذشته، توسعه بسیار فزاینده‌ای را تجربه کرده است؛ تا آنجا که می‌توان ادعا کرد این موضوع توانسته بخشی از صنعت نشر دانشگاهی را به خود اختصاص دهد.

با اینحال متون مرجع در این زمینه کمتر نگاشته شده‌اند و این امر می‌تواند توجیهی باشد برای ترجمه و نشر اثر حاضر. ویژگی بارز اثر حاضر، جامعیت و نگاه دانشگاهی مؤلف آن است که در مجموع اثری روان، همه‌جانبه و کامل را در بحث از «سیاستگذاری عمومی» پدید آورده است. این کتاب در مقایسه با اندک آثار موجود بسیار غنی‌تر می‌نماید و لذا می‌تواند مرجعی قابل اعتماد در حوزه مطالعاتی «سیاستگذاری عمومی» باشد.

مطالعه اثر حاضر می‌تواند برای دانش‌پژوهان و دانشجویان رشته‌های مختلف ـ بویژه سیاستگذاری عمومی، مدیریت و علوم سیاسی مفید باشد.

مسلمانان در طول تاریخ برای اداره امور عمومی جامعه خود و نیز تنظیم شیوه تعامل با دیگر ملتها و جوامع دینی تدابیری اندیشیده اند که مجموعه آنها را می توان معارف سیاسی در اسلام نامید. کتاب حاضر به عنوان مقدمه ای برای آشنایی با این معارف نگاشته شده است؛ و بدین منظور، به بیان ریشه ها، اصول کلی، نظریات و مفاهیم بنیادینی می پردازد که زمینه درک جوانب مختلف آیین و اندیشه سیاسی در اسلام را فراهم می سازند.

مقدمه
فصل اول: دانش و پژوهش در علوم سیاسی
بخش اول: رهیافت ها
فصل دوم: طبیعت گرایی
فصل سوم: تفسیرگرایی
فصل چهارم: پساساخت گرایی
فصل پنجم: گفتمان
فصل ششم: انتقادی ـ هنجاری
بخش دوم: روشها
فصل هفتم: روش کیفی
فصل هشتم: روش کمّی
فصل نهم: روش مقایسه ای
بخش سوم: فرایند پژوهش
فصل دهم: فرایند پژوهش
فصل یازدهم: فرایند تدوین طرح پژوهش سیاسی
منابع برای مطالعه بیشتر

ملیت در تحلیل جامعه شناسی و علمی آن نه تنها با ارتجاعو نژادپرستی یکی نیست، بلکه یک واقعیت انسانی در میان انسان­هاست که در تلقی علمی و مترقی آن، نه تنها عامل برتری جویی­های قومی و تنازع­های ملی نیست، که عامل تفاهم و تعاریف میان ملت­هاست و نه­تنها مانعی در برابر انسانیت نیست که خود راهی است که تحقق راستین انسانیت (اومانیسم) در روی زمین نه روی کاغذ از آن عبور میکند. دیکتاتوری و آزادی، از اینجا ناشی نمیشود که یک مکتب خود را حق میشمارد یا ناحق، بلکه از اینجا ناشی میشود که آیا حق انتخاب را برای دیگران قائل است یا قائل نیست. قابل مطالعه و پرمعنی است که فقهای خشک و قضات دستگاه خلافت، روشنفکران آزاده­ای را که به قشریات مذهبی و ظواهر رسمی و عامیانه و دیکته شده مذهبی پای­بند نبودند و یا دارای عصیان­های فکری و فلسفی بودند و یا افکار مذهبی آزادانه­ای داشتند و یا کسانی را که میخواستند به این جناح فکری متهم کنند، عموما زندیق می خوانند.

یک قرن بعد صفویه آمد ، و تشیع از مسجد جامع توده برخاست و در مسجد شاه همسایه دیوار به دیوار قصر عالی قاپو شد.
و تشیع سرخ
تشیع سیاه گشت
و مذهب شهادت
مذهب عزا….
بله می شود خیلی هم ساده و سریع به طوری که آب هم از آب تکان نخورد و کسی هم نفهمد !روحانی صفوی حلال مشکلات است .چنان حلال را حرام و حرام را حلال می کند که شاخ در می آوری ، آن هم چنان شرعی و قانونی و قرآنی که حظ کنی !
مگر نمی بینی ، ربا خواری را که در قرآن دشمنی با خدا اعلام شده است ،چه قشنگ و چه شاد و بی زحمت درستش کرده اند که سخت گیرترین بازرسان شرع هم اگر بخواهند رسیدگی کنند ،می فهمند که ربا است و کلاه و کلک، اما کوچک ترین ایراد قانونی نمی توانند بگیرند چگونه؟
روحانی و عالم شیعی از کنار مردم برخاست و در کنار سلطان صفوی نشست . تشیع مردمی تبدیل شد به تشیع دولتی بعد تشیع بدو قسم منقسم شد ! یکی تشیع علوی که از آغاز اسلام بود ،و هنوز هم خوشبختانه هست .و یکی تشیع صفوی که تا آن تاریخ نبود و با تحریف و مسخ تشیع علوی به وجود آمد و هنوز هم متاسفانه هست