مولف این کتاب در طول دوران زندگی خود، هم شخصا در برخی اردوکشی های مهم عثمانی حضور داشته و هم در استانبول و در برخی نقاط دیگر امپراتوری عثمانی عهده دار مناصب و مشاغل مهمی بوده است. از این رو، تاریخ او؛ حاصل مشاهدات شخصی و نیز استفاده از اسناد و مدارک رسمی دولتی است.

سلانیکی اثر خود را از اوائل صفر ۹۷۱ برابر با سپتامبر ۱۵۶۳ شروع می کند و تا اواسط شوال ۱۰۰۸/۲۹ آوریل ۱۶۰۰ به تألیف آن ادامه می دهد. بنابراین تاریخ سلانیکی، از سه سال آخر سلطنت سلیمان قانونی شروع، و تا ششمین سال سلطنت محمد سوم ادامه می یابد.

نام عطار بدون تردید محمد است زیرا علاوه بر آن که اغلب تذکره نویسان او را به همین نام نامیده اند خود شیخ عطار مکرر در اشعارش نام خود را محمد ذکر کرده است ؛ من محمد نامم و این شیوه نیز ختم کردن چون محمد ای عزیز ……

سبک كارش شده بود «كمدی‌انتقادی». دولت هم نمی‌توانست خیلی مزاحمش بشود، چون می‌گفت من روی تابلوی سر‌در تئاترم نوشته‌ام نمایش من كمدی‌ انتقادی است. هر‌از‌گاهی هم كه بخش سانسور شهربانی به كارش ایراد می‌گرفت با همان زبان بداهه‌گویی آنها را متقاعد می‌كرد.

کتاب حاصل سال ها زندگی ، تلاش و خدمت مرحوم رضا ارحام صدر می باشد و نیز گفتگویی با رضا ارحام صدر، گفتگو با اسماعیل ارحام صدر، نصرت الله صدر، منصور جهانشاه، و آخرین گفتگو با رضا ارحام صدر شامل می شود.

فصل‌های كتاب شامل گفت‌و‌گو با ارحام صدر در سه بخش ارحام صدر و نمایش، ارحام صدر و سینما و ارحام صدر و رادیو، گفت‌و‌گو با اسماعیل ارحام صدر، گفت‌و‌گو با نصر‌الله وحدت، گفت‌و‌گو با منصور جهانشاه، آخرین گفت‌و‌گو با رضا ارحام صـــــدر، و هم‌چنیــــــن یادداشت‌هایی از زاون قوكاسیان، مینو فرشچی، مجید نفیسی، افسانه سر‌شوق، غلامرضا مهیمن و دكتر بهنام اوحدی است و در پایان كتاب نیز فهرستی از تمامی آثار كارنامه هنری ارحام صدر و عكس‌هایی از این هنرمند فقید تئاتر اصفهان آورده شده.

داستان در مورد دکتر دندان پزشکی در مناطق جنوبی است که اهل نویسندگی است . زن های بدبخت و یا زحمت کش جنوب توجه او را جلب می کنند و او در مورد آنها دستان می نویسد و نهایتا شخصیت داستانی را به نام حلیمه از تلفیق آنها خلق می کند

مرمت گران امروزه در سطوح متفاوتی تقسیم بندی می گردند . تکنسین ها و طراحان شیوه مرمت و محققین آزمایشگاهی همگی بدون درک درست فیزیک و شیمی و تصویر برداری و زیبایی شناسی هنرامکان ارائه خدمات درست و رضایت بخش به مخاطبان خود ندارند . با رشد اقتصاد هنر انتظارات دست اندر کاران در این حوزه بیشتر شده و نیازمند ارائه اطلاعات دقیقی از اثر هنری و بررسی تجارب دیگران در قالب دید . گاهی علمی هستیم.

کتاب دیدگاهی شفاف در مرمت آثار نقاشی از مجموعه کتابهای دیدگاهی شفاف است که توسط بنگاه نشر نسنال گالری در ارتباط با موضوعات هنری طبع می گردد و این مجلد در مورد تاریخ و رویکردهای این مرکز فرهنگی به حفاظت و مرمت آثار نقاشی است .

در آغاز كتاب نویسنده به جنبه های رمانتیكی شعر “شهریار” اشاره كرده می گوید: “شهریار نیز مثل رمانتیك ها نقطه شروع را در “احساسات شاعر” قرار می دهد. این شاعر است كه با سرریز كردن نیرومند احساسات، جهان شعر را می آفریند”. وی معتقد است كه شهریار از چهار ویژگی شعر سخن گفته است: 1 ـ قدرت نفوذ و تاثیر، 2 ـ تابلوسازی رمانتیك، 3 ـ نزدیكی شعر به زبان مردم، 4 ـ تازگی روح و موضوع. نگارنده بر پایه مختصات یاد شده ویژگی های شعر شهریار را بررسی می كند و در این میان ـ در دو قالب كلی تغزل و رمانیسم اجتماعی ـ مشخصات جزئی شعر شهریار را یادآور می شود

دنگ شیائوپینگ به صورت غریزی خصلت میهن پرستی داشت و به حزب کمونیست چین متعهد بود . حزب کمونیست الهام بخش دوستان و هم حزبی های دنگ به حساب می آمد . میهن دوستی در تمام ادوار زندگی و فعالیت های دنگ مشهود بود . از چهارده سالگی ، درست زمانی که امواج ناسیونالیسم کشور را در می نوردید در وجود او ریشه دوانده بود و در آن هنگام وی به عنوان یک شرکت کننده نوجوان دبیرستانی در خیابان های بخش گوئانگ ئان در تظاهرات خیابانی شرکت کرده بود . پنج سال بعد در فرانسه ، نا امید از کار طاقت فرسا در کارخانه و محیط کثیف آن ، که برای چینی ها اختصاص یافته بود از وعده و قول خود صرف نظر می کند و مجبور می شود فرصت مطالعه را به کناری نهد . بدین تربیت به شاخه فرانسوی حزب کمونیست چین می پیوندد . از آن زمان ، هفت دهه تا مرگش به عنوان یک کمونیست متعهد باقی ماند.

آقاجون یک روز از بیرون که آمد، جیبش را روی اُپن خالی کرد و یک مشت خرده‌ریز را که باید یکراست می‌رفت توی سطل آشغال، ریخت جلوی چشمم. انگار مرا زیر آن‌ها دفن کردند. قلبم ایستاد. قفل 808 که کلید تویش شکسته بود، پایة میل پرده، دوشاخة سفیدی که ته سیمش مانده بود، بست آهنی، مفتول، سرشلنگی، سگک کمربند، تا دلتان بخواهد پیچ و میخ، پرة گردی با دالبرهای بیضی و چیزهای دیگر؛ همه خاکی و سیاه، با لجنی که لای شیارها جا خوش کرده بود.