«سرخ سفید» کتابی است از مهدی یزدانی خرم که در فضای انقلابی سال‌های نه‌چندان دور، قدم به قدم از خیابان 16 آذر شکل گرفته و در زمستان سال 58 پیش می‌رود. چند روایت در ارتباط با هم، در این فضا رخ می‌دهند و ذهن خواننده را درگیر می‌کنند.

یک رزمی‌کار 33ساله، باید در پانزده مبارزه یک‌دقیقه‌ای بجنگد تا دان یک را از آنِ خود کند. اما هر مبارزه فقط یک مبارزه صرف نیست؛ داستانی است که از دل جنگیدن و مبارزه بیرون می‌زند و آنچه در زندگی آدم‌های این داستان‌ها خودنمایی می‌کند، دی‌ماه 58 است. هر قصه در نوع خود منحصربه‌فرد است و برای خواننده سرگرمی و اندیشه به ارمغان می‌آورد. داستان کشیشی یونانی، قصه بازیکن باشگاه تاج و حکایت عاشق‌شدن کتاب‌فروشی که دل به عشق یک متخصص زنان ممنوع‌الکار بسته. آنچه این داستان‌های ریز و درشت را به‌هم پیوند می‌دهد، همان رزمی‌کار جوان و مبارزات اوست.

«آدم آدم است» نام نمایشنامه‌ای اثر برتولت برشت، نویسنده آلمانی است که مضمون آن جنگ و هویت بشری است. نگارش این نمایشنامه در حدود سال ۱۹۲۶ به پایان رسیده است.

برشت در این نمایشنامه به وضعیت موجود زندگی بشر و بلاهایی که بر سر او می‌آید می‌پردازد. او در این نمایشنامه زندگی فردی را به تصویر می‌کشد که دربرابر نیروهای بیرونی قطعه‌قطعه می‌شود و حتی تا جایی پیش می‌رود که خودش نیز بر خود رحم نمی‌کند و خود او نیز بر خویشتن خویش ضربه می‌زند. او شاید هزاران بار می‌میرد اما هیچ اعتراضی نمی‌کند. در پایان برتولت برشت پیشنهاد می‌کند که مردمان باید این وضعیت را تحمل یا به‌گونه‌ای دیگر بینش خود را نسبت به زندگی متحول کنند تا دربرابر سیل حوادث درهم نشکنند. آدم آدم است همچین نام آلبومی موسیقایی به آهنگسازی سهیل مخبری در ایران است.

یکی از اعضای حزب کمونیسم شوروی، 25 سال پس از فروپاشی شوروی و بلوک شرق در یادداشتی نوشت که تفاوت مردم روسیه امروز با زمان شوروی این است که دیگر حوصله‌شان سر نمی‌رود چون مثل زمان شوروی نیست که دغدغه مسکن، بهداشت، آموزش و… وجود نداشت و امروز این‌قدر بدبختی دارند که سر میز شام درباره‌شان با همدیگر حرف بزنند و حوصله‌شان سر نرود! از طنز نهفته در این مله‌ها که بگذریم و قبول کنیم که مقصود حرف تطهیر رژیم سرکوبگر شوروی نیست، می‌توانیم به نکته دیگری توجه کنیم؛ همان چیزی که روشنفکران بسیاری در بلوک شرق به آن پرداخته‌اند. اینکه به‌واقع فروپاشی شوروی و یوگسلاوی سابق و دیگر کشورهای نزدیک به این‌ها، آیا به پیشرفت کشورهای برآمده از دل این ماجرا و سعادت و خوشبختی مردمش منتهی شد؟! اسلاونکا دراکولیچ کروات مانند بسیاری دیگر معتقد است که به‌واقع این‌گونه نبوده است! این نویسنده که پیش از این، بالکان اکسپرس، کافه اروپا و… از او منتشر شده بود، حال در آغاز دهه سوم هزاره سوم و سی سال پس از فروپاشی شوروی و یوگسلاوی، با کتاب «دیدار دوباره در کافه اروپا»، سعی کرده وضعیت مردم شرق اروپا را شرح دهد که گویی هیچ‌گاه نمی‌توانند عضوی از اروپا باشند و در کافه حضرات غربی خوش بگذرانند. دراکولیچ که معتقد است چیزی که نام کمونیسم بر آن گذاشته بودند – همان موقع هم ما می‌دانستیم نسبتی با کمونیسم ندارد – و وقتی رفت سر جایمان در کافه اروپای خیالی‌مان نشتسم و خندیدیم حتی، امروز پس از سه دهه، کشورهای برآمده از آن، به‌واسطه فساد همه‌گیر و سرتاسری، ملی‌گرایی بلاهت‌بار، فقر و بیکاری، جز فرتوتی و ناامیدی، چیزی در چشمان مردمانشان نمی‌بینی. حالا که خوب خندیدند و خندیدیم، وقتش است که به دیدار دوباره در کافه اروپا بپردازیم!

اتاق با یک حرکت ناگهانی باز شد. صدای خش‌خش لباس ابریشمی هانی و رایحۀ خوش عطرش در فضا پیچید.

چرا نیک با او بود؟ این سؤالی بود که در ذهنش تداعی شد. مسئله این بود که سؤالات زیادی در زندگی نیک وجود داشت که جواب مناسبی برای آن‌ها نمی‌یافت.

هانی به‌سمت تخت می‌آمد. او بسیار لوند، با اندامی هیجان‌انگیز و ذهنی خالی بود. احساس کرد هانی کنار تخت‌خوابش ایستاده و مایل است او را بیدار کند. چه بد! حوصله‌اش را نداشت. مطمئن بود به‌زودی او را ترک خواهد کرد. نیک بدون توجه به هانی، به‌سرعت از روی تخت‌خواب بلند شد. داخل حمام رفت و درب شیشه‌ای حمام را پشت‌سرش قفل کرد.

«باب و همسرش گلدی همیشه آرزوی رفتن به پاریس را داشتند. با گذر زمان پایتخت فرانسه یک حالت اسطوره‌ای به خودش گرفته بود. مون مارتر، برج ایفل، پل‌های سین، قصر کنکورد، موزه لوور، کافه تراس‌ها، آپرای معروف و بقیه بناهای مهم؛ همه این‌ها در یک شهر جادویی بودند که برای باب و گلدی دست‌نیافتنی شده بود…»

همه می‌دانیم قرار نیست هیچ نسخه واحدی برای التیام زخم‌های رنگارنگ آدمی پیچیده شود؛ با این حال، کمتر لحظه‌ای از زندگی ما می‌گذرد که ذهنمان درگیر یافتن راهی برای حل مشکلات کوچک و بزرگ فردی، اجتماعی و جهانی یا دست‌کم تاب‌آوری در برابرشان نباشد. معمولاً فکر می‌کنیم هر راهی برای دستیابی به آرامش و رضایت نسبی به امتحانش می‌ارزد، از درددل‌های مادر و فرزندی یا دوستانه گرفته تا مراجعه به مشاور و روانکاو و روان‌پزشک.

کتاب توضیح و تبیین نظریه‌های روانشناسی در حوزه روایت‌درمانی نیست؛ کتابی است مملو از قصه‌های واقعی و شنیدنی کسانی که توانسته‌اند از تجربه‌ای ناخوشایند گذر کنند، هویت و زندگی‌شان را از زیر سایه سنگین داستان‌هایی که دیگران درباره‌شان ساخته‌اند بیرون بکشند، خود را در چهارچوب قصه‌ای متفاوت درک و تعریف کنند و تاب‌آورتر از پیش با مشکلات بعدی مواجه شوند.

این کتاب می‌کوشد پرسش‌ها، ابزارها و ایده‌هایی دراختیارمان بگذارد که با الهام از آنها بتوانیم برای گره‌گشایی از زندگی خود و دیگران، درعوض پیشنهادهای خودساخته و نیازموده، گامی مبتنی‌بر پژوهش‌ها، کاربست‌ها و یافته‌های روایت درمانی برداریم.